معرفی و دانلود کتاب ضد واقع گرایی اخلاقی

معرفی کتاب ضد واقع گرایی اخلاقی

کتاب ضد واقع گرایی اخلاقی تألیفی از ریچارد جویس است. اثری که می‌خوانید یکی از مدخل‌های پژوهشی دانش‌نامه‌ی استنفورد است که به مبحثی بسیار پیچیده در حوزه‌ی فلسفه می‌پردازد. همان‌طورکه در بخش درآمد کتاب نیز ذکر شده، گزاره‌های این مدخل ربطی به پژوهش‌های مربوط به «واقع‌گرایی» یا «اخلاق» ندارد و «ضد‌واقع‌گرایی اخلاقی» واجد نتایج و دستاوردهایی کاملاً متفاوت نسبت به دیگر تعاریف مشابه است.

درباره‌ی کتاب ضد واقع گرایی اخلاقی

یکی از دشوارترین مباحث در فلسفه به این واقعیت مهم بازمی‌گردد که تفاوت‌ها و تمایزهای برجسته‌ای میان واژگان و مفاهیم وجود دارد. به‌عنوان مثال تعاریف، گزاره‌ها و نتایج به‌دست‌آمده در تبیین «ناواقع‌گرایی»، «غیرواقع‌گرایی» و «ضدواقع‌گرایی» متفاوت است و ایجاد تمایز میان آن‌ها امری اساسی محسوب می‌شود. به همین دلیل است که با خواندن در باب «واقع‌گرایی» و سپس «اخلاق»، لزوماً نمی‌توان درکی از «ضدواقع‌گرایی اخلاقی» کسب کرد. ریچارد جویس (Richard Joyce) در کتاب ضد واقع گرایی اخلاقی (Moral Anti-Realism) می‌کوشد تا یک درک کلی از مبحث مدنظر ترسیم کند و در این راه از استدلال‌های تاریخی و پژوهش‌های گذشته بهره می‌برد و همچنین به بررسی گزاره‌های تازه در باب موضوع می‌پردازد.

در توضیح مبحث ضدواقع‌گرایی اخلاقی، ریچارد جویس از مثال‌ها و موردهای خوبی برای درک بهتر مطلب بهره می‌برد. ریچارد جویس اشاره می‌کند که اساساً موضعی واقع‌گرایانه بدین معناست که یک چیز مستقل از ذهن انسانی وجود دارد و می‌تواند توسط گروهی دیگر تصدیق شود. در واقع، موضع واقع‌گرایانه می‌تواند هستی خود را اعلام کند و تصدیقاتی در جهت اعتبار بخشیدن به آن ارائه می‌دهد. در نگاهی کلی، واقع‌گرایان ادعا می‌کنند که گزاره‌ها و قضاوت‌های اخلاقی اساساً ناصادق هستند یا نمی‌توان آن‌ها را به اثبات رساند. به‌عنوان مثال، این باور اخلاقی که «دزدی بد است»، برداشتی از ذهن انسان است که مدعیان در ارائه‌ی تصدیقات لازم برای اعتبار بخشیدن به آن ناتوان هستند. به همین روی، اساساً اخلاقیات با کیفیتی از ناواقعیت و ناصادق بودن مورد تبیین و بررسی قرار می‌گیرند.

ریچارد جویس در کتاب ضد واقع گرایی اخلاقی برای آنکه بتواند با مثالی بهتر به شرح مبحث مورد نظرش بپردازد، به جدل‌های میان خداباوران و خداناباوران می‌پردازد: خداباوران باور دارند که خدا وجود دارد، اما لزوماً نمی‌توانند با مدرکی علمی و غیرشهودی و غیراخلاقی آن را توضیح دهند و از سوی دیگر نیز خداباوران چون صدق کافی از موجودیت خالق مشاهده نمی‌کنند به رد نظریه می‌پردازند. اساساً آنچه در کتاب ضد واقع گرایی اخلاقی می‌خوانید در همین مسئله نهفته است: چقدر گزاره‌های اخلاقی را می‌توان واقعی، شبه‌واقعی یا ناواقعی خطاب کرد و چه تفاوت‌هایی میان چنین تعاریفی وجود دارد.

ریچارد جویس در تحقیق ژرف و ارزنده‌ای که در کتاب ضد واقع گرایی اخلاقی صورت داده، توضیح می‌دهد که برای درک «ناواقعیت» می‌توان به یک مورد ساده ارجاع داد: این مثال که الماسی وجود دارد، الماسی که از کربن ساخته شده و هزار دلار هم ارزش دارد. در بررسی چنین مثالی باید توجه کرد که درست است الماس از کربن ساخته شده یا ارزش آن هزار دلار تعیین شده، اما نکته‌ی اصلی در چنین موردی نهفته: ساخته‌ شدن از کربن یک واقعیت است، درحالی‌که قیمت عنوان‌شده لزوماً متکی به واقعیت نیست. از سوی دیگر، این مسئله که الماس از کربن ساخته‌ شده، نیازی به تأیید اشخاص ندارد، چراکه واقعیتی مستقل است. در‌حالی‌که ارزش‌گذاری هزار دلار به انسان و ذهن بازمی‌گردد. در کل اگر می‌خواهید یک مدخل عالی در باب ابعاد واقعیت و ناواقعیت و ضدواقعیت بخوانید، این کتاب را مطالعه کنید.

کتاب ضد واقع گرایی اخلاقی توسط مهدی اخوان ترجمه شده و انتشارات ققنوس آن را عرضه کرده است.

کتاب ضد واقع گرایی اخلاقی برای چه کسانی مناسب است؟

این اثر به مخاطبان فلسفه و منطق یا کسانی که می‌خواهند مدخل‌های دانش‌نامه‌ی فلسفه‌ی استنفورد را مطالعه کنند، توصیه می‌شود.

در بخشی از کتاب ضد واقع گرایی اخلاقی می‌خوانیم

نخست این‌که آیا شهودهاى عرفى واقعاً مؤید واقع‌گرایى اخلاقى‌اند؟ به نظر محتمل مى‌رسد که بسیارى از تقسیمات برقرارشده در تفکیک یک گزینه فرااخلاقى از گزینه‌اى دیگر آن‌قدر ظریف و غامض‌اند که عامه مردم نمى‌توانند عقیده مشخص درباره آن‌ها داشته باشند. مثلاً، اساسا نامعلوم است که تا چه حد فهم عرفى موضعِ مستقل از ذهن بودنِ واقعیات (ویژگى‌ها و ...) اخلاقى را در بادى نظر ترجیح مى‌دهد. حتى اگر پژوهش تجربى در باب افکار عمومى نشان دهد شهودهایى قوى به سود اخلاقِ مستقل از ذهن است، ممکن است شهودهایى با همان قوت وجود داشته باشند که مؤید وابستگى اخلاق به ذهن باشند (مثلاً، این واقعیت که به هنگام شکل دادن به آراى اخلاقى مایل نیستیم تابع متخصصان باشیم، علیه واقع‌گرایى به نظر مى‌رسد؛ بنگرید به McGrath 2008. به همین ترتیب، این واقعیت که از کسى انتظار نداریم ضرورتاً ادله دیگران در تأیید آراى اخلاقى‌شان را بپذیرد ظاهر گرایش‌هاى ضدواقع‌گرایانه را آفتابى مى‌کند؛ براى بحث در این باره بنگرید به Foot 1958). چنین پیامد غیرقطعى‌اى چه‌بسا به این دلیل باشد که شهود انسانى مى‌تواند میان انواع گوناگونى از روابط ظریف (نا) وابستگى تمییز نهد، یا به این دلیل که پاسخ‌ها و واکنش‌هاى اشخاص مورد آزمایش در معرض گونه‌هاى مختلف اثر صورت‌بندى درشرایط آزمایشگاهى است، یا صرفاً به این دلیل که شهودهاى انسانى مغشوش‌اند. به‌علاوه، حتى اگر بتوان نشان داد که شهود آدمیان آشکارا و قاطعانه از نوع کلى یا غیرظریفى از استقلال اخلاق از ذهن استقبال مى‌کند، ممکن است برخى روایت‌هاى نظرى خاص از وابستگى به ذهن، به آن صورتى که فیلسوفان شرح و بسط داده‌اند، آن‌قدر غامض و مبهم باشند که با شهود عرفى تعارض پیدا نکنند.

فهرست مطالب کتاب

پیشگفتار دبیر مجموعه
درآمد
1: توصیف ضدواقع‌گرایى اخلاقى
تکمله 1: عینیت اخلاقى و نسبى‌انگارى اخلاقى
2: بار برهان بر دوش کیست؟
تکمله 2: ضدواقع‌گرایى اخلاقى در مقابل واقع‌گرایى اخلاقى: شهودها
تکمله 3: ضدواقع‌گرایى اخلاقى در مقابل واقع‌گرایى اخلاقى: قدرت تبیینى
3: ناشناختى‌انگارى
تکمله 4: فرافکنى‌گرایى و شبه‌واقع‌گرایى
4: نظریه خطاانگارى [در باب اخلاق]
تکمله 5: استدلال‌هاى مکى در تأیید نظریه خطاانگارى در باب اخلاق
5: ناعینى‌انگارى
6: نتیجه‌گیرى
کتابنامه
واژه‌نامه انگلیسى به فارسى
نمایه