معرفی و دانلود کتاب زیبایی شناسی هایدگر

معرفی کتاب زیبایی شناسی هایدگر

کتاب زیبایی شناسی هایدگر اثری از ایئن تامسون است. از میان پژوهش‌ها و مداخله‌های دانشگاهی و علمی که توسط دانش‌نامه‌ی فلسفه‌ی استنفورد برای فهم کلان‌آرای فلاسفه و مکتب‌ها ارائه شده، می‌توان گفت کتاب زیبایی شناسی هایدگر پیچیده‌تر از باقی است. اثری که کوشش دارد از شیوه‌های مختلف به بررسی آرای هایدگر در باب زیبایی‌شناسی‌ بپردازد. در این اثر، نظرات هایدگر در باب «اثر هنری راستین» را می‌خوانید.

درباره‌ی کتاب زیبایی شناسی هایدگر

هایدگر یکی از بزرگ‌ترین نام‌های حوزه‌ی فلسفه است. فیلسوفی که در باب موضوعات مختلفی نوشت و اندیشه‌های تازه‌ای در زمینه‌ی پدیدارشناسی، هرمنوتیک و مدرنیسم ارائه کرد. کتاب زیبایی شناسی هایدگر (Heidegger’s Aesthetics)، همان‌طورکه از عنوانش برمی‌آید، تلاشی از ایئن تامسون (Iain Thomson) برای فهم و شرح تفکرات هایدگر در زمینه‌ی اثر هنری است. برای آنکه بتوان به یک درک دقیق و جامع از نظریات هایدگر در باب هنر دست یافت، ابتدا باید با واژگان کلیدی و محوری نزد او اطلاعات کسب کرد. در واقع، باید دانست که وقتی هایدگر در نوشته‌های خود به «اثر هنری» اشاره می‌کند، متفاوت از آن چیزی‌ست که در متون دیگر نویسندگان و مؤلفان می‌خوانیم.

وقتی قرار است تنها یک بخش از تفکرات یک فیلسوف مورد بررسی قرار گیرد، شخصی که به‌عنوان مداخله‌گر در حال شرح تفکرات نویسنده‌ی مبدأ است، باید زمینه‌های پیدایش آن جملات یا واژگان خاص را برای مخاطب شرح دهد. این کتاب به همین منظور تألیف شده و هر بار که نیاز باشد یک بررسی از مفهوم موردنظر از دید هایدگر ارائه می‌دهد. باید اعتراف کرد که خواندن نوشته‌های هایدگر کار ساده‌ای نیست و حتی روشن‌فکران و پژوهشگران نیز با چالش‌های متعددی روبه‌رو می‌شوند. دلیل آن ممکن است به خود زبان آلمانی و پیچیدگی‌هایش بازگردد و این واقعیت که خواندن ترجمه‌های فلسفه‌ی آلمانی همیشه نوعی چالش برای مخاطبان انگلیسی، فارسی یا حتی فرانسوی شکل داده است.

ایئن تامسون مطالب موجزی برای مخاطبان آماده کرده است و کتاب زیبایی شناسی هایدگر را باید اثری ممتاز برای درک یا ورود به آرای این فیلسوف آلمانی در زمینه‌ی هنر و زیبایی‌شناسی دانست. مارتین هایدگر باور داشت که زیبایی‌شناسانه‌سازی امری عبث و ناروا است. او ادعا می‌کرد که وقتی ما به زیبایی‌شناسانه‌سازی یک اثر می‌پردازیم، آن‌وقت حقیقت راستین اثر هنری را متلاشی یا آن را از دیدگان پنهان می‌کنیم. از دید هایدگر،زیبایی‌شناسانه‌سازی مسبب از میان بردن ماهیت و کارکرد اثر هنری می‌شود و آن را از کیفیات ویژه‌اش دور می‌کند. اما تناقضی در بحث هایدگر وجود دارد که مخاطب را گیج می‌کند. هنگامی که شخصی قرار است یک آنتی‌تز ارائه دهد، به ناچار مجبور است به آنچه می‌تازد گرایش نشان دهد و از آن صحبت کند. در واقع، همان‌طورکه یک خداناباور مجبور است در برهان خود از خداباوران بگوید یا برعکس. به همین روی، با نوعی تصدیق و رد توأمان از سوی مارتین هایدگر در برابر زیبایی‌شناسی طرف هستیم. تناقضی پیچیده که ایئن تامسون به‌خوبی در کتاب زیبایی شناسی هایدگر به بررسی آن می‌پردازد.

به‌طورکلی، کتاب‌هایی که به‌عنوان مداخله‌ای برای فهم یک متن یا نویسنده تألیف می‌شوند، لزوماً بی‌نقص نیستند. این کتاب‌ها، مداخله‌ها و دریچه‌هایی برای ورود به بحث اصلی هستند؛ آثاری که به مخاطبان می‌گویند که کدام بخش‌ها را با دقت بیشتری بخوانند یا چگونه باید به نوشته‌های مورد بحث ورود پیدا کنند. به همین روی، کتاب زیبایی شناسی هایدگر بیشتر نقش یک راهنما و مداخله‌گر را برای مخاطب دارد که برآوردهای پژوهشی خود درمورد آرای هایدگر را با مخاطبان به اشتراک می‌گذارد. این کتاب توسط سید مسعود حسینی ترجمه شده و انتشارات ققنوس آن را عرضه کرده است.

کتاب زیبایی شناسی هایدگر برای چه کسانی مناسب است؟

این اثر به کسانی که به مطالعه در حوزه‌ی فلسفه‌ی هنر و زیبایی‌شناسی علاقه دارند توصیه می‌شود.

در بخشی از کتاب زیبایی شناسی هایدگر می‌خوانیم

پیش از بذل توجه به تفکر پسازیبایى‌شناسانه هایدگر، آخرین کارى که باید انجام دهیم آن است که این مدعاى دشوارتر او را تبیین کنیم که زیبایى‌شناسى نه‌تنها پیامد سوبژکتیویسم است بلکه آن را تغذیه نیز مى‌کند. آنچه فهم این مدعا را دشوار مى‌سازد پیچ و تاب خاصى است که هایدگر به آن مى‌دهد: به بیان ساده، زیبایى‌شناسى به نحوى سوبژکتیویسم را تغذیه مى‌کند که سوبژکتیویسم را به فراسوى خویش و به چیزى حتى بدتر از سوبژکتیویسم مى‌راند. به‌زعم هایدگر، سوبژکتیویسم در زیبایى‌شناسى «به فراسوى خویش جهش مى‌کند [یا معلق مى‌زند] (selbst überschlägt)» و صبغه هیئت‌بخش مى‌یابد (N1 77/GA43). اگر به تعریف هایدگر از سوبژکتیویسم در «عصر تصویر جهان» بازگردیم، که طبق آن سوبژکتیویسم مدرن عنوانى است براى کوشش مدرنمان جهت تضمین «قدرت نامحدود ما در محاسبه، طرح‌ریزى و به قالب درآوردن [یا تکثیرِ،] Züchtung همه چیزها» (QCT135/GA5 94)، مى‌توانیم مشاهده کنیم که چگونه سوبژکتیویسم به فراسوى خویش جهش مى‌کند و صبغه هیئت‌بخش مى‌یابد. در نقدى که هایدگر در سال 1938 بر رانه بشر غربى به سوى سلطه تمام‌عیار بر جهان از طریق «محاسبه، طرح‌ریزى و تکثیر» وارد مى‌سازد، به‌راحتى مى‌توان به مخالفتى هوشمندانه با جهان‌بینى ناسیونال‌سوسیالیستى و (مطابق برداشت خود هایدگر) ریشه‌هاى نیچه‌اىِ آن پى برد. لیکن آنچه به لحاظ مقاصدى که در این‌جا دنبال مى‌کنیم اهمیت بیشترى دارد این است که چنین توصیف‌هایى از رانه بشر به سوى سلطه بر جهان آن هم صرفاً از طریق کاربست خونسردانه و عقلانىِ استدلال حسابگرانه، نشان‌دهنده این امر نیز هست که آنچه هایدگر از آن تعبیر به «سوبژکتیویسم» مى‌کند پیش‌درآمدى مفهومى و تاریخى است بر آنچه او اندکى بعد «هیئت‌بخشى» (یا Gestell) مى‌نامد.

فهرست مطالب کتاب

پیشگفتار دبیر مجموعه
[درآمد]
1. مقدمه‌اى بر «زیبایى‌شناسى هایدگر»: برگذشتن از ناسازوارى
2. نقد فلسفى هایدگر بر زیبایى‌شناسى: مقدمه
3. دفاع هایدگر از هنر، مقدمه: سه رکن دریافت هایدگر از هنر
4. نتیجه‌گیرى: حل و فصل مناقشه در باب تفسیر هایدگر از ون‌گوگ
یادداشت‌ها
کتابنامه
سپاسگزارى
واژه‌نامه انگلیسى به فارسى
نمایه