معرفی و دانلود کتاب مارتین هایدگر

معرفی کتاب مارتین هایدگر

کتاب مارتین هایدگر اثری از مایکل ویلر است که به معرفی این فیلسوف آلمانی می‌پردازد. امکان ندارد شخصی خود را اهل فلسفه بداند و تاکنون نام مارتین هایدگر را نشنیده باشد. فیلسوفی که در تاریخ فلسفه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. اکثر آثار هایدگر به فارسی ترجمه و منتشر شده‌اند، اما اکثر پژوهشگران از درک دقیق آرای هایدگر ناتوان مانده‌اند. این کتاب کوشش می‌کند به زبانی ساده به بررسی نظریات مطرح هایدگر بپردازد و مخاطبان را با آثار وی آشنا سازد.

درباره‌ی کتاب مارتین هایدگر

از دید بسیاری از پژوهشگران و نظریه‌پردازان فلسفه، مارتین هایدگر مهم‌ترین فیلسوف قرن بیستم میلادی است. در واقع، باید گفت از آنجایی که مارتین هایدگر در باب مباحث و موضوعات گوناگونی نظریه‌پردازی کرده، آثارش از اهمیت و تأثیر متمایزی برخوردارند. این فیلسوف آلمانی را همچنین یکی از نمادهای فلسفه‌ی قاره‌ای نیز می‌دانند. هایدگر درمورد مباحث گوناگونی صحبت کرده که از میان‌شان می‌توان از فلسفه‌ی پدیدارشناسی، هرمنوتیک و اگزیستانسیالیسم نام برد. هایدگر در طول زندگی‌اش به هنر، تکنولوژی، هستی‌شناسی و انسان‌گرایی نیز پرداخت. البته هایدگر حاشیه‌هایی هم داشت، به‌عنوان مثال برخی از انتقاداتی که به وی وارد شده به حمایتش نسبت به نازیسم مربوط می‌شود. کتاب مارتین هایدگر (Martin Heidegger) نوشته‌ی مایکل ویلر (Michael Wheeler) کوشش می‌کند تا یک معارفه‌ی دقیق و همه‌جانبه از آثار و آرای این فیلسوف به مخاطبان ارائه دهد.

در مبحث هستی‌شناسی، مارتین هایدگر از اصطلاحی تحت‌عنوان «دازاین»، که در فارسی «برجاهستی» ترجمه شده، بهره برد. واژه‌ای که از زمان تألیفش بارها مورد بررسی قرار گرفته و برداشت‌های گوناگونی نیز از آن صورت پذیرفته است. هایدگر برای پرداختن به «هستی ما در زمین» سعی کرد به «دازاین» بپردازد. در واقع، «دازاین» راهی بود که هایدگر با آن خود هستی را تبیین کرد. برای آنکه بتوان دیدگاه هایدگر به هستی انسان را متوجه شد، نمی‌توان فقط به مفهوم «دازاین» اکتفا کرد و برای درک دقیق آن باید با ترتیب تاریخی به مطالعه‌ی نوشته‌های وی پرداخت. کتاب مارتین هایدگر نوشته‌ی مایکل ویلر معارفه و راهنمایی ممتاز است که به‌خوبی به بررسی و معرفی ایده‌های هایدگر در مبحث هستی‌شناسی و «دازاین» می‌پردازد.

یکی از منابع الهام و مراجع آثار مارتین هایدگر را باید ادموند هوسرل، پایه‌گذار پدیدارشناسی، دانست که از معلمان و مرشدان این فیلسوف آلمانی بود. با وجود آنکه در باب شیوه‌ی الهام‌ گرفتن هایدگر از هوسرل پرسش‌ها و چالش‌هایی وجود دارد، اما اکثریت پژوهشگران ادعا می‌کنند که اندیشه‌های هایدگر در کتاب «هستی و زمان» از آرای هوسرل در تعریف «قصدمندی» نشئت گرفته است. «قصدمندی» برای هوسرل روشی برای بررسی شرایطی بود که خودآگاه قادر به ادراک ابژه‌ها می‌شود. ارسطو نیز یکی دیگر از بزرگان اندیشه بود که از همان سنین کم بر هایدگر تأثیری عظیم به‌جا گذاشت. ارسطو برای هایدگر منبع الهامی برای اندیشیدن به «الهیات» و فلسفه‌ی قرون وسطی بود. در کتاب مارتین هایدگر، مایکل ویلر به‌ طور جامع و کامل به سرچشمه‌ی اندیشه‌های هایدگر می‌پردازد.

به باور پژوهشگر آمریکایی، تیلور کارمن، در هستی‌شناسی سنتی با پرسش «چرا اصلاً چیزی وجود دارد؟» طرفیم، اما در فلسفه‌ی مارتین هایدگر با مطرح شدن «چه معنایی می‌تواند در وجود داشتن چیزی باشد؟» روبه‌رو می‌شویم. هایدگر در روش خود سعی کرد بیشتر به معنای هستی بپردازد و نه صرفِ موجودیت یک چیز. مایکل ویلر کوشش می‌کند در کتاب مارتین هایدگر تمام این پژوهش‌ها، پرسش‌ها و اندیشه‌های هایدگر را مورد بررسی قرار دهد و در قالب نوعی معارفه و راهنمای روشنگر با مخاطبان به اشتراک بگذارد. کتاب مارتین هایدگر توسط سید مسعود حسینی ترجمه شده و انتشارات ققنوس آن را عرضه کرده است.

کتاب مارتین هایدگر برای چه کسانی مناسب است؟

این اثر به کسانی که به فلسفه‌ی آلمانی، هستی‌شناسی، پدیدارشناسی، اگزیستانسیالیسم و فلسفه‌ی قاره‌ای علاقه دارند، توصیه می‌شود.

در بخشی از کتاب مارتین هایدگر می‌خوانیم

همچنان که بحث وجود و زمان سیر مارپیچى هرمنوتیکى خود را که همواره در حال گسترش است به سوى بخش دوم اثر ادامه مى‌دهد، هایدگر گذارى دوگانه در تحلیل را اعلام مى‌دارد. استدلال مى‌کند که باید توجهى درخور به این اندیشه مبذول بداریم که براى به فهم درآوردن دازاین لازم است قیام ظهورى [یا اگزیستانس] دازاین را به‌مثابه یک کل فهم کنیم، و باید کانون اصلى تمرکزمان را از خود غیراصیل (خودِ آدم) به خود اصیل (خودِ من) منتقل کنیم (Being and Time 45: 276). هر دوى این گذارها در بحث هایدگر درباره مرگ جلوه‌گر مى‌شوند.

تا این‌جا قیام ظهورى [یا اگزیستانس] دازاین به‌منزله طرح‌افکنى پرتاب‌شده و نیز سقوط ملحوظ شده است. جنبه طرح‌افکنانه این پدیدار به آن معناست که دازاین، در هر دم از زندگانى‌اش، فراپیش‌ خود بودن است، به سوى قلمرو امکاناتش جهت یافته است، و لذا، ناقص است. مرگ قیام ظهورى [یا اگزیستانس ِ] دازاین را تکمیل مى‌کند. بنابراین، فهمى از رابطه دازاین با مرگ سهمى اساسى در فهم ما از دازاین به‌مثابه یک کل خواهد داشت. ولى اکنون بى‌درنگ مسئله‌اى جلوه‌گر مى‌شود: از آن‌جا که آدمى نمى‌تواند مرگ خود را تجربه کند، چنین مى‌نماید که آن قسم تحلیل پدیدارشناسانه‌اى که تاکنون بحث وجود و زمان را به پیش برده است مختل مى‌شود، آن هم درست در لحظه حیاتى. یک پاسخ احتمالى به این تشویش، که هایدگر صریحا آن را مورد مداقه قرار داده، این است که بگوییم دازاین مرگ را از طریق تجربه کردن مرگ دیگران فهم مى‌کند. با این حال، نحوه‌اى که ما مرگ دیگران را تجربه مى‌کنیم آنچه را مقتضى است برآورده نمى‌سازد. ما براى دیگرانى که از دست رفته‌اند مویه مى‌کنیم و دلتنگ حضورشان در جهان مى‌شویم، اما چنین چیزى همانا تجربه کردنِ بودن‌ با آن‌ها به‌مثابه [افرادى] مرده است، که نحوه‌اى از قیام ظهورى [یا اگزیستانس] مداوم ماست.

فهرست مطالب کتاب

پیشگفتار دبیر مجموعه
[درآمد]
1.زندگینامه مختصر
2. وجود و زمان
3. فلسفه متأخر
کتابنامه
واژه‌نامه انگلیسى به فارسى
نمایه