معرفی و دانلود کتاب فلسفه فیلم و هنر دیجیتال

معرفی کتاب فلسفه فیلم و هنر دیجیتال

فیلم و هنرهای دیجیتال در زمره‌ی هنرهای نوین هستند و سابقه‌ی مطالعات فلسفی و زیبایی‌شناختی درباره‌ی آن‌ها به‌سختی فراتر از صد سال می‌رود. کتاب فلسفه فیلم و هنر دیجیتال، نوشته‌ی توماس ای وارتنبرگ و کاترین تامسون جونز یکی از کتاب‌هایی است که به مطالعه در این زمینه اختصاص دارد. در این پژوهش که در گروه کتاب‌های فلسفه‌ی هنر طبقه‌بندی می‌شود، موضوعاتی چون ماهیت فیلم و هنر دیجیتال یا رابطه‌ی مخاطب با این هنرها بررسی می‌گردد.

درباره‌ی کتاب فلسفه فیلم و هنر دیجیتال

فلسفه‌ی هنر در دوران معاصر شاخه‌های متعددی یافته و هنرهای نوینی را شامل می‌شود. در اصل فراگیری و افزایش هواداران این هنرهاست که سبب بسط مطالعات فلسفی به حوزه‌های جدید شده است. فلسفه‌ی فیلم و فلسفه‌ی هنرهای دیجیتال دو نمونه از این شاخه‌ها هستند که در کتاب فلسفه فیلم و هنر دیجیتال (Philosophy of Film and Philosophy of Digital Art) موضوع بحث قرار گرفته‌اند. این کتاب را که در اصل ترجمه‌ی مدخلی با همین نام از دانشنامه‌ی فلسفه‌ی استنفورد است، توماس ای وارتنبرگ (Thomas E Wartenberg) و کاترین تامسون جونز (Katherine Thomson-Jones) در دو بخش مجزا نگاشته‌اند. بخش اول به فلسفه‌ی فیلم و بخش دوم به فلسفه‌ی هنرهای دیجیتال اختصاص دارد.

نخستین مطالعات درباره‌ی فلسفه‌ی فیلم در دهه‌های آغازین قرن بیستم انجام شد؛ تا اینکه در دهه‌ی 1980 رشد چشمگیری پیدا کرد و به صورت یک قالب هنری مجزا برای پژوهش در حوزه‌ی زیبایی‌شناسی مطرح شد. در کتاب فلسفه فیلم و هنر دیجیتال تعدادی از مسائل محوری در فلسفه‌ی فیلم بررسی می‌شود. در این بخش از کتاب، توماس ای وارتنبرگ جنبه‌های گوناگون فیلم را به‌مثابه‌ی رسانه‌ای هنری می‌کاود و به دغدغه‌های فلسفه‌ی فیلم می‌پردازد. ازآنجاکه فیلم صورت‌های روایی و داستانی و جنبه‌های جامعه‌شناختی دارد، نویسندگان در این کتاب فیلم را از دیدگاه روایت‌شناسی و جامعه‌شناختی نیز مدنظر قرار می‌دهند.

در بخش دوم این کتاب، کاترین تامسون جونز به فلسفه‌ی هنرهای دیجیتال توجه نشان می‌دهد. هنرهای دیجیتال انواعی از هنر هستند که تولید و ارائه‌ی آن‌ها به نحوی شامل پردازش کامپیوتری می‌شود و از اواخر دهه‌ی 1990 بخشی از جریان‌های اصلی جهان هنر بوده است. هنرهای دیجیتال ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارند که فقدان اعتماد به تصویر، تجربه‌ی جهان به‌مثابه‌ی امری نامتعین و چندپاره و فروپاشی مرزهای سنتی میان هنرمند و مخاطب یا اثر هنری و فرایند هنری نمونه‌هایی از آن‌ها هستند. نویسنده در این بخش ابتدا هنر دیجیتال و اقسام آن را تعریف می‌کند و بخشی را به شرح تمایز میان آنالوگ و دیجیتال اختصاص می‌دهد. سپس به مفاهیمی می‌پردازد که برای فهم ماهیت هنر دیجیتال لازم است که شناخته شوند.

در مجموع، کتاب فلسفه فیلم و هنر دیجیتال به بررسی مفاهیم زیبایی‌شناسی و فلسفی هنرهای سینمایی و دیجیتال می‌پردازد. این کتاب به موضوعاتی مانند ماهیت فیلم و هنر دیجیتال، رابطه‌ی آن‌ها با واقعیت، نقش هنرمندان و تأثیر هنرهای فیلم و دیجیتال بر تماشاگران می‌پردازد.

این کتاب را انتشارات ققنوس با ترجمه‌ی گلنار نریمانی منتشر کرده است.

کتاب فلسفه فیلم و هنر دیجیتال برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب فلسفه فیلم و هنر دیجیتال به دانشجویان، استادان و پژوهشگران حوزه‌ی هنر و فلسفه یا هنرمندان و فیلم‌سازان کمک می‌کند تا به درک عمیق‌تری درباره‌ی مفاهیم زیبایی‌شناسی و فلسفی فیلم و هنر دیجیتال دست‌ یابند.

در بخشی از کتاب فلسفه فیلم و هنر دیجیتال می‌خوانیم

فیلم‌ها محصول همکارى بسیارى از افرادند. وقتى به اسامى مندرج در پایان هر فیلم جدید هالیوودى نگاه مى‌کنیم و انبوهى نام را از پى هم مى‌بینیم، این امر را به‌وضوح درمى‌یابیم. مى‌توان گفت براى ساختن یک فیلم به یک لشگر آدم نیاز است.

بنابراین، وجود تمایل چشمگیرى در میان فیلم‌شناسان نسبت به این‌که با فیلم‌ها به صورت محصول فردى واحد، یعنى مؤلف آن، برخورد کنند، شاید شگفت‌آور به نظر برسد. بر اساس این تفسیر، کارگردان فیلم آن خردِ آفریننده‌اى است که کل فیلم را به گونه‌اى شبیه به آنچه فکر مى‌کنیم مثلاً تألیف آثار ادبى است شکل مى‌دهد.

ایده کارگردان به عنوان مؤلف را نخستین بار فرانسوا تروفو مطرح ساخت کسى که بعدها یکى از کارگردانان اصلى موج نوى فرانسه شد. تروفو این اصطلاح را به گونه‌اى جدلى براى تحقیر شیوه فیلمسازى غالب آن زمان که بر اقتباس از آثار بزرگ ادبى در سینما تأکید داشت به کار برد. او در تلاش براى ارزش بخشیدن به سبک دیگرى از فیلمسازى، استدلال کرد که تنها آن فیلم‌هایى شایسته نام هنرند که در آن‌ها کارگردان با نوشتن فیلمنامه و هدایت بازیگران در عمل، بر تولید فیلم نظارت کامل داشته باشد. تنها فیلم‌هایى که به این شکل ساخته شوند شایستگى آن را دارند که به جایگاه اثر هنرى دست پیدا کنند.

اَندرو ساریس، فیلم‌شناس و منتقد مشهور آمریکایى، نظریه تروفو را براى اعتبار بخشیدن به مطالعات فیلم به عنوان رشته‌اى دانشگاهى اختیار کرد. نزد ساریس، نظریه مؤلف نظریه‌اى در باب ارزشیابى فیلم بود، چرا که به او نشان مى‌داد تنها آثار کارگردانان بزرگ آثارى مهم و شاخص‌اند. ساریس در استفاده تا حدى شخصى و نامتعارف خویش از این ایده، حتى استدلال کرد که آثار ضعیف کارگردانان بزرگ از لحاظ هنرى بهتر از شاهکارهاى کارگردانان کوچک است. جنبه‌اى دیگر از اندیشه‌هاى او که بیشتر قابل دفاع است تأکید بر کل آثار یک کارگردان است. در مطالعات فیلم، تأکید بر مطالعه مجموعه آثار این یا آن کارگردان ریشه در روایت ساریس از نظریه مؤلف دارد.

فهرست مطالب کتاب

پیشگفتار دبیر مجموعه
فلسفه فیلم
[درآمد]
1. ایده فلسفه فیلم
2. ماهیت فیلم
3. فیلم و شأن مؤلف
4. درگیرى عاطفى
5. روایت فیلم
6. فیلم و جامعه
7. فیلم به‌مثابه فلسفه
8. نتایج و چشم‌انداز
فلسفه هنر دیجیتال
[درآمد]
1. هنر دیجیتال چیست؟
2. تصاویر دیجیتال
3. ارج‌شناسى آثار هنرى در رسانه‌هاى دیجیتال
کتابنامه
واژه‌نامه انگلیسى به فارسى
نمایه