معرفی و دانلود کتاب کریستوا در قابی دیگر

معرفی کتاب کریستوا در قابی دیگر

کتاب کریستوا در قابی دیگر اطلاعاتی برای بررسیِ برخی از اندیشه‌های اصلیِ آثار کریستوا پیش روی خواننده قرار می‌دهد. استل برت، نویسنده‌ی کتاب، در این اثر به خواننده نشان می‌دهد که کریستوا، چه تلقی‌ای از زبان و تجربه‌ی زیباشناختی برای توضیح کردارهای بصری از جمله نقاشی، عکاسی و فیلم دارد. مطالعه‌ی این کتاب، دیدگاهی کلی برای درک مفاهیم اصلی آثار کریستوا فراهم می‌کند.

درباره‌ی کتاب کریستوا در قابی دیگر

کتاب کریستوا در قابی دیگر (Kristeva Reframed)، منبعی برای آشنایی بیشتر با دیدگاه‌های ژولیا کریستوا، فیلسوف، منتقد ادبی، روان‌کاو، فمینیست و رمان‌نویس بلغاری-فرانسوی است. استل برت (Estelle Barrett)، نویسنده‌ی کتاب، این اثر را با این نکته آغاز می‌‌کند که در تفکر کریستوا، تولید خلاقانه با کاربستِ نظریه مترادف نیست. به گفته‌ی نویسنده‌ی این اثر، آثار کریستوا، این نکته را ثابت می‌کنند که نظریه به سهم خود می‌تواند به کرداری خلاقانه تبدیل شود. نویسنده‌ی کتاب کریستوا در قابی دیگر، برای نگارش این اثر از تجربه‌های بالینی خود کمک گرفته‌ است. متن این کتاب به‌گونه‌ای است تا آثار حجیم و پیچیده‌ی کریستوا را برای دانشجویان هنر، مخاطبان و علاقه‌مندان این فیلسوف، ساده‌سازی کند. در کنار ساده‌سازی آثار کریستوا، استل برت در این کتاب به پرسش‌هایی مانند اینکه کدام جنبه از آثار کریستوا بیش از همه به کار هنرمندان مربوط می‌شود، آثار او چگونه از کردار و فرایند خلاقانه پرده بر می‌دارد و به چه روش‌هایی می‌توان اندیشه‌های کریستوا را در تفسیر آثار هنری به کار گرفت، پاسخ داده است.

مطالب کتاب کریستوا در قابی دیگر با فصل نخست که زبان به مثابه‌ی فرایندی مادی، نام دارد، آغاز می‌شود. نویسنده‌ در این فصل برای خواننده توضیح می‌دهد که اندیشه‌های کریستوا، ابتدا از دل تحلیلِ کردار ادبی برخاسته‌اند. تمرکز نویسنده‌ در این بخش، بررسی نظریه‌ی زبان کریستوا و توضیحِ تببین او از هنر به مثابه‌ی کردار انقلابی است. نویسنده‌ برای توضیح منظورِ کریستوا از زبان به مثابه‌ی فرایندی مادی به کتاب انقلاب در زبان شاعرانه، نوشته‌ی کریستوا، اشاره می‌کند. در این بخش توضیح داده می‌شود که کریستوا، رابطه‌ی کودک و مادر پیش از تولد را تجربه‌ای پیش از زبان می‌داند تا ثابت کند که سوژه‌ و زبان از دل فرایندهای مادی ظاهر می‌شود. نویسنده‌، توضیحِ این مفهوم را در ادامه‌ی کتاب کریستوا در قابی دیگر با توضیحِ منظورِ کریستوا از امر نشانه‌ای و امر نمادین ادامه می‌دهد. خواننده پس از مطالعه‌ی بخش نخست کتاب کریستوا در قابی دیگر، با دو نکته‌ی مهم آشنا می‌شود که اولاً برای آنکه زبان، معنا یا تاثیری روی ما داشته باشد، باید گفته یا شنیده شود. دوم اینکه، به جریان انداختن زبان، مستلزم فرایند‌های زیست‌شناختی، عواطف و احساسات ماست. اگر رابطه‌ی بین امر نشانه‌ای و امر نمادین، شکرآب شود، زبان، ارتباط و پیوندهای اجتماعی، بی‌معنا و نامفهوم خواهد شد.

در فصل دوم کتاب کریستوا در قابی دیگر به عنوانی با نام تفسیر به‌مثابه‌ی کردار می‌رسیم. نویسنده، در این فصل به توضیح این دیدگاهِ کریستوا می‌پردازد که هیچ جداییِ ذاتی‌ای میان کردار و نظریه - میان کردارهای خلق هنر و کردارهای تفسیر - وجود ندارد. بر اساس اطلاعات کتاب، کلید فهم تبیین کریستوا از کردارهای تفسیری در تمرکز وی بر نوشتار و ضرورت شناخت «ماشین» ادبی است. نویسنده‌ی برای توضیح این مفهوم به مقاله‌ی چگونه از ادبیات سخن می‌گوییم؟ اشاره می‌کند. اطلاعات کتاب کریستوا در قابی دیگر با بخش میل و زبان در فصل دوم کتاب ادامه پیدا می‌کند. در این بخش این نکته برای خواننده شرح داده می‌شود که یکی از رسالت‌های تفسیرِ پرده‌برداشتن از معانی جدیدِ تولید‌شده در اثر هنری، در نسبت با گفتمان‌هایی است که یا آن معانی را سرکوب‌کرده‌اند یا تاکنون از بیان‌شان عاجز بوده‌اند.

انتشارات شوند، چاپ و نشر کتاب کریستوا در قابی دیگر را بر عهده گرفته‌ است. مهرداد پارسا، مترجم این کتاب است.

کتاب کریستوا در قابی دیگر برای چه کسانی مناسب است؟

تمامی علاقه‌مندان آشنایی با تفکرهای کریستوا، مخاطب اصلی این کتاب به‌حساب می‌آیند. مطالعه‌ی کتاب کریستوا در قابی دیگر به‌عنوان پیش‌نیازی برای خواندن آثار کریستوا نیز سودمند است.

در بخشی از کتاب کریستوا در قابی دیگر می‌خوانیم

از نظر لکان زبان به‌مثابه‌ی مفصل‌بندی سوژه‌ی چندپاره از غیاب ابژه خبر می‌دهد، زیرا دال بر جای ابژه می‌نشیند و نمی‌تواند آن را در تمامیت‌اش بازیابی و احیا کند. کریستوا موافق است که این اتفاق از میل به زبان و در زبان پشتیبانی می‌کند - هم برای سازنده و هم برای خواننده/تماشاگرِ هنر. اما او با موضع‌گیری‌اش درباره‌ی بُعد نشانه‌ای زبان از لکان فاصله می‌گیرد. این بُعد ساحتی را در دسترس زبان قرار می‌دهد که از آن‌چه زبان یا ناخودآگاه در زبان/ناخودآگاهِ زبان دربر دارند فراتر می‌رود. جنبندگیِ نشانه‌ای که متأثر از عناصر پیشاادیپی یا پیشاتصویری‌ است، تداخلی (فاجعه‌ای) ایجاد می‌کند که کل نظام خودآگاه/ناخودآگاه را مختل و متزلزل می‌سازد. شکل‌دهیِ دوباره به این عناصر در این فرآیندِ معطوف به معنا چیزی جدید را به وجود می‌آورد؛ تکرار یا بازگشت زبان همراه با تفاوت - همان که می‌توان «بیان‌های جهش‌یافته» نامیدش. از این رو، از منظر تبیین کریستوا می‌توانیم میل را به جای فقدان، تولیدگری تلقی کنیم. اما چگونه می‌توانیم به فهم کامل‌تری از این تغییر در فهم میل به‌عنوان جنبه‌ای از تفسیر دست یابیم، و اهمیت آن در چیست؟

یکی از رسالت‌های تفسیر پرده برداشتن از معانی جدیدِ تولیدشده در اثر هنری، در نسبت با گفتمان‌هایی است که یا آن‌ معانی را سرکوب کرده‌اند و یا تاکنون از بیان‌شان عاجز بوده‌اند. تفسیر بر یک پرسش دلالت دارد - و این سوال را مطرح می‌کند: «این چیست؟» «معنایش چیست؟»

تفسیر از جستجویی در پی ابژه‌ی غایبِ معرفت و شناخت خبر می‌دهد. این نشان می‌دهد که تفسیر به معنای لکانیِ کلمه میل را برانگیخته و تحریک می‌کند. اما گسست کریستوا از لکان با تلقی او از زبان به‌مثابه‌ی امری ناهمگون تأیید و حمایت می‌شود. او می‌گوید، میل که نشانه‌ی ناهمگونی است در بیش از یک سطح روی می‌دهد - نه تنها از آن رو که در رابطه با غیابی که دال از آن خبر می‌دهد عمل می‌کند، بلکه به این خاطر که به چیزی پیوند خورده که امر نمادین پرده از آن برنمی‌دارد: رانه‌های غریزی و خصوصیات تاریخیِ سوژه به‌مثابه‌ی فرآیندی مادی. به‌علاوه، مواجهه با اثر هنری مواجهه‌ای است با ناهمگونیِ مادی زبان اثر. بنابراین، تفسیرگر در مقام سوژه‌ی سخنگو به وادیِ فرآیند و محکمه پا می‌گذارد. به این معنا است که می‌توانیم تفسیر را به جای چرخه‌ی دال‌ها، همان تولید خلاقانه تلقی کنیم.

فهرست مطالب کتاب

سپاسگزاری
مقدمه
فصل اول: زبان به‌مثابه‌ی فرآیندی مادی
فصل دوم: تفسیر به‌مثابه‌ی کردار
فصل سوم: هنر و تأثر
فصل چهارم: آلوده‌انگاری، هنر و مخاطب
فصل پنجم: پژوهش به‌مثابه‌ی کردار: یک پارادایم اجرایی
مؤخره
یادداشت‌ها
منابع
واژه‌نامه
نمایه‌ی نام‌ها