معرفی و دانلود رمان راهی طولانی که رفتم

معرفی رمان راهی طولانی که رفتم

این کتاب جزء اولین و مهم‌ترین آثاریست که به شرح وقایعی می‌پردازد که در جنگ‌های امروزی دنیا رخ می‌دهند (به ویژه در جنگ‌هایی که از کودکان به عنوان کودک‌سرباز استفاده می‌شود) و به عنوان یکی از مهم‌ترین کتاب های ادبیات جنگ شناخته شده و نظر بسیاری از منتقدان را به خود جلب کرده است.

"راهی طولانی که رفتم" کتاب شماره ى 3 از لیست 100 کتاب بیوگرافى به انتخاب سایت آمازون می باشد که هر کس باید در طول عمرش بخواند.

شاید رقمی بالغ بر سیصد هزار کودک‌ سرباز، نئشه از مواد مخدر و کلاشنیکف‌ به‌دست، در بیش از پنجاه منازعه و جنگ در سرتاسر دنیا حضور داشته باشند. «اسماعیل به‌آ» یکی از همین کودکان سرباز بوده، و یکی از اولین افرادیست که داستان و مشاهدات خود را از یکی از مهیب‌ترین جنگ‌های دنیا بازگو می‌کند.

اسماعیل به‌آ در «راهی طولانی که رفتم» که آن را در سن ۲۶ سالگی به نگارش درآورده است، داستانی مهیج و منکوب‌کننده را روایت می‌کند. او در سن ۱۲ سالگی، به دنبال حمله‌ی شورشی‌ها از خانه و روستای خود می‌گریزد و آواره‌ی سرزمین‌هایی می‌شود که در پی اعمال خشونت‌آمیز شورشی‌ها دیگر قابل تشخیص نیستند. وی در سن ۱۳ سالگی توسط ارتش دولتی سربازگیری می‌شود. به‌آ که قلبا انسان ملایم و مهربانی است، متوجه می‌شود که توانایی انجام چه کارهای هولناکی را دارد. او عاقبت توسط نیروهای یونیسف آزاد، و به مرکز بازپروری فرستاده می‌شود و تلاش می‌کند تا انسانیت خود را بازیابد و به جامعه‌ی بشری، که اینک به او به دیده‌ی ترس و بدگمانی می‌نگرد، بازگردد. «راهی طولانی که رفتم» داستانیست راجع به امید و رستگاری.

از متن کتاب:

بیشتر از سه ساعت در اسکله ماندیم و با اضطراب منتظر بودیم و انتظار داشتیم ‌یا خانواده‌هایمان را ببینیم و یا با کسی صحبت کنیم که آن‌ها را دیده بود. اما هیچ خبری از آن‌ها نشد و پس از مدتی، دیگر هیچ‌کدام از مردمی را که از رودخانه می‌آمدند، نمی‌شناختیم. روز، به طرزی عجیب آرام به نظر می‌رسید. خورشید به‌آرامی از بین ابرهای سفید می‌تابید، پرندگان بر شاخه‌های درختان می‌خواندند، و درختان همراه با باد ملایمی می‌رقصیدند. من هنوز هم نمی‌توانستم باور کنم که جنگ بالاخره به شهر ما هم رسیده است.