معرفی و دانلود کتاب کاربرد تداعی آزاد در روانکاوی کلاسیک

معرفی کتاب کاربرد تداعی آزاد در روانکاوی کلاسیک

کتاب کاربرد تداعی آزاد در روانکاوی کلاسیک، اثر زیگموند فروید، عصب‌شناس برجسته‌ی اتریشی و بنیان‌گذار دانش روانکاوی است. این اثر شامل مجموعه مقالاتی در باب معرفی تکنیک روانشناسی کلاسیک بوده و به نوعی نقطه‌ی اوج آثار او در این موضوع محسوب می‌شود. نویسنده در اثر حاضر، در جهت اهداف آموزشی- بالینی خود، نمونه‌هایی عینی را ارائه داده و سپس رویکرد و فرآیند روان‌درمانی آنان را مورد شرح و بررسی قرار داده است.

درباره‌ی کتاب کاربرد تداعی آزاد در روانکاوی کلاسیک

کتاب کاربرد تداعی آزاد در روانکاوی کلاسیک (notes upon a case of obsessional neurosis) را می‌توان نقطه‌ی اوج و تبلور آثار پیشین زیگموند فروید (Sigmund Freud) دانست. این اثر که گزیده مقالاتی در باب معرفی تکنیک و شیوه‌ی کلاسیک روان‌شناسی است، اثری مهم در موضوع تکنیک روش تداعی آزاد به‌شمار می‌رود.

زیگموند فروید، پس از آن که به ناتوانی روش هیپنوتیزم برای درمان پی برد‌، تداعی آزاد را به عنوان راهی برای دسترسی به ناخودآگاه بیمار و درمان او کشف کرده و به کار بست. در این روش درمانی، مراجع تشویق می‌شد هر آنچه را در لحظه به ذهنش خطور می‌کرد، بدون هیچگونه کنترل و خودسانسوری به زبان آورد. بدوین‌وسیله حرکت از سطح خودآگاه به سمت ناخودآگاه آغاز شده و مسائلی که مدت‌ها سرکوب شده بودند در درجه‌ی آگاهی قرار می‌گرفتند. ایده‌ی فروید این بود که یافتن عواملی که باعث شیوه‌های ناسازگار در تفکر و رفتار می‌شود، مشکلات را حل می‌کنند. علت آن این است که گاهی افکار دردناک آن‌قدر در ناخودآگاهمان عمیق ثبت شده‌اند که حتی خودمان هم از حضور آن‌ها و جایگاهشان آگاهی نداریم! درست است که دوری از آن افکار، آرامش مقطعی برای ما به ارمغان می‌آورند، اما در بلند مدت دلیل ابتلا به انواع بیماری، ناراحتی جسمی و ناسازگاری‌ها خواهند شد و با چهره‌ای دردناک‌تر به‌سوی ما باز می‌گردند و آسیب‌های بسیار بیشتری را بر ما وارد می‌کنند.

فروید روش خود را این گونه شرح می‌دهد و از پیش به خواننده یادآوری می‌کند که: «خواننده نباید از من انتظار داشته باشد به یکباره وسواس عجیب و بی‌معنی بیمار را در خصوص موش‌های صحرایی توجیه کنم! تکنیک واقعی روانکاوی مستلزم آن است که پزشک کنجکاوی خود را سرکوب کند و بیمار را آزاد بگذارد تا در حین درمان به دلخواه خود رفتار کند. بنابراین، در جلسه چهارم با این سوال، کارم را آغاز کردم: « امروز دوست داری چطور کار را ادامه بدهی؟»

در کتاب کاربرد تداعی آزاد در روانکاوی کلاسیک، دکتر زیگموند فروید، در دو بخش ابتدا به سرگذشت سه بیمار خود پرداخته و برای حفظ حریم شخصی آنان نام‌های مستعار دکتر شربر، «موش‌مرد» و «گرگ‌مرد» را انتخاب کرده است. سپس در بخش دوم روش و فرآیند درمانی این سه بیمار را از طریق تداعی آزاد برای خواننده شرح داده است. او در مقدمه‌ی کتاب، اذعان کرده است که در این شرایط جز گزارش حقایق و جریانات به طریق ناکاملی که موجب افشای هویت نشود، راهی نیست و هر چند اطلاعات ارائه شده به زحمت و به قدر کافی جمع‌آوری شده‌اند، ممکن است به تنهایی رضایت‌بخش نباشند‌. اما می‌توان امیدوار بود که این کتاب نقطه‌ی آغازی برای کار سایر محققان باشد.

کتاب کاربرد تداعی آزاد در روانکاوی کلاسیک، اثر زیگموند فروید، توسط دکتر سعید شجاعی شفتی گردآوری و ترجمه شده و با اهتمام انتشارات ققنوس به چاپ و انتشار رسیده است.

کتاب کاربرد تداعی آزاد در روانکاوی کلاسیک برای چه کسانی مناسب است؟

روان‌شناسی به حق یکی از جذاب‌ترین و شگفت‌انگیزترین علم‌هاست و به تبع گاهی عجیب و غریب‌ترین متدها و تکنیک‌ها را هم برای کشف لایه‌های پنهان انسان‌ و چالش‌هایش به کار می‌برد. کتاب کاربرد تداعی آزاد در روانکاوی کلاسیک را به تمام خوانندگانی که مجذوب این علم هستند و در حیطه‌ی روان‌شناسی به عنوان درمانگر تحلیلی یا پژوهشگر و... فعالیت می‌کنند پیشنهاد می‌کنیم. چرا که نویسنده‌ی این اثر، از منظر آموزش‌های بالینی و فرآیند روان‌درمانی، نظریات درخور تأملی را ارائه داده است‌.

در بخشی از کتاب کاربرد تداعی آزاد در روانکاوی کلاسیک می‌خوانیم

منع غرایز از حصول به هدف (رفع تنش) موجب تخصیص مداوم میزان معینى از انرژى روانى به مفعول مرتبط با آن و بروز میل و احساس دائمى در آن جهت مى‌شود. اگو همواره نگاهدارنده عمده لیبیدو است که تمایلات لیبیدویى معطوف به دیگر مفعول‌ها از آن خارج یا به آن باز مى‌گردد. ولى به هرحال، قسمت عمده لیبیدو به طور دائم در اگو باقى مى‌ماند. چون بین این دو نمى‌توان تفاوت اساسى قائل گردید، شاید بتوانیم مفهوم لیبیدو را به صورت کل انرژى روانى معرفى کنیم. در نهایت دو دسته کلى از غرایز را مى‌توان به رسمیت شناخت: غرایز جنسى یا در مفهوم وسیع‌ترش اروس، و غرایز تهاجمى و تخریبى یا تاناتوس. هر انگیزه غریزى ممکن است مشتمل بر ترکیب هر دو نوع باشد (همچون سادیسم و مازوخیسم).

فروید در جاى دیگرى در خصوص مقاومت در حین درمان مى‌نویسد که نه تنها مقاومت، بلکه انگیزه‌هاى مقاومت نیز بر بیمار پوشیده است. یکى از عوامل این مقاومت ممکن است نیاز نیرومند ناخودآگاه به تنبیه شدن باشد که در کنار امیال خودآزارانه جاى مى‌گیرد و بارها موجب شکست درمان مى‌شود و در هر روان‌رنجورى نقشى دارد. در این زمینه بیمارانى که بیماریشان به راحتى جاى خود را به بیمارى دیگرى مى‌دهد مثال قانع‌کننده‌اى هستند. این نیاز همچون وجدانى در بطن ناخودآگاه عمل مى‌کند. مترادف آن احساس ناخودآگاه گناه است که بارها انسان را ندانسته از قدم گذاشتن در مسیر موفقیت باز مى‌دارد و پس از استقرار روان‌رنجورى سرسختانه با بهبود مخالفت مى‌ورزد.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه مترجم
یادداشت‌هایى درباره یک بیمار مبتلا به روان‌رنجورى وسواس
مقدمه
1: خلاصه شرح حال بیمار
الف) آغاز درمان
ب) میل جنسى دوران کودکى
ج) ترس بزرگ وسواسى
د) آشنایى با کیفیت درمان
ه) برخى افکار وسواسى و توجیه آن‌ها
و) عامل تسریع‌کننده بیمارى
ز) عقده پدر و حل فکر موش صحرایى
2: نظریه
الف) برخى از مشخصات عمومى روان‌رنجورى وسواس
ب) برخى خصوصیات روانى مبتلایان به روان‌رنجورى وسواس
ج) زندگى غریزى بیماران وسواسى و منشأ اجبار و تردید
گزارش یک روان‌رنجورى مربوط به دوران کودکى
1: ملاحظات مقدماتى
2: بررسى کلى محیط و سرگذشت بیمار
3: اغفال و نتایج بلافصل آن
4: خواب و صحنه اوّلیه
5: چند بحث
6: روان‌رنجورى وسواس
7: مرحله مقعدى فرایند جنسى و عقده اختگى
8: مطالب جدیدى از دوران اولیه راه‌حل
9: جمع‌بندى و مسائل
یادداشت‌هایى روانکاوانه درباره گزارش حسب‌حال گونه یک مورد بیمارى پارانویا
1: شرح حال
2: تلاش براى تفسیر
3: نکاتى چند در باب مکانیزم پارانویا
پى‌نوشت
پیوست‌ها
پیوست اول: گفتارى در باب هدف روانکاوى
پیوست دوم: بازنگرى نظریه رؤیاها
پیوست سوم: رؤیا و تله‌پاتى
پیوست چهارم: کالبدشکافى شخصیت
پیوست پنجم: اضطراب و زندگى غریزى
پیوست ششم: روانکاوى و رشد روانى زنان
پیوست هفتم: روانکاوى و کاربردهاى آن
پیوست هشتم: روانکاوى و جهان‌بینى
پیوست نهم: روانکاوى در حوزه روان‌پزشکى در قرن بیست و یکم
پیوست دهم: فروید و تکنیک روانکاوى کلاسیک
پیوست یازدهم: ضربه روحى، سوءاستفاده جنسى و فراموشى روانزا
پیوست دوازدهم: بحثى در باب خودآگاهى
پیوست سیزدهم: پاسخ به آیزنک
پیوست چهاردهم: روانکاوى در تعامل با سایر روان‌درمانى‌ها
1. رفتاردرمانى
2. شناخت درمانى