معرفی و دانلود کتاب وقتی نیچه گریست

معرفی کتاب وقتی نیچه گریست

کتاب وقتی نیچه گریست، رمانی‌ست که توسط روان‌درمانگرِ مشهور آمریکایی، اروین یالوم نوشته شده است و در آن ملاقات خیالی یوزف برویر، یکی از پدرانِ مکتب روان‌کاوی و فردریش نیچه، فیلسوفِ مشهور آلمانی را به تصویر کشیده شده است. اروین یالوم در این کتاب، مفاهیمِ بنیادی و اساسیِ مکتب روان‌کاوی و فلسفه‌ی نیچه را به شکلی ساده و جذاب به مخاطب معرفی می‌کند. اثر حاضر در سال 1992 موفق به دریافت جایزه‌ی کتاب کالیفرنیا شده است.

درباره‌ی کتاب وقتی نیچه گریست

داستانِ کتاب وقتی نیچه گریست (When Nietzsche Wept) نوشته‌ی اروین یالوم (Irvin Yalom)، در وینِ قرنِ نوزدهم می‌گذرد. یوزف برویر، دانشمند و پزشکِ موفقی‌ست که در میان‌سالی، به کمکِ یکی از شاگردانش، زیگموند فرویدِ جوان، به روشِ درمانی جدیدی برای برخی اختلالات عصبی دست یافته است. زندگیِ حرفه‌ای او، در اوجِ خود است و برویر اعتبارِ بسیار زیادی در حلقه‌های پزشکیِ وین دارد. بااین‌حال، زندگی شخصی و خصوصیِ او به این خوبی نیست؛ اخیراً او دچار بی‌خوابی شده و خیال‌پردازی‌هایی در موردِ یکی از بیمارانِ جوانش به نامِ برتا پاپن‌هایم پیدا کرده است. این خیال‌پردازی‌ها باعث شده‌اند رابطه‌اش با همسرش دچار مشکل شود و برویر برای فرار از این مشکلات به کار و حرفه‌اش پناه می‌برد.

زمانی که نامه‌ای از زنی به نام لو سالومه دریافت می‌کند که از او می‌خواهد به یکی از دوستانش کمک کند، با اکراه با زن دیدار و درخواستِ زن را رد می‌کند. با اصرارِ بیشتر سالومه، برویر می‌پذیرد که دوستِ زن که فیلسوف جوان و گمنامی به نام فردریش نیچه (Friedrich Nietzsche) است را ببیند. ملاقات با نیچه آن‌قدر‌ها هم خوب پیش نمی‌رود، ولی زمانی که نیچه به علت سردرد‌های شدید و مصرفِ زیاد دارو در بیمارستان بستری می‌شود، برویر و نیچه‌ی جوان با هم صمیمی‌تر می‌شوند و هر یک با طرزِ فکر و جهان‌بینیِ دیگری آشنایی بیشتری پیدا می‌کنند.

در رمانِ وقتی نیچه گریست، اروین یالوم با نشان دادنِ برویری که در بحرانِ میان‌سالی به سر می‌برد و نیچه‌ای که دچارِ غرور، تنهایی و ترس شده است، به خوبی فلسفه، روان‌شناسی و فرهنگ را در هم می‌آمیزد و ما را با این پرسش مواجه می‌کند که اگر این دو متفکرِ بزرگ در واقعیت هم با یکدیگر دیدار کرده بودند، چه صورت می‌گرفت و چه گفتگویی بین آن‌ها شکل می‌گرفت؟

جدای از فیلسوف برجسته‌ی آلمانی، فردریش نیچه، بسیاری از دیگر شخصیت‌های کتاب وقتی نیچه گریست، از چهره‌های مشهورِ فرهنگی و هنریِ اروپا در قرن نوزدهم هستند: یوزف برویر و زیگموند فروید، که با انتشارِ کتابِ «مطالعاتی در باب هیستریا» مکتبِ روان‌کاوی را پایه نهادند؛ برتا پاپن‌هایم، که با نامِ مستعارِ آنا اُ یکی از اولین بیمارانِ فروید بود که روشِ روان‌درمانی بر رویش اجرا شد؛ لو سالومه، معشوقه‌ی نیچه؛ پل ری و فرانتس اووِربک که دوستان نیجه بودند؛ و حتی ریشارد واگنر، آهنگ‌ساز برجسته‌ی آلمانی که یکی از مشوقان نیچه برای بسط ایده‌ها و فلسفه‌اش بود.

از کتابِ وقتی نیچه گریست، ترجمه‌های متعددی به زبان فارسی با عناوینی چون «هنگامی که نیچه گریست» و «و نیچه گریه کرد» منتشر شده است. این ترجمه، توسطِ صدیقه اوشنی صورت گرفته و انتشارات یوشیتا آن را برای مخاطبین فارسی‌زبان منتشر کرده است.

نکوداشت‌های کتاب وقتی نیچه گریست

• داستانی قدرتمند، اصیل و جادویی. (واشنگتن پست)
• نویسندگان کمی قادرند به خوبی یالوم، نیچه را در قالبِ یک داستان تصویر کنند. (وب‌سایت مِدیوم)
• کتاب وقتی نیچه گریست بسیار جذاب است و داستان فکری مهیج و زیرکانه‌ای را تصویر می‌کند. (لس‌آنجلس تایمز)

اقتباس‌ سینمایی از کتاب وقتی نیچه گریست

در سال 2007، بر اساسِ رمان وقتی نیچه گریست، فیلمی به کارگردانیِ پینچاس پِری و با نقش‌آفرینیِ آرمَند اَسانته در نقشِ نیچه و بِن کِراس در نقشِ برویر، به روی پرده رفت. این فیلم به‌خوبی رمان درنیامد، ولی صحنه‌های رؤیاگون و سوررئالِ آن برخی مخاطبین و منتقدان را به خود جذب کرد.

کتاب وقتی نیچه گریست برای چه کسانی مناسب است؟

علاقه‌مندان به روان‌درمانی و فلسفه‌ی اگزیستانسیالیسم مخاطبینِ اصلی این کتاب هستند. ازطرف دیگر، کسانی که با مفاهیمِ روان‌درمانی و فلسفه‌ی نیچه آشنایی زیادی ندارند می‌توانند با خواندنِ کتاب وقتی نیچه گریست از این مکاتب آشنایی بیشتری پیدا کنند.

با اروین یالوم بیشتر آشنا شویم

اروین یالوم (متولد 1931) نویسنده‌ی آمریکایی‌ست که عمده‌ی شهرتِ خود را مدیونِ آثارش در موردِ روان‌درمانی اگزیستانسیال یا روان‌درمانیِ وجودی است. او که استادِ روان‌شناسیِ دانشگاه استنفورد نیز هست، آثار داستانی و غیرداستانی متعددی در موضوعاتی همچون تنهایی، معنای زندگی، مرگ و آزادی بشر منتشر کرده است. او به شکلِ پاره‌وقت به کارِ روان‌درمانگری نیز می‌پردازد و از تجارب خود در اتاق درمان، برای نوشتنِ آثارش بهره می‌برد. از آثارِ مشهورِ اروین یالوم می‌توان به کتاب‌های «مامان و معنی زندگی: داستان‌های روان‌درمانی»، «درمان شوپنهاور» و «روان‌درمانی اگزیستانسیال» اشاره کرد.

در بخشی از کتاب وقتی نیچه گریست می‌خوانیم

پیش از آشنایی با برویر، هرگز سعی نکرده بود فلسفه‌اش را به‌صورت عملی به‌ کار گیرد. همواره با بی‌اعتنایی از کنار این مسئله گذشته بود و ادعا می‌کرد کسانی که قادر به درک فلسفه او نیستند، ارزش مجادله ندارند؛ اما معتقد بود فرهیختگان جامعه بالاخره متوجه حکمت نهفته در سخنان او خواهند شد؛ حتی اگر این اتفاق صد سال دیگر بیفتد؛ ولی تعاملات روزانه او با برویر باعث شده بود جدی‌تر به این موضوع بیندیشد.

با این حال، روزهای بی‌دغدغه و پربار لوزون، آن‌قدرها که به نظر می‌رسید برای نیچه لذت‌بخش نبود. احساسات و عواطف متناقض، قدرت او را تضعیف کرده بود. تقریباً هر روز، نامه‌هایی از سر خشم، اشتیاق و ناامیدی برای لو سالومه می‌نوشت. تصویر او مدام به ذهنش هجوم می‌آورد و توجه او را از برویر، زرتشت و شادکامی و لذت روزهای بدون درد در کلینیک لوزون، منحرف می‌کرد.

اما زندگی برویر در اولین هفته بستری شدن نیچه در کلینیک، چه از نظر ظاهری و چه در بطن آن، بسیار سخت و عذاب‌آور بود. ساعت‌هایی که در لوزون می‌گذراند، باعث شده بود برنامه روزانه‌اش بیش‌ازپیش فشرده شود. قانون نانوشته‌ای میان پزشکان وینی وجود داشت که هرچه هوا بدتر بود، آن‌ها نیز سرشان شلوغ‌تر می‌شد. طی چند هفته اخیر، زمستان سخت وین با آسمانی که تمام ساعات شبانه‌روز ابری و گرفته بود، وزش بادهای سرد شمالی و هوای سنگین و مرطوب، باعث شده بود بیماران یکی پس از دیگری به مطبش هجوم بیاورند.

بیماری‌های خاص ماه دسامبر، تمام دفتر ثبت بیماری‌های برویر را پر کرده بود: برونشیت، ذات‌الریه، التهاب سینوس، ورم لوزه، التهاب گوش، التهاب حلق و آمفیزم ریوی؛ به‌علاوه، همیشه تعدادی بیمار عصبی نیز وجود داشت. در همان هفته اول دسامبر، دو بیمار جوان مبتلا به اسکلروز منتشره به مطبش مراجعه کردند.