معرفی و دانلود کتاب بخش دی

معرفی کتاب بخش دی

یک شیفت شب عادی در واحد روانپزشکی بخش D، به فاجعه‌ای دهشتناک تبدیل می‌شود! کتاب بخش دی اثر نویسنده‌ی پرفروش نیویورک تایمز، فریدا مک فادن یک تریلر روان‌شناختی است که با توصیفات دقیق و پیچش‌های داستانی غافلگیرکننده، شما را با معمایی دلهره‌‌آور و هیجان‌انگیز همراه می‌کند. ایمی، دانشجوی پزشکی که همواره از بخش دی دوری کرده است، امشب مجبور است شیفت خود را در آنجا بگذراند...

درباره‌ی کتاب بخش دی

ایمی یک دانشجوی پزشکی در حال گذراندن دوره‌ی کارورزی خود است. او که به دلایل شخصی همواره از بخش بیماران با اختلالات روانی شدید دوری کرده است، مجبور می‌شود شیفت شبانه‌ی خود را در آنجا سپری کند. 13 ساعتی که مانند کابوسی تمام نشدنی، به جان ایمی می‌افتد. کتاب بخش دی (Ward D) نوشته‌ی فریدا مک فادن (Freida McFadden) ماجرای ایمی و شیفت شبانه‌اش پشت درهای بسته‌ی بخش بیماران روانی بیمارستان را روایت می‌کند که تجربه‌ای وحشتناک را برایش رقم می‌زند. در طول داستان با بازگشت به هشت سال قبل، از وجود دوستی به نام جید مطلع می‌شویم که ایمی دیگر با او ارتباطی ندارد؛ اما گویی ردپای جید همچنان در زندگی ایمی پررنگ است و برایش دردسر درست می‌کند...

کتاب بخش دی با پیوند زدن زمان حال و گذشته به یکدیگر، از تأثیر وقایع گوناگون بر روان آدم‌ها می‌گوید و آن را در قالب تریلری روان‌شناختی، در اختیار مخاطبان قرار می‌دهد. نویسنده با فضاسازی دلهره‌آور و روایتی پیچیده که رازی سیاه را در دل خود پنهان کرده است، هیجان بسیاری را به سرتاسر اثر تزریق کرده که خواننده را تا انتهای داستان با خود همراه می‌کند. تحولات روانی شخصیت‌ها، در هم پیچیدن موقعیت و ایجاد فضایی وهم‌آلود، از جمله ابزارهای نویسنده برای القای شک و وحشت به خواننده است که در نهایت با پیچشی غیرمنتظره، او را در بهت فرو می‌برد. ایمی که از اتفاقات ناگوار بخش دی در عذاب است، دچار وهمی عمیق شده که ما را به پرسش‌هایی اساسی می‌رساند: آیا این یک شیفت واقعی است یا زاده‌ی تخیلات شخصیت اصلی داستان است؟ ارتباط گذشته‌ی ایمی با ماجراهای بخش دی چه می‌تواند باشد؟ همراه شدن تا پایان رمان، تنها راه کشف این معمای پیچیده است...

فریدا مک فادن با روایتی چندوجهی که خواننده را نسبت به درستی ماجرا مشکوک می‌کند، فضای کتاب بخش دی را به سمت بازنمایی روان‌شناختی پدیده‌ها برده و از نگاه شخصیت‌های ترسیده و بلاتکلیف، روایت را پیش می‌برد. اگر به رمان هیجان‌انگیزی نیاز دارید که نتوانید به‌راحتی رهایش کنید، خواندن این کتاب را از دست ندهید!

این کتاب توسط منصوره خُمکده ترجمه شده و به همت انتشارات یوشیتا در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.

نکوداشت‌های کتاب بخش دی

• این کتاب از صفحه‌ی اول مرا مجذوب خود کرد به طوری که دیگر نتوانستم دست از خواندن آن بردارم! (کاربر آمازون)
• اثر بی‌نظیر دیگری از فریدا مک فادن بی‌همتا! من این کتاب را در یک نشست خواندم. (کاربر آمازون)
• من حقیقتا کتاب بخش دی را بلعیدم. پیچش‌های داستانی متعدد از راه می‌رسیدند و نمی‌توانستم آن را زمین بگذارم! (کاربر آمازون)

کتاب بخش دی برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به رمان‌های هیجان‌انگیز و دلهره‌آور خارجی، مناسب است.

در بخشی از کتاب بخش دی می‌خوانیم

فردی که درب واحد قفل‌شده را باز می‌کند، زنی حدوداً چهل ساله است که گانِ گلدار به تن دارد و نشانی به سینه‌ی او چسبانده شده که در زیر آن با حروف بزرگ «رامونا» و با حروف کوچکتر نام خانوادگی‌اش «داتن» نوشته شده است. موهایش را به‌صورت گوجه‌ای مرتب بالای سرش جمع کرده است و به نظر می‌رسد از آن پرستارهای جدی و وظیفه‌شناس باشد که این کار را از بیست سال گذشته انجام داده است و تا بیست سال دیگر نیز این کار را انجام خواهد داد. می‌توانم تصور کنم که این زن بدون حتی چشم بر هم زدنی، شوک درمانی انجام می‌دهد.

به من و کمرون نگاه می‌کند و با نگاه تیز و دقیقی سرتاپایمان را برانداز می‌کند و می‌پرسد: «بله؟»

کمرون با همان جذابیت همیشگی جلو می‌رود. «من کمرون برجر هستم و ایشون هم ایمی برنره. ما دانشجوهای پزشکی هستیم و قرار امشب اینجا شیفت بدیم.»

رامونا باری دیگر به ما نگاه می‌کند و بعد پشت سرش را بررسی می‌کند. کمی تردید می‌کند و نگرانم که ما را نپذیرد؛ البته نگران واژۀ درستی نیست، چون بیشتر امیدوارم که این اتفاق بیفتد.

او می‌گوید: «بله، درسته. دکتر بک توی ایستگاه پرستارها هستن. خودشون راهنمایی‌تون می‌کنن.»

مانند دیگر بخش‌های بیمارستان، بخش روانپزشکی هم دایره‌ای شکل است. من و کمرون در یک مسیر قوسی شکل به‌سمت ایستگاه پرستارها حرکت می‌کنیم. همان‌طور که انتظار می‌رفت، مردی با گان سبز و روپوش بلند سفید، مقابل ایستگاه پرستاری ایستاده است. روی سینۀ چپش نوشته شده است: «ریچارد بِک، پزشک.» وقتی او متوجه نزدیک شدن‌مان می‌شود، دست راستش را مشتاقانه بالا می‌آورد.

او می‌گوید: «سلام، بچه‌ها. من دکتر بک هستم. شما باید...» دستش را داخل جیب روپوش سفیدش می‌کند و برنامۀ شیفت دانشجویان پزشکی را درمی‌آورد و نگاه گذرایی به آن می‌اندازد. «کمرون و ایمی باشید، درسته؟»