معرفی و دانلود کتاب هنر آهسته و پیوسته رفتن

معرفی کتاب هنر آهسته و پیوسته رفتن

ثانیه‌ها از پس همدیگر می‌‌روند و ما روی قله‌ی کوهی از کارهای تلنبار شده نشسته‌ایم و زانوی غم بغل گرفته‌ایم. وقتمان محدود است و استرس رهایمان نمی‌کند! کتاب هنر آهسته و پیوسته رفتن این شرایط را می‌شناسد و می‌خواهد به ما کمک کند. دیمون زاهاریادس در کتاب خود، با درنظر گرفتن محدودیت زمان، شیوه‌ی اولویت‌بندی و مراقبت از خود را به ما نشان می‌دهد تا ساده‌تر بتوانیم برای انجام کارهای خود برنامه‌ریزی کنیم و آسودگی را به زندگی خود برگردانیم.

درباره‌ی کتاب هنر آهسته و پیوسته رفتن

از دوران کودکی به ما گفته‌اند هر کس که زودتر به خط پایان برسد، برنده است. کسی که سریع‌تر از دیگران مشق‌‌هایش را بنویسد، تشویق می‌شود و تحسین و احترام سهم فردی است که قبل از سایرین شغلی دائمی پیدا کند؛ خانواده تشکیل دهد و بچه‌دار شود! مهم نیست که خوشحال و خوشبخت هستیم یا نه، تنها چیزی که اهمیت دارد ایستادن بر سکوی نفر اول است! نمی‌دانیم نخستین کسی که زندگی را با ماراتن سرعت اشتباه گرفت چه کسی بود، اما توانست زندگی میلیاردها انسان در قرون مختلف را به کامشان تلخ و اضطراب را برای آدم‌ها به احساسی دائمی تبدیل کند؛ احساسی که دانشمندان و پزشکان هنوز نتوانسته‌اند شدت تخریب و تأثیر منفی‌اش بر سلامتی را تخمین بزنند و عمق فاجعه را به ما نشان دهند؛ با این حال به‌خوبی می‌دانیم که استرس دائمی، خواب خوش و شادی را از زندگی ما ربوده است. کتاب هنر آهسته و پیوسته رفتن (The Art of Going SLOW) نیز همچون ما در جست‌وجوی آسودگی و شادمانی است و راه‌های دستیابی به آرامش را به ما نشان می‌دهد.

قبل از هر چیز باید این واقعیت را بپذیریم که ما انسانیم و به زمان و مکان محدودیم. ما نمی‌توانیم مانند هوش مصنوعی و ربات، با نهایت سرعت و کیفیت کارها را پیش ببریم. ما نمی‌توانیم هرروز بازدهی بالایی داشته باشیم. خستگی، فرسودگی و بی‌قراری جزئی از وجود ماست؛ البته دانستن این واقعیت‌ها باعث نمی‌شود که مدیران شرکت‌ها، زندگی شلوغ شهری و قسط‌های بانک، فشار کاری و مالی را از روی ما بردارند و بگذارند که لحظه‌ای آرام باشیم؛ به‌‌همین دلیل دیمون زاهاریادس (Damon Zahariades) کوشیده است تا با در نظر داشتن دغدغه‌های انسان امروزی، راهکارهایی را برای کاهش سرعت سرسام‌آور زندگی و مدیریت زمان ارائه دهد. کتاب هنر آهسته و پیوسته رفتن از ما می‌خواهد که «بهتر» کار کنیم نه «بیشتر». خستگی ناشی از کار، بهره‌وری و هوشمندی ما را پایین می‌آورد و مسیر پیشرفت را مسدود می‌کند. اگر به‌دنبال موفقیت هستیم، باید ابتدا جسم و ذهن خود را با کمتر کار کردن آرام کنیم و سپس برای بهبود کار و زندگی خود به برنامه‌ریزی بپردازیم.

شاید تصور کنید که آهسته شدن روند زندگی خسته‌کننده است و حوصله‌مان را سر می‌برد، اما این دروغی است که مغزتان به شما می‌گوید تا ساده‌تر بتوانید زندگی پر از آشوب را تحمل کنید. زندگی آرام، به شما کمک می‌کند تا اهدافتان را مشخص کنید؛ از اشتباهات خود عبرت بگیرید؛ راه رسیدن به موفقیت را بسازید و حس و حال خوبی داشته باشید. کتاب هنر آهسته و پیوسته رفتن از ما می‌خواهد که هروقت احساس عجله و نگرانی به سراغمان آمد از خود بپرسیم: «چرا عجله دارم؟» و دلیل آن و لیست کارهای باقی‌مانده که باید در آن روز انجام شوند را روی کاغذ بنویسیم. مطمئن باشید پس از بررسی لیست کارها، به‌سادگی می‌توانید زمان را کنترل و خود را از چنگال غول استرس رها کنید. دیمون زاهاریادس تمرینات گوناگونی را در اختیار ما گذاشته تا با انجام آن‌ها به اوضاع مسلط شویم و در حد توان و زمانی که در اختیار داریم کارهای روزانه را اولویت‌بندی کنیم؛ شاید این روش ایده‌آل نباشد و استرس ما را به‌کلی نابود نکند اما مطمئن باشید تا حد قابل توجهی اضطراب درونیمان را کاهش می‌دهد و می‌توانیم زمان زندگی خود را به‌دست بگیریم.

کتاب هنر آهسته و پیوسته رفتن به کوشش فرناز ولی‌زاده ترجمه و در نشر اندیشه آگاه منتشر شده است

کتاب هنر آهسته و پیوسته رفتن برای چه کسانی مناسب است؟

سالیان زیادی است که آرامش از زندگی ما رفته و کار، ارتباطات اجتماعی و حتی تفریحاتمان را هم در اقیانوسی از استرس و اضطراب غوطه‌ور کرده است. همیشه عجله داریم و احساس می‌کنیم از همه‌ی جهان عقب مانده‌ایم. کتاب هنر آهسته و پیوسته رفتن به ما نشان می‌دهد اضطراب دائمی تا چه اندازه به جسم و روان ما آسیب می‌زند. این کتاب برای تمام آدم‌های پرمشغله که در میان عقربه‌های ساعت سرگردان شده‌اند و هیچ‌وقت فرصت کافی ندارند، مناسب و کاربردی است.

در بخشی از کتاب هنر آهسته و پیوسته رفتن می‌خوانیم

فرهنگ ما، بردن را تحسین می‌کند و هرچه برد بزرگ‌تر باشد جشن بزرگ‌تری برای آن می‌گیرد؛ بنابراین طبیعتاً همه‌چیز تبدیل به یک رقابت می‌شود.

ما برای کسب تمجید و گرفتن ترفیع با همکارانمان رقابت می‌کنیم. با سایر دانشجویان رقابت کرده و سعی می‌کنیم تا لطف اساتیدمان را جلب کنیم. با دوستانمان رقابت می‌کنیم و تلاش می‌کنیم تا به روش‌های مختلف و بی‌اهمیت از آن‌ها پیشی بگیریم. حتی با خودمان رقابت می‌کنیم و اهدافی را دنبال می‌کنیم که با گذشت زمان چالش‌برانگیزتر می‌شوند. ما به‌سختی مسابقه می‌دهیم و به‌شدت تلاش می‌کنیم تا در طول روز کارهای بیشتری را انجام دهیم.

این توجه مداوم به برنده‌شدن، وضعیت ذهنی پرمشغله را تقویت می‌کند و بدتر از آن، هرچه بیشتر خودتان را وقف آن کنید، رها کردنش سخت‌تر می‌شود. در واقع تبدیل به یک وسواس می‌شود.

اوضاع را بدتر می‌کند و سروصدا و هرج‌و‌مرجی که همراه با یک سبک زندگی همیشه در حال حرکت است، شما را از پرسیدن دلایل زیربنایی تلاش‌هایتان باز می‌دارد. شما را از فکر کردن در مورد اینکه آیا احساس رضایت می‌کنید یا فقط «آب در هاون می‌کوبید» منحرف می‌کند. همچنین، شما را از درک این موضوع باز می‌دارد که در تلاش برای حفظ سرعتی ناپایدار هستید و اگر تغییری ایجاد نکنید، فرسودگی در انتظارتان است.

بیایید وضعیت را تغییر دهیم. بیایید سرعتمان را کاهش دهیم و عادات و روال‌های جدیدی ایجاد کنیم که بر آنچه برایتان مهم است، متمرکزند. بیایید بر هنر «آهسته و پیوسته رفتن» مسلط شویم.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
آنچه در این کتاب خواهید آموخت
بخش اول: کاهش سرعت
سلامت روانی و تعادل هیجانی‌تان را بهبود ببخشید
بهره‌وری و کارایی‌تان را افزایش دهید
روابطتان را تقویت کنید
شادی و احساس رضایتتان را بالا ببرید
پنج تصور غلط در مورد یک زندگی آهسته
بخش دوم: بر هنر «آهسته و پیوسته رفتن» مسلط شوید
مرحله 1: در مورد طبیعت و ماهیتتان فکر کنید
مرحله 2: اهداف و علایقتان را بررسی کنید
مرحله 3: مشخص کنید که درحال‌حاضر زمانتان را چگونه می‌گذرانید
مرحله 4: تعهداتتان را کاهش دهید
مرحله 5: فعالیت‌های آرام‌بخش انجام دهید
مرحله 6: عادت «آهسته زندگی کردن» را در پیش بگیرید
مرحله 7: حواس‌پرتی‌های دیجیتال را کاهش دهید
مرحله 8: آگاهانه با دیگران ارتباط برقرار کنید
مرحله 9: ذهنیتی مبتنی‌بر سپاسگزاری و قدردانی در خودتان پرورش دهید
مرحله 10: بررسی هفتگی انجام دهید
بخش سوم: چگونه هنر «آهسته و پیوسته رفتن» را در زندگی‌تان پیاده کنید
شغل
تعاملات بین فردی‌
نحوه یادگیری‌
سلامتی و تغذیه‌
تصمیم‌گیری
روال‌ها
نظرات نهایی در مورد هنر آهسته و پیوسته رفتن
ممکن است که از شما یک خواهش کوچک کنم؟