معرفی و دانلود کتاب قمارباز

معرفی کتاب قمارباز

کتاب قمارباز یکی از برجسته‌ترین آثار فئودور داستایوفسکی است و داستان زندگی افراد قماربازی را به تصویر می‌کشد که همه چیز زندگی خود را بر اساس شانس و قمار پیش می‌برند. این رمان جذاب، اقتباسی از تجربیات شخصی داستایوفسکی محسوب می‌شود.

خلاصه‌ای از کتاب قمارباز (The Gambler):

فئودور داستایوفسکی (Fyodor Dostoyevsky) قصه‌ی خود را با شخصیتی به نام آلکسی ایوانویچ، معلم سرخانه‌ی فرزندان تیمساری پیش می‌برد و این فرد، داستان را برای شما روایت می‌کند. ایوانویچ، قصه را از جایی شروع می‌کند که تیمسار ثروت خود را از داده و تمامی اعضای این خانواده تنها به امید ارثی هستند که ممکن است بعد از مرگ پیرزنی ثروتمند به آن‌ها برسد. تیمسار قصد دارد با این ثروت دل معشوق فرانسوی خود را به دست آورد که مادام بلانش نام دارد.

ایوانویچ، داستان را به هنگام رفت و آمد از قمارخانه شرح می‌دهد. او که به شانس و اقبال خود در قمار اعتقادی شدیدی دارد، همواره به قمار می‌اندیشد و آن را تنها راه رسیدن به رویاهایش تصور می‌کند. در این میان زنی به ایوانویچ مقداری پول قرض داده و او را بیشتر به این اعتیاد سوق می‌دهد. برد‌های اولیه، ایوانویچ را شاد و امیدوار می‌کند اما مدتی بعد، باخت‌ها و دوران بدبختی از راه می‌رسند.

درباره‌ی کتاب قمارباز:

بدون شک، خلاقیت شگفت‌انگیز داستایوفسکی در نوشتن سبب شده تا او در مدتی کم، چنین رمان عمیق و ماندگار خلق کند. زندگی از نگاه داستایوفسکی مانند یک قمار است که انسان به ناچار یکی از شرکت‌کنندگان آن است و به جز پذیرش بازی و قوانین آن چاره‌ی دیگری ندارد و مسئله‌ی برد و باخت در این بازی نیز چیزی فرای قدرت انسان‌ها است و در این شاهکار معروف و به‌یادمادنی نیز می‌توان ردپای این اندیشه را با کمی تأمل یافت. داستایوفسکی در رمان قمارباز توان شخصیت‌پردازی و داستان‌سرایی خود را به نمایش می‌گذارد و همین موضوع، رمان قمارباز را به داستانی روان، جذاب و خواندنی تبدیل کرده است.

با فئودور داستایوفسکی بیشتر آشنا شویم:

فیودور میخاییلوویچ داستایفسکی یکی از بزرگترین نویسندگان ادبیات روسیه محسوب می‌شود. جنایت و مکافات، ابله و برادران کارامازوف از رمان‌های بلند و مهمی هستند که بسیاری با شنیدن نام این نویسنده به یاد می‌آورند اما قدرت نویسندگی داستایوفسکی را نباید تنها در آثار مشهورش دنبال کرد. با این اوصاف، عادلانه نیست اگر از آثاری مانند شب‌های روشن، یادداشت‌های زیرزمینی و همیشه شوهر یاد نکنیم که داستان‌های بسیار مهم و جذابی هستند.

نکوداشت‌های رمان قمارباز:

- یک تصویر روانشناسانه ی خیره کننده. (Penguin Random House)
- رمانی تاریک و هیجان انگیز. (Goodreads)
- رمانی با طنزی سیاه درباره‌ی طمع و خودتخریب گری. (Bloomsbury)

در بخشی از رمان قمارباز می‌خوانیم:

امروز روز افتضاح و بی‌ربطی بود. الان ساعت یازده شب است. من در اتاق کوچکم، خاطراتم را جمع‌آوری می‌کنم. امروز با اجبار من به رفتن به بازی رولت و قمار کردنم، برای پولینا الکساندروونا، شروع شد صد و شصت فردریک او را به دو شرط پذیرفتم؛ اول این که نمی‌خواستم به حساب نصف و نصف قمار کنم و دوم اینکه پولینا بعدا برای من توضیح بدهد که چرا یک همچنین احتیاجی به پول دارد و واقعا چه مبلغ پول مورد احتیاج اوست. نمی‌توانستم فرض کنم که او فقط به خاطر به دست آوردن پول می‌خواهد قمار کند. او بی‌شک و هرچه زودتر که ممکن بود برای مقصدهایی که من از آن‌ها خبری نداشتم پول لازم داشت. به من قول داد که اگر به قمار بروم، برایم توضیح بدهد.

در سالن قمار ازدحام بود، چه قیافه‌های بی‌شرم و حریصی! من برای خودم راهی به طرف میز قمار وسط باز کردم و نزدیک «میزپا» جای گرفتم.

قمارم در اول کار با بی‌جرأتی شروع شد؛ در هر بار جز دو یا سه سکه به بازی نمی‌گذاشتم. با وجود این دقیق بودم و نکات زیادی درک کردم. به نظر من تمام حساب‌هایی که درباره‌ی قمار می‌کنند، گذشته از اهمیتی که بسیاری از قماربازان به آن می‌دهند، راستی معنای چندانی ندارد. قماربازها این حساب‌ها را روی کاغذهای پوشیده از اعداد خودشان ضبط می‌کنند. هر ضربه‌ای را با دقت یادداشت می‌کنند، حساب می‌کنند و شانس‌های برد را از آن نتیجه می‌گیرند و پس از این که همه را تخمین زدند، عاقبت داو خودشان را به بازی می‌گذارند و... و بعد مثل آدم‌های مردنی ساده‌ای که بی‌هیچ حسابی بازی می‌کنند، می‌بازند. از این‌ها گذشته من نکته‌ای را هم درک کردم که به نظرم درست باشد. پشت سرهم آمدن شانس‌های اتفاقی، طبق اصول منظمی نیست، بلکه فقط یک فرمان حتمی و جبری آن را اداره می‌کند و این البته خیلی عجیب است. مثلا اتفاق می‌افتد که در دو دور بازی، دوازده شماره‌ی آخری درست بعد از این که دوازده شماره‌ی میانجی بیرون آمده است، درمی‌یابد و بعد نوبت دوازده ‌تای اولی می‌رسد که از نو در دنبال دوازده ‌تای وسطی بیاید و این کار سه یا چهار بار پی‌درپی اتفاق می‌افتد.