معرفی و دانلود کتاب جاده‌ی لس آنجلس

معرفی کتاب جاده‌ی لس آنجلس

کتاب جاده‌ی لس آنجلس رمانی درخشان از جان فانته، نویسنده‌ی فقید اهل آمریکاست. فانته در این رمان خواندنی که خالی از مایه‌های کُمیک نیست، ماجراهای آرتورو باندینیِ نوجوان و چالش‌های او در خانواده‌ای فقیر و سنتی را به تصویر می‌کشد. گفتنی‌ست که این اثر مجلد دومِ چهارگانه‌ی «باندینیِ» فانته به شمار می‌رود.

درباره‌ی کتاب جاده‌ی لس‌ آنجلس

کتاب جاده‌ی لس‌ آنجلس (The Road to Los Angeles) یکی از بهترین آثار جان فانته (John Fante)، رمان‌نویس مطرح اهل آمریکاست. فانته به سال 1909 دیده به جهان گشود و در مه 1983 روی در نقاب خاک کشید. آثار او در دوران حیات، چندان که باید و شاید قدر ندیدند و خوانده نشدند. این‌که این مسئله را باید به حساب بداقبالی نویسنده گذاشت یا کج‌سلیقگی منتقدان ادبی و خوانندگانِ وقت، از آن دست پرسش‌های ادبی است که شاید برای همیشه بی‌جواب بمانند. به هر رو، قشر کتاب‌خوان امروز جامعه‌ی آمریکا، در این‌که فانته یکی از بزرگ‌ترین استعدادهای ادبی این کشور در طول سده‌ی بیستم بوده، شکی ندارد.

رمان جاده‌ی لس‌ آنجلس را بسیاری از منتقدان شاهکار جان فانته و کامل‌ترین اثر او لقب داده‌اند. این رمان مجلد دوم چهارگانه‌ی باندینیِ جان فانته است که سه مجلد دیگر آن، چنین نام دارند: تا بهار صبر کن، باندینی (مجلد اول)، از غبار بپرس (مجلد سوم) و رویاهای بانکرهیل (مجلد چهارم).

قهرمان کتاب جاده‌ی لس‌ آنجلس، همچون سه کتاب نامبرده‌ی دیگر، آرتورو باندینی است. شخصیتی که از بسیاری جهات، هم از نظر خلق‌وخو و ویژگی‌های شخصیتی و هم از نظر ظاهر، بی‌اندازه به خود نویسنده شباهت دارد. آرتورو در رمان پیش رو، نوجوانی عاصی، بی‌صبر، عجول و البته احساساتی است که هنوز از نظر فکری و شخصیتی به بلوغ نرسیده و همین ناپختگی، باعث می‌شود که از او اعمال عجیب و دردسرسازی سر بزند.

بزرگ‌ترین چالش پیش روی آرتورو باندینی در کتاب جاده‌ی لس‌ آنجلس، پیدا کردن شغلی مناسب است که درآمدش کفاف هزینه‌های او را بدهد. آرتورو البته مشاغل مختلفی را امتحان می‌کند؛ از چاه‌کنی و ظرف‌شوری در رستوران گرفته تا پادویی در مغازه‌ی خواربارفروشی. با این حال او هیچ‌کدام از این کارها را متناسب با خلق‌وخوی خود نمی‌بیند و در نتیجه، مدت زیادی پابندشان نمی‌ماند. آرتوروی نوجوان، اول و آخر خود را یک نویسنده می‌داند و معتقد است که دیر یا زود شاهکاری ادبی خلق خواهد کرد و جهانیان را به تحیر و ابراز تحسین واخواهد داشت. با این همه، تا آن روز، ناچار است برای گذران زندگی خود را به کارهایی مشغول کند که البته هیچکدام در شأن او نیستند! تضادی که سرتاسر کتاب جاده‌ی لس‌ آنجلس را از طنزی گیرا انباشته همین است: جوانکی که از دست‌وپا کردن شغلی معمولی برای خود عاجز است و به سختی می‌تواند خرج خورد و خوراک روزانه‌ی خود را درآورد، چنان شخصیت متفرعن و آرزوهای جاه‌طلبانه‌ای دارد که بیا و ببین!

از ویژگی‌های برجسته و قابل ذکر کتاب جاده‌ی لس‌ آنجلس، ارجاعات بینامتنی فراوانی‌ست که در این رمان به چشم می‌خورد. فانته در طول داستان، جابه‌جا از زبان شخصیت اصلی خود به متون کلاسیک فلسفه و ادبیات ارجاع می‌دهد؛ از آثار افلاطون گرفته تا نوشته‌های نیچه و کتاب‌های مارکس. این ارجاعات البته اغلب با طنز و ریشخند همراهند. در واقع فانته با جاری ساختن کلمات بزرگان عالم فکر بر زبان نوجوانِ بی‌فکر و خام و جوزده‌ی داستان خود، بیش از آن‌که به شخصیت خود وجاهت ببخشد، آن بزرگان را به سخره می‌گیرد.

کتاب جاده‌ی لس‌ آنجلس توسط محمدرضا شکاری به زبان فارسی ترجمه شده و از سوی نشر افق به انتشار رسیده است. شکاری آثار دیگری را نیز از جان فانته ترجمه کرده است. از جمله کتاب‌های «سرشار زندگی» و «رگ و ریشه».

کتاب جاده‌ی لس‌ آنجلس مناسب چه کسانی است؟

دوست‌داران ادبیات مدرنِ آمریکا و خوانندگان داستان‌های رئالیستی، بیش از همه از مطالعه‌ی رمان جاده‌ی لس‌ آنجلسِ فانته لذت خواهند برد.

در بخشی از کتاب جاده‌ی لس آنجلس می‌خوانیم

روانداز تخت کنار زده شده بود، به‌علاوه یکی از روبالشی‌ها را درآورده بودند؛ کف زمین کُپه شده و پوشیده از خون بودند. باند زخم‌بندی و یک شیشه‌ی آبی ضدعفونی‌کننده روی میز بود. یک ظرف آب که به ‌رنگ سرخ درآمده بود، روی صندلی قرار داشت. حلقه‌ی مادرم کنارش بود. گذاشتمش توی جیبم.

چمدان را از زیر تخت کشیدم بیرون. تویش خیلی‌چیزها بود، یادگاری‌های دوران کودکی‌مان که مادر خوب نگهشان داشته بود. یکی‌یکی درشان آوردم. وداعی احساسی، باندینی پیش از فرار به وسایل گذشته نگاه می‌کند. یک تار موی بور در کتاب دعای سفید کوچک: موی دوران بچگی‌ام بود؛ کتاب دعا را روز اولین عشای ربانی‌ام هدیه گرفته بودم.

بریده‌هایی از روزنامه‌ی سن‌پدرو، وقتی مدرسه‌ی ابتدایی را تمام کرده بودم؛ بریده‌های دیگری از زمانی ‌که دبیرستان را وِل کردم. بریده‌هایی درباره‌ی مونا. عکس روزنامه‌ای مونا با لباس اولین عشای ربانی‌اش. عکس من و او در روزِ تأیید. عکسمان در روز یکشنبه‌ی عید پاک. عکسمان وقتی جفتمان در گروه سرود آواز می‌خواندیم. عکس دونفره‌مان در جشن بارداری مقدس. صفحه‌ای پر از کلمه از مسابقه‌ی املا وقتی در مدرسه‌ی ابتدایی بودم؛ بالای اسمم نوشته بودند 100%.