معرفی و دانلود کتاب فانوس دریایی

معرفی کتاب فانوس دریایی

ویرجینیا وولف در کتاب فانوس دریایی، تاریخچۀ زندگی‌اش را بیان می‌کند؛ رمانی بر اساس دوران کودکی و تجربیات خانوادگی‌اش، شاهکاری که به گذرا و متزلزل بودن زندگی بشر می‌پردازد.

آقا و خانم رمزی به همراه فرزندانشان و تعدادی از میهمانان، تعطیلات خود را در جزیره‌ای می‌گذرانند. اما به نظر می‌رسد بازدیدی به تعویق افتاده است. بازدید از یک فانوس دریایی. اما این بازدید کاوشی تکان دهنده و تأثیرگذار از تنش‌ها و مناسبات پیچیده‌ی زندگی خانوادگی و مناقشات میان مردان و زنان زده در بردارد.

رمان فانوس دریایی (To the Lighthouse) شامل سه بخش (پنجره، زمان می‌گذرد و فانوس دریایی) است. وولف شاید خواسته ما را در ذهنیت و حال و هوای رمان‌های سه گانه دوره ویکتوریا قرار دهد و درباره تعلل، تکرار و عدم فعالیت و جنبش سخن گوید. سفری ثابت و ادامه‌دار به سوی هدفی نهایی را در رمان فانوس دریایی تجربه می‌کنیم، اما چیزی که رمان ارائه می‌دهد روایتی است که این سفر به سوی فانوس دریایی تا پایان رمان به تأخیر می‌افتد.

بخش‌های کتاب فانوس دریایی از این قرارند:

بخش اول که از حجم بیشتری برخوردار است، پنجره نام دارد. پنجره می‌تواند معانی مختلفی بدهد. شاید پنجره‌ای برای ما برای شناخت قهرمانان داستان، یا که پنجره‌ای برای قهرمانان داستان تا از آن به فانوس دریایی برسند و شاید خود داستان که با راوی‌های مختلفی و به عبارتی دیگر از پنجره‌های مختلفی روایت می‌شود.

قسمت دوم زمان می‌گذرد، روایتی فوری و فوتی از سرنوشت قهرمانان داستان که ده سال آینده را شامل می‌شود و اینکه خانم رمزی می‌میرد، خانوادهٔ رمزی از هم می‌پاشد...

اما بخش آخر و یا سوم اشاره دارد به اینکه در غیاب خانم رمزی قهرمانان داستان دوباره به خانهٔ قدیمی برمی‌گردند. همهٔ آن‌ها راه خویش را پیدا می‌کنند و به شناخت می‌رسند.

آدلاین ویرجینیا وولف (Adeline Virginia Woolf) بانوی رمان‌نویس، مقاله‌نویس، ‌ناشر، منتقد و فمینیست انگلیسی بود که آثار برجسته‌ای چون خانم دالووی، به سوی فانوس دریایی و اتاقی از آن خود را به رشته تحریر درآورده‌ است.

ویرجینیا وولف نویسنده رمان‌های تجربی است که سعی در تشریح واقعیت‌های درونی انسان دارد. نظرات فمینیستی وی که از روح حساس و انتقادی او سرچشمه گرفته، در دهه ششم قرن بیستم تحولی در نظریات جنبش زنان پدیدآورد. وی در نگارش از سبک سیال ذهن بهره گرفته است. ‌وولف در طی جنگ‌های جهانی اول و دوم، دوستان زیادی را از دست داد و به سبب آن دچار افسردگی شدیدی شد که این خود شروعی بود بر داستان‌نویسی‌اش.

در بخشی از کتاب فانوس دریایی می‌خوانیم:

‌لی‌لی گفت: امیدوارم آنقدر دریا آرام باشه که بتونین تو فانوس دریایی لنگر بندازین. آقای رمزی‌ بی‌صبرانه با خودش فکر کرد: فانوس دریایی! فانوس دریایی! اصلاً چه ربطی به موضوع داره؟ و در همان لحظه با نیرویی همانند نیروی اولین تندباد‌ها (چون دیگر‌ نمی‌توانست جلوی خودش را بگیرد) چنان ناله‌ای از نهادش برخاست که ‌لی‌لی، در حالی که خودش را با تلخی سرزنش می‌کرد، با خودش فکر کرد: اگه هر زن دیگه‌ای بود یه کاری می‌کرد، یه چیزی‌ می‌گفت - به جز من که زن نیستم، فقط یه پیر دختر‌ ترسو و بداخلاق و‌ بی‌خاصیتم.

آقای رمزی آه عمیقی کشید. آیا ‌لی‌لی قصد نداشت چیزی بگوید؟ آیا از اینکه او چه‌ می‌خواهد مطلع نبود؟ بعد گفت برای رفتن به فانوس دریایی قصد و نیت خاصی دارم. زنم برای مردم اونجا چیزهایی‌ می‌فرستاد. پسر نگهبان بیچاره، سل مفصل داره. آقای رمزی آه معنی‌داری کشید. نهایت آرزوی ‌لی‌لی این بود که این اندوه خانمان برانداز و این عطش سیری ناپذیر برای همدلی و انتظاری که باید خودش را کاملاً به او بسپارد و به خاطر آن باز هم با غم و اندوه فراوان دست و پنجه نرم کند، او را رها کرده و قبل از آنکه در دام امواج گرفتار شود متوجه چیز دیگری شد (نگاه ‌لی‌لی دائم به خانه بود و امیدوار بود شاید چیزی در میان باشد.)

آقای رمزی درحالی که انگشتش را به زمین‌ می‌سابید گفت: «یه همچین سفرهایی دردناکه.» ‌لی‌لی باز هم سکوت کرد و حرفی نزد. آقای رمزی با خودش گفت: مثل یه تیکه چوب می‌مونه و در حالی که با نگاهی آزرده که حال ‌لی‌لی را به هم‌ می‌زد به دست‌های قشنگش نگاه‌ می‌کرد، ‌لی‌لی به خودش گفت مرد گنده داره نقش بازی‌ می‌کنه و خودش رو شبیه‌سازی‌ می‌کنه، خیلی هم خسته کنندست. وحشتناک بود و اصلاً شایسته و برازنده به نظر‌ نمی‌آمد. ‌لی‌لی پرسید: «پس این بچه‌ها کی میان؟» چون دیگر طاقت این همه غم و اندوه را نداشت (آقای رمزی حالتی بسیار غمگین و پریشان به خودش گرفته بود و حتی در حین اینکه ایستاده بود، تلوتلو‌ می‌خورد.)

فهرست مطالب کتاب

بخش اول: پنجره
بخش دوم: زمان‌ می‌گذرد
بخش سوم: فانوس دریایی