معرفی و دانلود کتاب عشق و زباله

معرفی کتاب عشق و زباله

کتاب عشق و زباله رمانی از ایوان کلیما درباب زندگی، هنر، رنج و.. است. نویسنده در بستر داستانی در قلب پراگِ کمونیستی، تنهایی و سرخوردگی شخصیت اصلی را به تصویر می‌کشد و به عمق روابط انسانی و عاشقانه در جهانی سرد و تاریک می‌پردازد. داستان این کتاب درباره‌ی نویسنده‌ای است که جامعه او را وادار به رفتگری کرده؛ حال او دلباخته‌ی زنی مجسمه‌ساز می‌شود و مجبور است بین عشق و حرفه‌ی نویسندگی یکی را انتخاب کند.

درباره‌ی کتاب عشق و زباله

ایوان کلیما (Ivan Klima) یکی از چهره‌های سرشناس ادبیات چکسلواکی است و در ردیفِ نویسندگانی چون میلان کوندرا قرار دارد. مصادف شدن جوانی و اوج فعالیت وی با دوران حکومت دیکتاتوری کمونیستی در پراگ، سبب شد بخش اعظم آثار او در نقد کمونیسم نگاشته شود. آثار ایوان کلیما تا سال‌ها ممنوعیت انتشار داشتند و در سال 1989 با پایان یافتن جنگ سرد، اجازه‌ی انتشار یافتند و به‌سرعت در فهرست پرمخاطب‌ترین کتب ادبی جای گرفتند. کتاب عشق و زباله (Love and Garbage) درباره‌ی نویسنده‌ای است که در جامعه‌ای کمونیستی زندگی می‌کند و مجبور به پیش گرفتن شغل رفتگری است. گفته شده که نویسنده‌ی این کتاب، ایوان کلیما، برای نوشتن رمان پیش رو و پرداخت عمیق شخصیتش، ساعت‌ها در خیابان‌های پراگ رفتگری کرده است!

ایوان کلیما بسیار از کافکا متأثر است و شخصیت رمان عشق و زباله را برگرفته از کافکا نوشته است. او رمانش را محلی برای بحث درباره‌ی چک‌اسلواکی، سیاست، هنر، زندگی و عشق قرار می‌دهد. نویسنده تصویری پرشور را از رابطه‌ای عاشقانه و گناه‌آلود میان شخصیت محوری این اثر با زنی مجسمه‌ساز می‌سازد. قهرمان می‌خواهد زبانی مشترک میان خودش و داریا، معشوقه‌اش، بیابد. اما روزی او اعتراف می‌کند که نمی‌تواند همزمان یک نویسنده‌ی خوب و یک عاشق خوب باشد؛ بنابراین مجبور می‌شود دست به انتخابِ یکی از گزینه‌ها بزند. رمان عشق و زباله ارتباطات انسانی را علی‌رغم شکاف‌ها و تفاوت‌ها به تصویر می‌کشد.

کتاب عشق و زباله تنهایی، انزوا و طردشدگی را در جامعه‌ای توتالیتر مجسم می‌کند و اوضاع بیرونی را به درونِ کاراکترها پیوند می‌زند. گویی ایوان کلیما‌ زندگینامه‌ی تلخ خود را در وضعیتی اسفبار روایت می‌کند. او خودش را در شخصیتِ افسرده، سرخورده و ناامیدِ داستانش می‌جوید. این رمان را می‌توان یکی از بهترین آثار ادبی در باب کمونیسم دانست.

انتشارات لگا کتاب عشق و زباله را با ترجمه‌ی فریده گوینده عرضه کرده است.

نکوداشت‌های کتاب عشق و زباله

• ایوان کلیما رمانش را با تم عاشقانه‌ای خیانت‌آمیز نوشته که پاسخی است به زن‌ستیزی رمان بار هستی نوشته‌ی هم‌وطنش، میلان کوندرا. (پابلیشرز ویکلی)
• رمانی بین‌المللی از نویسنده‌ی تحسین‌شده‌ی چک. ایوان کلیما برداشتش را از عشق و خیانت در یک جامعه‌ی توتالیتر نشان می‌دهد. (نیویورک تایمز)
• نویسنده‌ای جوان که در دیکتاتوری پراگ، با دیگر طردشدگان، خیابان‌ها را جارو می‌زنند. با تأملی درباره‌ی مرگ، ماهیت عشق و آزادی، این رمان زندگی‌نامه‌ی شاعرانه و غم‌انگیزِ یک نویسنده‌ی بزرگ را روایت می‌کند. (لایبرری ژورنال)
• کتاب عشق و زباله رژیم دیکتاتوری ویران‌شده‌ای را به تصویر می‌کشد که اکنون در زباله‌دان تاریخ است. (ساندی تایمز)

کتاب عشق و زباله برای چه کسانی مناسب است؟

علاقه‌مندان به ادبیات چک و موضوع کمونیسم از این رمان لذت وافری خواهند برد.

در بخشی از کتاب عشق و زباله می‌خوانیم

در آن لحظه اتفاقی نیفتاد. داریا رفت و من به کارم برگشتم. داشتم چند داستان درباره‌ی عشق‌های دوران نوجوانی‌ام می‌نوشتم و غرق در خاطرات مهیج سال‌ها پیش بودم. و وقتی نگاهی کوتاه به تاریک‌ترین گوشه‌ی اتاق مطالعه‌ام و به صندلی راحتی‌ای که او روی آن نشسته بود انداختم، انگار آن هیجان قدیمی دوباره جان گرفت.

از خانه بیرون آمدم و به‌سوی باجه‌ی تلفن رفتم _ تلفن آپارتمانم قطع بود _ و شماره‌اش را گرفتم. هنوز احساس هیجانی داشتم که مناسب سنم می‌بود، البته اگر آدم قبول کند که چنین حالتی مناسب هر سنی است. درباره‌ی اینکه نمایشگاه بوداپست چه‌طور برگزار شده بود، پرسیدم. لحظه‌ای به توضیح او، در همان حال که بین عکس‌ها و سردابه‌های شراب در حرکت بود، گوش دادم. سپس چیزی درباره‌ی کار خودم گفتم. خاطرنشان کردم که به دیدار دوباره‌اش فکر کرده‌ام و خوشحال می‌شوم اگر او را زمانی دوباره ببینم. اما پیشنهاد مشخصی ندادم و او در سکوت فقط لبخند ‌زد. البته آن گفت‌وگو ذهنم را آشفته کرده بود. به‌جای برگشتن به خانه، در خیابان کوچک نزدیک باجه چرخی زدم و آن گفت‌وگو را در ذهنم ادامه دادم. گفت‌وگویی که مدام شخصی‌تر و حساس‌تر می‌شد. عادت به چنین گفت‌وگویی، و یا به‌طور کلی هر گفت‌وگویی، را از دست داده بودم. عادت برقراری ارتباط با هرکسی را از دست داده بودم.

در ده‌ سال گذشته به‌نوعی در تبعید زندگی کرده بودم. در محاصره‌ی ممنوعیت‌ها و مراقبت‌هایی که گاه مرئی و گاه نامرئی بود و گاه فقط از سوی ناظران خیالی تحت نظارت بودم. اجازه نداشتم وارد زندگی شوم مگر به‌عنوان مهمان، ملاقات‌کننده یا به‌عنوان کارگری روزمزد در شغل‌هایی مشخص.