معرفی و دانلود کتاب عاقلانه فکر کنید، راحت‌تر زندگی کنید

معرفی کتاب عاقلانه فکر کنید، راحت‌تر زندگی کنید

کتاب عاقلانه فکر کنید، راحت‌تر زندگی کنید نوشته آلبرت الیس، به شما کمک می‌کند برخی از ریشه‌های اصلی اختلالات روانی مانند تعصب، بی‌صبری، تحجر، استبداد و بداندیشی را بفهمید و ببینید چگونه می‌توانید با چنین ریشه‌های روان رنجورانه‌ای در خودتان و در دیگران مقابله کنید.

کتاب عاقلانه فکر کنید، راحت‌تر زندگی کنید (How to stubbornly refuse to make yourself miserable about anything yes anything) به شما اشاره می‌کند که چطور با موقعیت‌های سخت زندگی کنار بیایید و چطور وقتی با آن‌ها روبه‌رو می‌شوید، احساس بهتری داشته باشید. اما بهتر از همه، این کتاب به شما نشان می‌دهد که چطور می‌توانید وقتی بی‌جهت خودتان را «روان‌رنجور» می‌کنید و به ستوه می‌آورید، بهبود یابید و احساس بهتری داشته باشید.

آلبرت الیس (Albert Ellis) در این کتاب نه‌ تنها به شما یاد می‌دهد که چطور می‌توانید سرنوشت خودتان را از لحاظ هیجانی زیر سلطه بگیرید و قدرتمندانه عمل کنید تا خودتان را درباره‌ی هیچ موضوعی نگران و درمانده نکنید، بلکه همچنین توضیح می‌دهد که چه کاری می‌توانید انجام دهید تا از توان بالقوه‌تان برای تسلط بر خودتان استفاده کنید.

این کتاب در مسیر افکار علمی، خرد و واقعیت باقی می‌ماند و سعی در بالا بردن این افکار دارد. همچنین به‌ شدت از آنچه بیشتر کتاب‌های خودیاری اکنون مطرح می‌کنند و حاوی حجم فراوانی از تصوف و مسایل غیرعملی هستند، دوری می‌کند و به شما کمک می‌کند به جای نگرش «تفکر مثبت» خوش‌بینانه که باعث می‌شود به‌ طور موقت با سختی‌ها کنار بیایید که بعضا در بلن دمدت شما را تضعیف می‌کنند، تغییر فلسفی عمیق و دیدگاه تازه‌ای به‌ دست آورید.

درمان عقلانی هیجانی به‌ شدت فعال جهت‌ دهنده است. به‌ سرعت و به‌ گونه‌ای مؤثر به قلب اختلال انسان می‌رود و روش‌هایی برای خودیاری ارائه می‌دهد که می‌تواند به‌ شکلی غیرمعمول در مدت کوتاهی مؤثر واقع شود.

این کتاب پیام عجیبی دارد. این کتاب می‌گوید همه‌ی بدبختی‌ها و آشفتگی‌های هیجانی جدی انسان به‌ طور کامل غیرلازم است و نیازی نیست بگوییم غیراخلاقی هم هست. شما و رفتار غیراخلاقی؟ وقتی خودتان را به‌ شدت مضطرب یا افسرده ‌کنید، به‌ وضوح بر ضد خودتان عمل می‌کنید و نسبت به خودتان ظالم و نامنصف هستید.

اختلال شما همچنین تأثیرات بدی در گروه اجتماعی‌تان می‌گذارد و باعث ناراحتی اقوام و دوستان و تا حدودی کل اجتماع‌تان می‌شود. بهایی که بابت وحشت‌زده کردن خودتان، خشمگین‌ کردن خودتان و دلسوزی به حال خودتان می‌پردازید، خیلی گزاف است. وقت و پول‌تان را بیهوده هدر می‌دهید. تلاش‌هایی بیهوده می‌کنید. غمگین می‌شوید، خوشحالی دیگران را خراب می‌کنید. و در طول این تنها فرصتی که برای زندگی دارید بله، تنها همین زندگی احمقانه شادمانی و لذت را از خودتان دور می‌کنید. چقدر بیهوده، چقدر غیرضروری!

اما آیا آزردگی و ناراحتی از شرایط انسانی‌ نیست؟ بله، هست. آیا از همان آغاز آفرینش با ما نبوده است؟ چرا، بوده است. پس آیا تا زمانی که به‌ راستی انسان هستیم و تا وقتی ظرفیت و توان احساس کردن داریم، می‌توانیم از آن اجتناب کنیم؟ نه، نمی‌توانیم.

بیایید احساسات دردناک را با اختلالات هیجانی اشتباه نگیریم. واضح است که انسان‌ها احساس می‌کنند. حیوانات نیز احساس می‌کنند، اما نه به ظرافت انسان‌ها. به نظر می‌رسد حیوانات آنچه را ممکن است ما آن‌ را عشق، ناراحتی، ترس و لذت بنامیم، احساس کنند. البته درست مثل ما احساس نمی‌کنند، اما به طور حتم احساساتی دارند.

اما درباره‌ی بهت و شگفتی چطور؟ عشق رمانتیک چطور؟ احساس شاعرانه چطور؟ شور و هیجان خلاقانه چطور؟ کنجکاوی علمی چطور؟ آیا حیوانات نیز چنین احساساتی دارند؟

احساسات ظریف، رمانتیک و خلاقانه‌ی ما از افکار و فلسفه‌های پیچیده‌ای ریشه می‌گیرند. همان طور که اپیکتتوس و مارکو اورلیوس، فیلسوفان رواقی باستان اشاره کرده‌اند، ما انسان‌ها بیشتر اوقات همان طور که فکر می‌کنیم احساس هم می‌کنیم. نه به طور کامل، بلکه به‌ طور عمده.

در بخشی از کتاب عاقلانه فکر کنید، راحت‌تر زندگی کنید می‌خوانید:

در بیشتر درمان‌ها، از جمله رفتار درمانی، سعی بر آن است که نشانه‌های روان رنجوری اشخاص برطرف شود: هراس‌های بی‌جهت، وسواس‌های فکری و عملی، و اعتیادهای‌شان. در برخی درمان‌ها، مانند تحلیل وجودی و روانکاوی، سعی می‌کنند به درک «عمیق‌تری» از مشکل برسند و به مراجعان کمک می‌کنند فلسفه‌ی خودشان را تغییر دهند و از این رو، مانع از آن می‌شوند که آنان در آینده نشانه‌های جدیدی خلق کنند. با این حال، درمان عقلانی هیجانی از این فراتر می‌رود و در پی خلق فلسفه‌ای جدید و عمیق و از بین بردن نشانه‌ها است. درمان عقلانی هیجانی همچنین به دیگران کمک می‌کند درباره‌ی مشکلات روان‌رنجورانه‌شان مضطرب و افسرده نشوند.

همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردم، شواهد زیادی از این دیدگاه درمان عقلانی هیجانی که تفکر نادرست به مشکلات هیجانی منجر می‌شود، حمایت می‌کند. اما طبیعت روان رنجوری نیز از این دیدگاه حمایت می‌کند. همان‌طور که در کتاب‌های «منطق و هیجان در روان‌شناسی» و «مسیری جدید به سوی زندگی عاقلانه» اشاره کردم، ما ممکن است موش‌ها و خوکچه‌های هندی را در آزمایشگاه‌های روان‌شناسی «روان رنجور» کنیم، اما به نظر می‌رسد که آن‌ها نمی‌دانند اختلال دارند. آن‌ها رفتار دیوانه‌وارشان را نمی‌بینند، یا درباره‌ی آن فکر نمی‌کنند، یا از خودشان برای رنج‌ بردن از آن متنفر نمی‌شوند. ولی ما انسان‌ها اغلب این کارها را می‌کنیم.

مردم پیوسته می‌بینند که مضطرب هستند، می‌دانند که نگرانی بی‌فایده است، میزان بد بودن آن را می‌سنجند، مسئولیت ایجاد آن را می‌پذیرند، و از خودشان برای ایجاد چنین احساسی «ضعیف» یا «احمقانه» انتقاد می‌کنند. سپس گرایش دارند خودشان را بابت اضطراب‌شان مضطرب کنند، بابت افسردگی‌شان افسرده شوند، برای اعتیادشان احساس گناه کنند، و برای روان‌رنجوری‌شان به حال خود تأسف بخورند.

فهرست مطالب کتاب

فصل اول: چرا این کتاب با دیگر کتاب‌های خودیاری فرق دارد؟
فصل دوم: آیا به ‌راستی می‌توانید از احساس درماندگی درباره‌ی هر مسأله‌ای اجتناب کنید؟
فصل سوم: آیا تفکر علمی آشفتگی‌تان را بر طرف می‌کند؟
فصل چهارم: چطور درباره‌ی خودتان، دیگران و شرایط زندگی‌تان علمی فکر کنید
فصل پنجم: چرا انواع بینش‌های معمول نمی‌توانند به شما کمک کنند تا بر مشکلات هیجانی‌تان غلبه کنید؟
فصل ششم: بینش شماره‌ی 1: به ‌طور کامل از احساسات مناسب و نامناسب‌تان آگاه شوید
فصل هفتم: بینش شماره‌ی 2: اختیار سرنوشت هیجانی‌تان در دست خودتان است
فصل هشتم: بینش شماره‌ی 3: سلطه‌ی بایدها
فصل نهم: بینش شماره‌ی 4: گذشته‌ی «افتضاح» ‌تان را فراموش کنید
فصل دهم: بینش شماره‌ی 5: باورهای غیرعاقلانه‌تان را فعالانه به چالش بکشید
فصل یازدهم: بینش شماره‌ی 6: شما می‌توانید خود را درباره‌ی ناراحت کردن خودتان ناراحت نکنید
فصل دوازدهم: بینش شماره‌ی 7: حل مشکلات واقعی و مشکلات هیجانی
فصل سیزدهم: بینش شماره‌ی 8: تغییر افکار با اقدام بر ضد آن‌ها
فصل چهاردهم: بینش شماره‌ی 9: تلاش و تمرین
فصل پانزدهم: بینش شماره‌ی 10: به گونه‌ای مؤثر باورها و رفتارهایتان را تغییر دهید
فصل شانزدهم: بینش شماره‌ی 11: تغییر هیجانی کافی نیست. حفظ آن دشوارتر است
فصل هفدهم: بینش شماره‌ی 12: اگر دوباره به عادت مخرب‌تان برگشتید، دوباره تلاش کنید
فصل هجدهم: بینش شماره‌ی 13: شما می‌توانید دامنه‌ی امتناع از آشفته شدن‌تان را گسترش دهید
فصل نوزدهم: بینش شماره‌ی 14: بله، شما می‌توانید سرسختانه از مضطرب یا افسرده کردن خودتان درباره‌ی هر مسأله‌ای امتناع کنید