معرفی و دانلود کتاب صوتی کارتن خواب

معرفی کتاب صوتی کارتن خواب

ژان ماری روگول در کتاب صوتی کارتن خواب، به روایت 27 سال زندگی در خیابان‌های پاریس به عنوان یک بی‌خانمان و کارتن‌خواب می‌پردازد.

درباره‌ی کتاب صوتی کارتن خواب:

ژان ماری روگول، بی‌خانمان و گدای اهل فرانسه است که زندگی خود را در کتابی با عنوان کارتن خواب (Je tape la manche) به نگارش درآورده است. روگول با انتشار این کتاب موفق شد مخاطبان زیادی را با خود همراه کند به طوری که حدود 40 هزار نسخه از این کتاب درخشان تاکنون در فرانسه به فروش رفته است و رسانه‌های گوناگونی از جمله دیلی تلگراف و لیبر «بلژیک» درباره‌ی آن مطالب زیادی نوشته‌اند. او در این کتاب داستان 27 سال خیابان‌گردی و کارتن‌خوابی‌‌هایش را بیان می‌کند و با مخاطبانش در میان می‌گذارد.

این اثر یکی از برجسته‌ترین کتاب‌هایی است که تاکنون درباره انسان‌های بی‌خانمان و گداهایی که در خیابان‌های پاریس زندگی می‌کنند، نوشته شده. ژان ماری در این کتاب سختی‌ها و تجربیات خود از شب‌های طولانی و سرد تا ملاقاتش با مردم و حتی انسان‌های معروف را به نگارش درآورده است. او در هنگام مرور خاطراتش به شما می‌گوید که چگونه از برخوردها و مراوداتی که با مردم داشته برای زندگی بهتر بهره جسته است.

ژان ماری روگول کیست:

ژان ماری روگول (jean marie roughol) نه چهره‌ی معروفی و شناخته شده‌ای است و نه شخصیتی که تیتر اول خبرهای روز باشد. او در دنیایی زندگی می‌کند که به ما تعلق ندارد. شاید بدون اینکه به او نگاه کنید و یا متوجه حضورش شوید با او روبه‌رو شده‌ باشید. شاید وقتی نگاه‌تان به روگول افتاده است راه‌تان را کج کرده باشید. روگول برای امرار معاش و زنده ماندن کاسه‌ای مقوایی را جلویتان می‌گیرد به امید اینکه به او کمک کنید، آن هم فقط یک سکه. کسی که 47 سال سن دارد و بیش از 20 سال از عمرش را در خیابان‌های پاریس سپری کرده است.

او مدت‌ها در خیابان‌ها گدایی کرد و ساعت‌های بسیاری را در جلوی ورودی متروها و یا جلوی فروشگاه‌های مواد غذایی در انتظار کمک یک انسان نشست. او بی‌خانمان بود و در نقاط مختلف شهر می‌خوابید؛ در خانه‌های خالی، در پناهگاه‌های اجتماعی، در زیر پل‌ها و... . حتی او برای به دست آوردن این مکان‌ها و دفاع کردن از قلمروی خود با افراد زیادی مجادله کرده بود. در این خیابان‌ها تنهایی را تجربه کرده بود و البته طعم دوستی با انسان‌هایی همانند خودش را نیز چشیده بود. او برای زندگی کردن بسیار کوشیده بود اما سهمش از زندگی هیچ بود.

ژان ماری روگول درباره‌ی زندگی به عنوان یک بی‌خانمان می‌گوید:

زندگی در خیابان این آزادی عمل را به من می‌دهد تا هر کجا که می‌خواهم بروم، هر وقت میلم می‌کشد قهوه‌ای بخورم. با این‌حال نمی‌دانم به رغم همه‌ی درد و رنج‌هایی که متحمل شده‌ام، آیا امروز توان دست کشیدن از این کار را دارم یا نه. دست بکشم که چه بکنم؟ کجا بروم؟ خیابان در پوست من است. رفقای گدا، مسخره بازی‌هایی که با آن‌ها درمی‌آوردم، برخوردهایی که اغلب با آدم‌های مهربان و خوب داشتم، روزهایی که شانس به شما رو می‌کند و عابران یک اسکناس کف دست‌تان می‌گذارند، همه‌ی این‌ها را دوست دارم. اگرچه بعضی اوقات ساعت‌ها برای دریافت یک سکه منتظر می‌ماندم، اما اوقات فراموش نشدنی هم داشتم.

ماجرای نگارش کتاب کارتن خواب:

ماجرای نگارش این اثر حیرت‌آور از این قرار است که در یکی از روزها «دوبره» رئیس پیشین شورای قانون اساسی که دومین شخص قدرتمند فرانسه به شمار می‌آید، به طور اتفاقی با روگل در خیابان آشنا می‌شود، این سیاستمدار مشهور از ژان ماری می‌خواهد که از دوچرخه‌اش چند دقیقه‌ای مراقبت کند. پس از بازگشت آن‌ها با یکدیگر صحبت می‌کنند و روگل شروع به روایت خاطرات خود می‌کند. «دوبره» پس از شنیدن حرف‌های او به او پیشنهاد می‌دهد که سرگذشت خود را بنویسد و وی را با انتشاراتی معتبری آشنا می‌کند. روگل نیز خاطرات خود را در 18 بخش به نگارش در می‌آورد که عبارت‌اند از: «کودکی آشفته»، «برگشت پدرم»، «فرار»، «من دوباره بیخانمان شدم»، «کار پیدا کردم»، «دوباره گدایی را در کوچه و خیابان شروع کردم»، «دوست‌هایم»، «دراگ استور در شانزلیزه»، «دوباره امید به زندگی‌ام برگشت»، «من به خدا اعتقاد دارم» و ... .

در قسمتی از کتاب صوتی کارتن خوب می‌شنویم:

مدتی بعد پدرم گفت: «پسرم، تو به سفر خواهی رفت.» خیلی خوشحال شدم، من جز خیابان خودمان جای دیگری را نمی‌شناختم. یقین داشتم جایی می‌روم که می‌توانم فیل هم ببینم. چندی نگذشت که خانمی دنبال من آمد. اتومبیلش را به خاطر می‌آورم: یک ژیان. رفتارش با من مهربان بود. نمی‌دانستم چه کسی است، هیچ گاه او را ندیده بودم. مرا تا ایستگاه راه آهن هدایت کرد.

در قطار، پشت پنجره با نگاه دنبال فیل‌ها می‌گشتم. از آن خانم که روبه روی من نشسته بود پرسیدم فیل‌ها کجایند. از آن سفر خاطره‌ی دیگری به یاد نمی‌آورم. فقط می‌دانم که سفری طولانی بود. نمی‌دانستم کجا می‌روم و هیچ ایده‌ای از آنچه در انتظارم بود نداشتم، اما از اینکه به ییلاق می‌رفتم خوشحال بودم. بعدها فهمیدم که مقصد ما مون پلیه بوده است.
درعوض، ورود به خانه‌ی دایه و اولین برخورد با خانواده‌ای را که مرا پذیرا شده بودند به خوبی به یاد می‌آورم.

فهرست مطالب کتاب صوتی