معرفی و دانلود کتاب شکوفایی پس از سوگواری: روی دیگر اندوه

معرفی کتاب شکوفایی پس از سوگواری: روی دیگر اندوه

تعریف دوباره‌ای از غم و اندوه. جورج بونانو در کتاب شکوفایی پس از سوگواری هرآنچه درباره‌ی عزاداری می‌دانید را به چالش می‌کشد و شما را به سفری فراموش‌نشدنی در دنیای فقدان و غم دعوت می‌کند.

درباره‌ی کتاب شکوفایی پس از سوگواری

با پیشرفت‌های باورنکردنی علم و فناوری خیلی ساده می‌توان نتیجه گرفت که ما در تمام ابعاد پیشرفته‌تر از گذشتگانمان هستیم. اما جورج بونانو، روان‌شناس بالینی که سال‌هاست به درمان مراجعان عزادار می‌پردازد معتقد است در این مورد ما چندان هم پیشرفت نکرده‌ایم، و چه بسا که مرتکب خطا هم شده‌ایم! او در کتاب شکوفایی پس از سوگواری (The Other Side of Sadness) با بررسی تاریخچه‌ی عزاداری در جوامع مختلف، شرح نگاه‌های گوناگون و روایت تجربه‌هایی واقعی از دلایل خود برای این ادعا دفاع می‌کند.

بینش‌هایی که بونانو در این اثر به شما عرضه می‌کند انقلابی، شگفت‌آور و البته کاربردی‌اند. او که تاکید دارد هر انسان با روشی منحصربه‌فرد به فقدان خود معنا می‌بخشد، مدعی است تعیین مرحله برای فرایند سوگواری اشتباه است چون این نگاه به زندگی، انعطاف‌پذیری ما را کاهش می‌دهد. به عقیده‌ی او تلاش برای گنجاندن اشخاص در یک قالب کلی نه تنها ثمربخش نیست، بلکه ممکن است به قطع ارتباط فرد سوگوار با احساساتش و سپس محبوس ماندن در عزا منجر شود.

زمانی که برای از دست دادن عزیزی تاسف می‌خوریم و جای خالی‌اش را مانند باری سنگین به دوش می‌کشیم توان اندکی برای فکر کردن به آینده داریم. لذا تعریف مراحل و تحت فشار قرار گرفتن برای پشت سر گذاشتن آن‌ها بی‌معنی است چرا که فرایند سوگواری قابل پیش‌بینی نیست. هر آنچه ما در مسیر هضم فقدانمان تجربه می‌کنیم برای پذیرفتن آن ضروری است: در مواجهه با سختی‌ها از قدرت خشم برای دوام آوردن کمک می‌گیریم، با شریک کردن دیگران در اندوهمان روابطی عمیق‌تر شکل می‌دهیم و گاه پس از روزی تلخ، با شنیدن یک شوخی دوستانه بلند بلند می‌خندیم.

نویسنده‌ی کتاب شکوفایی پس از سوگواری، پس از مقایسه‌ای فرهنگی پیرامون فقدان و مطالعه‌ای موردی در تجربه‌ی واقعی افراد، اعلام می‌کند که سعی در ارائه‌ی تعریفی دقیق از عزاداری کاری باطل است زیرا سوگواری پدیده‌ای چنان غیرقابل‌پیش‌بینی و پیچیده است که شاید بشر، هرگز به دانش کافی برای تحلیل تمام ابعاد آن دست پیدا نکند. آشنایی با روش خاص هر جامعه در پذیرفتن مرگ و شنیدن تجارب دیگران شاید درسی عمیق به ما می‌آموزد، اما باید بگوییم تمام آن‌ها با وجود تفاوت‌هایشان در یک مورد اتفاق نظر دارند: توانایی و قدرت ما، بسیار بیشتر از چیزی است که می‌اندیشیم.

نکوداشت‌های کتاب شکوفایی پس از سوگواری

- اثری درخشنده! (داچر کلتنر، استاد روانشناسی)
- جذاب، خواندنی، معقول و سرشار از احساس. (نیویورک‌تایمز)
- بینشی که جورج بونانو در این اثر ارائه می‌دهد عمیق و هوشمندانه است. (Double X, Slate)
- شاید کامل‌ترین تحقیقی که تا امروز درباره‌ی غم و اندوه در ایالات متحده انجام شده است. (آتلانتیک)
- کتابی ارزشمند از بونانو که علم را با آنچه مردم به آن نیاز دارند پیوند می‌زند. (New Scientist)

کتاب شکوفایی پس از سوگواری مناسب چه کسانی است؟

مطالعه‌ی این اثر برای تمام خوانندگان، به ویژه افرادی که اخیرا عزیزی را از دست داده یا در جایگاه درمانگر چنین اشخاصی هستند توصیه می‌شود.

با جورج بونانو بیشتر آشنا شویم

جورج بونانو (George Bonanno) استاد روانشناسی بالینی اهل آمریکاست که از او به‌عنوان محقق پیشرو در زمینه‌ی سوگ و تروما یاد می شود. بونانو در سال 2019 جایزه‌‌ی جیمز مک‌کین کتل از انجمن علوم روان‌شناسی برای «یک عمر دستاوردهای فکری در تحقیقات کاربردی روان‌شناختی» را به دست آورد.

در بخشی از کتاب شکوفایی پس از سوگواری می‌خوانیم

وقتی این مطالعه آغاز شد، تقریباً هیچ پژوهشی درباره‌ی تجربه‌ی سربازان از جنگ و پیامدهایش طی چنین دوره‌ی بلندی وجود نداشت و چنین نمونه‌ی عظیم و متنوعی هم بی‌سابقه بود. ضمناً به دلیل این‌که سربازانِ پژوهش هزاره در دوره‌ی آموزشی، یعنی پیش از دیدنِ جنگ، نام‌نویسی کرده بودند، نسبت به پژوهش‌های پیشین از خیلی جهات نماینده‌ی دقیق‌تری برای کل کادر ارتش به حساب می‌آمدند.

اولین کاری که من و تیم هزاره کردیم مشاهده‌ی الگوی نشانه‌های پی‌تی‌اس‌دی در سال‌های قبل و بعد از اعزام به مناطق جنگی بود. کار را با سربازانی آغاز کردیم که فقط یک بار اعزام شده بودند. تعجبی ندارد که ویژگی شاخصِ یکی از الگوهایی که این گروه نشان داد نشانه‌های مزمن و شدید پی‌تی‌اس‌دی بود. اما غیرمنتظره آن بود که این الگو را فقط در 6/7 درصد از سربازان مشاهده کردیم، درصدی بسیار کمتر از آن‌چه معمولاً در پژوهش‌های نظامی دیده می‌شود. جالب‌تر این‌که الگوی دیگری که طی آن سربازان تقریباً هیچ نشانه‌ی پی‌تی‌اس‌دی در هیچ مقطعی نداشتند (یعنی تاب‌آوری) بسیار شایع بود و بیش از 83 درصد از نمونه‌ی کلی را در بر می‌گرفت. می‌دانستم که سربازان احتمالاً سطح بالایی از تاب‌آوری را نشان خواهند داد، اما حتی خودم هم از شایع بودن این الگو شگفت‌زده شدم.

در این فکر بودم که شاید وقتی سراغ سربازانی برویم که چندین بار به مناطق جنگی اعزام شده‌اند، ماجرای متفاوتی ببینیم، یعنی پی‌تی‌اس‌دی بیشتر و تاب‌آوری کمتر. ذهنیتی شایع وجود داشت مبنی بر این‌که چندین دوره اعزام به جنگ عملاً ذهن سربازان را نابود می‌کند. اما این انگاره به‌صورت نظام‌مند آزموده نشده بود. وقتی الگوهای سربازانِ چندبار اعزامی را بررسی کردیم، نتایجی که به دست آوردیم بدتر که نبود هیچ، اتفاقاً بهتر هم بود. سربازانی که چند بار اعزام شده بودند احتمال کمتری داشت که پی‌تی‌اس‌دی مزمن نشان دهند (شیوع این الگو به کمتر از پنج درصد کاهش یافته بود)، حال‌آنکه الگوی تاب‌آوری از گروه پیشین رایج‌تر بود و حدود 85 درصد از نمونه را در بر می‌گرفت.

فهرست مطالب کتاب

سخن ناشر
یادداشت مؤلف
فصل 1- بدترین اتفاق ممکن
فصل 2- مرور تاریخی کوتاه
فصل 3- غصه و خنده
فصل 4- تاب‌آوری
فصل 5- هرچه که بگذراندت از شب
فصل 6- آسودگی خاطر
فصل 7- وقتی انسان با سوگواری از پا درمی‌آید
فصل 8- وحشت و کنجکاوی
فصل 9- میانِ بود و هست و خواهد بود
فصل 10- تصور زندگی بعد از مرگ
فصل 11- مناسک داغداری در چین
فصل 12- کامروایی در هنگام مواجهه با تلخی‌ها
تقدیر و تشکر
درباره‌ى نویسنده
یادداشت‌ها