معرفی و دانلود کتاب سوگ: درآمدی فلسفی

معرفی کتاب سوگ: درآمدی فلسفی

کتاب سوگ: درآمدی فلسفی دربردارنده‌ی بینش و آراء متفاوت مایکل چلبی در زمینه‌ی سوگواری و نتایج روحی و روانی آن است. در این اثر فلسفی، زوایایی از این پدیده‌ی روانی مطرح می‌شود که تاکنون مورد توجه روان‌شناسان یا سایر فلاسفه قرار نگرفته بودند. این کتاب تحسین‌شده، نه‌تنها جنبه‌های منفی سوگ، بلکه ابعاد مثبت و سازنده‌ی آن را نیز برای مخاطبان خود تشریح می‌نماید.

درباره‌ی کتاب سوگ: درآمدی فلسفی

همان‌طور که مرگ و درگذشت عزیزان بخش جدایی‌ناپذیر زندگی ماست، سوگواری برای ایشان نیز از قسمت‌های اجتناب‌ناپذیر زندگی ما محسوب می‌شود. اگرچه سوگ برای ازدست‌رفتگان، یک امر کاملاً طبیعی به شمار می‌آید و شاید کمتر کسی به دنبال چرایی و علل آن باشد، اما گاه نویسندگان برجسته‌ای چون مایکل چلبی (Michael Cholbi) سر برمی‌آورند تا با واکاوی‌های دقیق خود از این پدیده‌ی پیچیده، چگونگی و دلایل آن را برایمان حلاجی کنند. نویسنده می‌کوشد تا با بهره‌گیری از فلسفه، ادبیات، روان‌شناسی و علوم اجتماعی، زوایای متنوع سوگ و سوگواری را به بحث گذاشته و منطقی‌ترین نحوه‌ی برخورد با آن را در کتاب سوگ: درآمدی فلسفی (Grief: a philosophical guide) برای مخاطبان خود شرح دهد.

نویسنده در ریشه‌یابی علل سوگواری، یادآور می‌شود که انسان‌ها تنها برای افرادی سوگوار خواهند شد که هویت خود را در گرو شخصیت ایشان نهاده‌ باشند. این شخصیت می‌تواند عضوی از خانواده‌ی فرد یا هنرمند و ورزشکار مشهور و محبوبی باشد که فرد به او عشق می‌ورزد. مرگ چنین افرادی موجب می‌شود فرد از تجاربی که برایش ارزشمند هستند محروم بماند و تعهدها و ارزش‌هایش به‌طور کلی دچار نابه‌سامانی شوند. مایکل چلبی توصیه می‌کند از آن‌جایی که درگذشت کسانی که دوستشان می‌داریم و برایمان ارزشمند هستند، ضربه‌ی بزرگی به بنیان‌های ارزشی و تعهدهای ما وارد می‌کند، بهتر است به‌جای اجتناب از سوگواری برای ایشان، با آغوش باز، اندوه حاصل از فقدانشان را بپذیریم.

سوگ فرصتی را در اختیار انسان‌ها قرار می‌دهد که موجب بازسازی هویت ازدست‌رفته‌ی ایشان می‌گردد. در واقع، سوگواری برای عزیزان، این فرصت را به ما می‌دهد تا هویت تازه‌ای را برای خود تعریف کنیم. انسان که موجودی منعطف و تغییرپذیر است، هنگامی که ببیند ارزش‌های پیشین و هویت سابق خود را از دست داده، پس از عبور از مرحله‌ی سوگواری، متناسب با تغییرات ایجادشده، هویت و ارزش‌های تازه‌ای را برای خود رقم می‌زند. بااین‌اوصاف، می‌بینیم که برخلاف باور عمومی و سنت‌هایی که در فرهنگ‌های ملل مختلف نهادینه شده، سوگواری علاوه‌بر بار روانی منفی، می‌تواند به رشد شخصی فرد نیز کمک کرده و او را در مسیر دگردیسی شخصیتی یاری برساند.

کتاب سوگ: درآمدی فلسفی با زبانی ساده، به‌طوری که مخاطب عام هرگز در درک مطالب آن دچار مشکل نخواهد شد، ابعاد پنهانی سوگواری را تشریح کرده و با معرفی نتایج ثمربخش آن، بینشی واقع‌بینانه، جامع و متمایز را در مورد این پدیده‌ی متداول به خوانندگان ارائه می‌نماید. همچنین به ایشان یادآوری می‌کند سوگواری برای عزیزان، نه‌ نشانه‌ی ضعف، بلکه نوعی پاسخ طبیعی به نیازهای روحی است که ضرورتی برای انکار یا سرکوب آن وجود ندارد. برای بهره‌گیری از مطالب روشنگرانه‌ی این اثر می‌توانید ترجمه‌ی فارسی آن را با قلم نصراله مرادیانی، از سوی نشر بیدگل تهیه نمایید.

نکوداشت‌های کتاب سوگ: درآمدی فلسفی

• اثری آگاهی‌بخش و نتیجه‌ی مطالعات دقیق! مایکل چلبی با وارد کردن مفهوم اندوه به قلمرو فلسفه، فلسفه را به سایر علوم انسانی نزدیک‌تر کرده است. او همان‌قدر که یک فیلسوف برجسته است، منتقدی سختگیر هم هست. (همیلتون کین، وال‌استریت ژورنال)

• یک بررسی روشنگرانه و گسترده درمورد یک پدیده‌‌ی پیچیده و چندلایه که در پاسخ به درگذشت دیگران، از انسان‌ها سر می‌زند. (Psychology Today)

• خیره‌کننده، آگاهی‌بخش و قابل‌درک! کتابی که به‌خوبی نگاشته شده، مجذوب‌کننده و قابل تأمل است. همچنین نمونه‌ای درخشان از آثار فلسفه‌ی کاربردی به شمار می‌آید. برای فیلسوفان حوزه‌ی عواطف انسانی و البته برای همگی ما که دیر یا زود باید با مرگ عزیزانمان روبه‌رو شویم، جالب، خواندنی و مفید خواهد بود. (دومینیک ویلکینسون، مجله‌ی فلسفه‌ی کاربردی)

• راهنمایی روشن و واضح که به بسیاری از مسائل و موضوعات پیرامون غم و اندوه پرداخته است. (بکی میلار، فصل‌نامه‌ی فلسفی)

• کتاب مایکل چلبی، در عین اختصار، مطالب گسترده‌ای را در زمینه‌ی روان‌شناسی، فلسفه و ادبیات دربرمی‌گیرد. (مجله‌ی فیلسوفان)

• ایده‌هایی که مایکل چلبی برای رهایی از اندوه و سوگ مطرح کرده، بسیار آرامش‌بخش هستند. کتاب سوگ: درآمدی فلسفی اثر شگفت‌انگیزی است که حتماً باید آن را به‌زودی مطالعه کنید. فکر می‌کنم همه‌ی ما می‌توانیم به کمک آن به درک عمیق‌تری از غم و اندوه برسیم. (جوی فوت)

• سقراط مدعی بود که تمام هدف فلسفه در تربیت انسان برای آمادگی با مرگ خلاصه می‌شود اما همه‌ی فیلسوفان به طرز عجیبی در مورد نحوه‌ی مواجهه با مرگ دیگران سکوت کرده‌اند. خوشبختانه، اکنون به کتاب مایکل چلبی دسترسی داریم که ما را با پرسش‌های کلیدی فلسفی درباره‌ی غم و اندوه آشنا می‌سازد. چلبی به‌وضوح پارادوکس این مفهوم و نقش بنیادین آن را در حوزه‌ی فلسفه نشان می‌دهد. من این کتاب را به هر کسی که به مطالعه در این حوزه علاقه‌مند است، توصیه می‌کنم. فیلسوفان، اومانیست‌ها و خوانندگان عمومی نیز از مطالعه‌ی آن بهره‌ی بسیاری خواهند برد. (اسوند برینکمن، نویسنده)

• این کتاب برجسته، عالمانه و انسانی، ارزش و ماهیت غم و اندوه را برایمان روشن می‌کند. مایکل چلبی در کتاب سوگ: درآمدی فلسفی به طرز ماهرانه‌ای منابعی از فلسفه، روان‌شناسی، روان‌پزشکی، ادبیات و پزشکی را با هم ترکیب می‌کند تا درک ما را از مفهوم سوگ ارتقا ببخشد. این کتاب برای همه‌ی کسانی که در حوزه‌ی سوگ به پژوهش می‌پردازند، بسیار جالب و مفید خواهد بود. (مایکل اس. بردی، نویسنده)

کتاب سوگ: درآمدی فلسفی برای چه کسانی مناسب است؟

دانشجویان، دانش‌پژوهان حوزه‌ی فلسفه و تمامی علاقه‌مندان مباحث فلسفی از مطالب کتاب سوگ: درآمدی فلسفی استفاده‌ی فراوانی خواهند برد. مخاطبانی که مایل‌اند مفهوم سوگ و سوگواری را از نقطه‌نظر فلسفه بررسی نمایند، این اثر ارزشمند را از دست ندهند.

با مایکل چلبی بیشتر آشنا شویم

مایکل چلبی (زاده‌ی 1972) نویسنده و فیلسوف آمریکایی است که در کرسی فلسفه‌ی دانشگاه ادینبورگ به تدریس می‌پردازد. آثار و پژوهش‌های وی عمدتاً در زمینه‌ی مسائل اخلاقی مربوط به مرگ و مردن از جمله خودکشی، غم، اندوه و جاودانگی شکل گرفته‌اند. مایکل چلبی پس از پایان تحصیلات عالی، سه سال در سمت استادیار کالج بروکلین در دانشگاه سیتی نیویورک به فعالیت مشغول بود اما بعدها به جایگاه استادی فلسفه و مدیریت مرکز اخلاق و سیاست کالیفرنیا (CCEP) در دانشگاه پلی‌تکنیک ایالتی کالیفرنیا دست یافت. در نهایت، در ژانویه‌ی 2020 بود که به دانشگاه ادینبورگ پیوست.

او که در جوانی سعی داشت به‌عنوان روزنامه‌نگار فعالیت کند، چندی سردبیری Teaching Philosophy را به عهده داشت. تأسیس انجمن بین‌المللی فلسفه‌ی مرگ و مردن (IAPDD) در سال 2012 از دیگر افتخارات اوست.

در بخشی از کتاب سوگ: درآمدی فلسفی می‌خوانیم

اولین نوع رابطه‌ای که می‌تواند موجب سوگ آدم‌ها شود این است که فرد داغ‌دار باید با متوفی صمیمی باشد. تصویری که عموماً از سوگ در ذهن داریم آن سوگ‌هایی هستند که در آن‌ها بین داغ‌دار و متوفی صمیمیتی هست. ویژگی‌های خصیصه‌نمای صمیمیت ‌خونگرمی، رفاقت، آشنایی با نگرش‌ها و عادات روزمرۀ طرف مقابل ‌در مواقعی که سوگ احتمالا می‌تواند عمیق باشد وجود دارند؛ مثلا وقتی آدم همسرش یا فرزندش را از دست می‌دهد، یا خواهر یا برادری را که به آدم نزدیک بوده. در چنین شکل روابطی است که سوگ بیش از هروقت دیگر برای انسان اهمیت و ارزش دارد. ضرورتی هم ندارد برای شکل‌گیری سوگ این صمیمیت دوطرفه باشد. به‌طور مثال، بدیهی به نظر می‌رسد والدینی که منتظر به دنیا آمدن بچه‌شان هستند (و خصوصاً مادرها) از مرگ جنینی که سقط می‌شود دچار سوگ می‌شوند. با اینکه جنین‌ها مثل نوزادها و بچه‌ها و بزرگسالان عادات و نگرش و خصوصیات شخصی و غیره ندارند، والدین با جنین نوعی احساس صمیمیت دارند که ریشه در تجربۀ لقاح، بارداری و آماده‌ شدن برای زایمان دارد. بااین‌حال فرض بر این است که جنین انسان از زندگی معنوی پیچیده‌ای که برای صمیمیت با والدین ضرورت دارد بی‌بهره است.

با اینکه صمیمیت عموماً یکی از ویژگی‌های روابط ما با کسانی است که مرگشان موجب سوگواری ما می‌شود، ظاهراً صمیمیت عامل تعیین‌کنندۀ روابطی نیست که در آن‌ها مرگِ یکی از طرفین موجب سوگواری طرف دیگر شود. چراکه ممکن است آدم‌ها سوگوار فقدان کسانی شوند که شناخت چندانی هم ازشان ندارند یا سوگوار کسانی که در واقع با آن‌ها غریبه‌اند. ظهور رسانه‌های اجتماعی به ما نشان داده که خیلی‌ها موقع مرگ چهره‌های سرشناسی که شخصاً نمی‌شناخته‌اند سوگوار می‌شوند، افرادی مثل هنرمندها، نوازنده‌ها و خواننده‌ها، ورزشکارها یا رهبران سیاسی. اگر این نمونه‌ها نمونه‌های اصیل سوگ باشند و دلیلی هم وجود ندارد که این مثال‌ها را کذب بدانیم آن وقت صمیمیت به هیچ معنی و با هیچ منطقی عنصر ضروری سوگوارشدن برای مرگ دیگری نیست.

فهرست مطالب کتاب

یادداشت مترجم
قدردانی نویسنده
مقدمه
یک. کسانی که برایشان سوگواری می‌کنیم
دو. هنگام سوگواری باید توقع چه چیزی را داشته باشیم
سه. وقتی می‌فهمیم که سوگواریم
چهار. بهره جستن از دردی که می‌کشیم
پنج. عقل در گیرودار سوگواری
شش. وظیفۀ ما برای سوگواری
هفت. دیوانگی و دارو
نتیجه‌گیری
یادداشت‌ها