معرفی و دانلود کتاب زن فروشنده

معرفی کتاب زن فروشنده

کتاب زن فروشنده به قلم سایاکا موراتا، داستانی جذاب و خواندنی است که زندگی دختری منزوی و بی‌جنس‌گرا که از کودکی رفتارهای عجیبی داشته را روایت می‌کند. این کتاب موفق به دریافت جایزه ادبی ژاپن شده است.

دربارۀ داستان شگفت انگیز زن فروشنده:

داستان از زبان کایکو فوکورا، دختری بی‌جنس‌گرا روایت می‌شود که از کودکی رفتارهای عجیب و غیر معمول او باعث نگرانی پدر و مادرش شده بود. او به شدت منزوی اما غرق در دنیای درونی‌اش بود و والدینش همواره به دنبال راه چاره‌ای برای نجات او از این وضعیت روحی می‌گشتند. کایکو با قبولی در دانشگاه و اشتغالش در یک فروشگاه زنجیره‌ای، به نظر می‌آمد جامعه‌پذیرتر شده است و به خوبی می‌تواند با افراد ارتباط داشته باشد؛ اما در واقع چنین نبود و کایکو به یک وضعیت ثابت چنان عادت می‌کرد که دیگر علاقه‌ای به تغییر آن نداشت.

او نزدیک به بیست سال در فروشگاه کار کرد و اکنون که 36 ساله است با مردی، منفعت‌جو به نام شیهارا آشنا شده و خانوادۀ او از این وضعیت که دخترشان بالاخره توانسته با کسی در ارتباط باشد، خشنود هستند. شیهارا که در همان فروشگاه زنجیره‌ای، به تازگی استخدام شده است، با سوءاستفاده از وضعیت کیکو، او را به چالش‌های جدیدی در زندگی‌اش دعوت می‌کند...

از بارزترین نقاط قوت داستان زن فروشنده (Convenience Store Woman)، انتخاب زاویه دید مناسب اول شخص است که در آن شما با سهولت بیشتری به اعماق ذهن راوی می‌روید و دنیا را از نگاه او درک می‌کنید. بدون شک اگر سایاکا موراتا (Sayaka Murata) زاویه دید دیگری برمی‌گزید، چنین تجربه‌ای از شخصیت کایکو فوکورا برایمان میسر نبود. نویسنده با هنر داستان‌نویسی‌اش به شایع‌ترین و در عین‌حال بکرترین موضوعات دسته اول جوامع امروزی می‌پردازد که نوشتن از آن‌ها به نوعی تابو به حساب می‌آید.

افتخارات کتاب داستان زن فروشنده:

- دریافت جایزه آکوتاگاوا در سال 2016
- نامزد دریافت جایزه بهترین کتاب ترجمه BTBA در سال 2019

با سایاکا موراتا بیشتر آشنا شویم:

او از خانواده‌ای فرهیخته در آگوست 1979 در شهر شیبا ژاپن متولد شد. موراتا که از کودکی به خواندن داستان‌های علمی علاقمند بود، در کلاس چهارم دبستان نخسین داستان خود را نوشت. وی پس از گذراندن دورۀ متوسطه به توکیو نقل مکان کرد و از دانشگاه نیشوگاکوشا و تاماگاوا فارغ‌التحصیل شد. سایاکا نخستین رمانش را به طور رسمی در سال 2003 منتشر کرد و در سال 2013 موفق به اخذ جایزه میشیما یوکیو، ادبیات ژاپنی شد. از دیگر موفقیت‌های این نویسنده توانا، می‌توان به دریافت جایزه Sense of Gender Award در سال 2014 اشاره کرد.

خواندن کتاب زن فروشنده به چه افرادی پیشنهاد می‌شود؟

اگر به خواندن داستان‌های اجتماعی طنزگونه و کوتاه علاقمند هستید، این اثر مناسب شماست. همچنین زن فروشنده به تمامی دوستداران ادبیات داستان ژاپنی توصیه می‌شود.

در بخشی از کتاب زن فروشنده می‌خوانیم:

من تابه‌حال هیچ آگاهی خاصی حتی از جنسیت خودم نداشته‌ام. این قضیه اصلاً برایم اهمیتی نداشت و واقعاً هرگز بهش فکر نکرده بودم. حالا همه داشتند با اطمینان می‌گفتند که من حتماً بدبختم، در‌حالی‌که نبودم. حتی اگر بودم، به این معنا نبود که بدبختی‌ام از آن نوعی باشد که آن‌ها درموردش صحبت می‌کنند. اما آن‌ها نمی‌خواستند تا آن‌حد درموردش فکر کنند. چیزی به من می‌گفت آن‌ها می‌خواهند مسئله را این‌طور حل‌وفصل کنند، چرا که برایشان آسان‌ترین گزینه بود.

مثل همان وقتی بود که در مدرسه پسری را با بیل زدم. همهء بزرگ‌ترها به این نتیجه رسیدند که من باید مورد کودک‌آزاری قرار گرفته باشم و خانواده‌ام را سرزنش کردند. در آن صورت می‌توانستند بفهمند چرا چنان کار وحشتناکی کرده‌ام و ذهنشان آرام می‌گرفت. برای همین همه‌شان مرا تحت فشار گذاشتند که اقرار کنم وضع خانواده‌ام باعث شده است آن کار را انجام بدهم.

با خودم فکر کردم چه دردی! چرا همه باید چنان احساس نیازی به اطمینان خاطر داشته باشند. اما تنها بهانهء همیشگی‌ام را بلند و خارج از ذهنم طوطی‌وار تکرار کردم، بهانه‌ای که خواهرم بهم گفته بود هروقت می‌خواهم چیزی را درست کنم به کار ببرم: «نه، نه. فقط واسه اینه که قوی نیستم، همین.»

«اوه آره، درسته. یه بیماری مزمن داری، نه؟ باید خیلی برات سخت باشه.»

«الان چند ساله که این‌طوری هستی. حالت خوبه؟»

دلم می‌خواست در فروشگاه شبانه‌روزی بودم، جایی که به‌عنوان عضوی کارآمد از کارکنان برایم ارزش قائل بودند و چیزها این‌قدر پیچیده نبود. وقتی لباس‌های کارمان را می‌پوشیدیم، همه فارغ از جنسیت، سن یا ملیت برابر و فقط کارمند فروشگاه بودیم.

به ساعت نگاه کردم؛ 3 بعدازظهر بود. باید حساب صندوق را راست‌وریس کرده و پول را در بانک نقد کرده باشند و الان دیگر مشغول خالی کردن آخرین بار رسیدهء نان و جعبه‌های ناهار و چیدن آن‌ها باشند.

حتی وقتی دورم، من و فروشگاه شبانه‌روزی باهم در ارتباطیم. در ذهنم فروشگاهِ روشن و پرسروصدا را مجسم می‌کنم و در سکوت دست راستم را لمس می‌کنم، دستی که ناخن‌هایش به‌دقت آراسته و کوتاه شده‌اند تا عملکردشان روی دکمه‌های صندوق بهتر باشد.