معرفی و دانلود کتاب دنیایی که من می‌شناسم

معرفی کتاب دنیایی که من می‌شناسم

مفهوم خوب و بد را چه کسی تعیین می‌کند؟ دولت‌ها؟ اجتماع؟ دین؟ کدام یک دائمی هستند؟ به اندازه‌ی تحولاتی که در این مقولات رخ می‌دهند، برداشت ما از نیکی و شرارت نیز دگرگون می‌شود. کتاب دنیایی که من می‌شناسم اثر برتراند راسل به ما نشان می‌دهد، افکار و نظرات ما راجع‌به قضایا، وابسته به چیزی که خود می‌بینیم و بخشی از حقیقت از دید ما پنهان است. این کتاب اثری فلسفی است که به خوانندگان کمک می‌کند تا پدیده‌ها را از دریچه‌ی فلسفه واکاوی کنند و درباره‌ی ابعاد پنهان وقایع نیز بیندیشند.

درباره‌ی کتاب دنیایی که من می‌شناسم

دنیا شبیه فیلمی چندلایه و مفهومی است. آنچه ما می‌بینیم الزاماً با حوادث درحال وقوع، یکسان نیست و نمی‌توان به‌سادگی متوجه شد که چه اتفاقی به نفع سرنوشت ماست و چه حادثه‌ای ما را به عمق چاه مصیبت می‌کشاند! «خوب» و «بد» در اغلب موارد ثابت نیست و نمی‌توان قاطعانه حکم صادر کرد؛ مثلاً تصور می‌کنیم جنگ پدیده‌ای سراسر منفی و در هر حالت برخلاف عدالت است، اما برتراند راسل (Bertrand Russell) معتقد است که جنگ جهانی اول، برخلاف جنگ جهانی دوم، با دلیلی منطقی و عادلانه آغاز شد، اما ورود کشورهای مختلف به جنگ میان دو کشور، کار درستی نبود؛ اما در جنگ جهانی دوم ضروری بود که دیگر کشورها در مقابل هیتلر بایستند و رژیم نازی را از بین ببرند؛ پس جنگ اتفاقی قطعاً مضر نیست. کتاب دنیایی که من می‌شناسم (Bertrand Russell Speaks His Mind)، وقایع تاریخی را از نظرگاه فلسفه مورد بررسی قرار می‌دهد. برتراند راسل درواقع تنها فردی است که در این کتاب نظرات خود را بازگو کرده، اما برای اینکه بتواند نظرات مخالفان را نیز درک کند، عقاید گروه مخالف را با نام «لرد راسل» عنوان و تحلیل‌های فلسفی خود را با نام «برتراند راسل» بازگو کرده است.

لامذهبی و عدم اعتقاد به ادیان، یکی از ویژگی‌های بارز برتراند راسل است و نمی‌توان نظریات او را منهای این باور، درک کرد. در کتاب دنیایی که من می‌شناسم، فصلی به نام «اخلاق تبو (رسوم و عادات جاهلانه)» وجود دارد که اعتقادات و باورهای خرافی و بی‌پایه‌ی ادیان را مورد بررسی قرار می‌دهد. برتراند راسل معتقد است شاید مذهب‌ها در ابتدا با هدف تکریم اخلاقیات و انسانیت به وجود آمدند، اما اکنون مقدس‌ترین دین‌ها هم مملو از رسوم و عادات جاهلانه هستند؛ به همین علت نمی‌توانیم پدیده‌ای که را قرن‌ها پیش موجب خیر، عدالت و باعث حفظ نظم اجتماعی می‌شد، درحال‌حاضر موجب خوشبختی و سعادت بشر بدانیم.

کتاب دنیایی که من می‌شناسم واقعیتی را بازگو می‌کند که بسیاری از جوانان آن را حس می‌کنند؛ اما افراد میان‌سال و کهن‌سال نمی‌توانند آن را متوجه شوند. برتراند راسل بدترین سال‌های زندگی انسان را دوران «جوانی» می‌داند. زیرا انسان در این سنین نه کار خوبی به دست آورده و نه خانواده‌ای تشکیل داده. هیجانات و احساسات نیز بر او مسلط هستند و این موضوع کنار آمدن با وضعیت نامطلوب زندگی را سخت‌تر می‌کند. برتراند راسل راه‌حل این مشکل را چیزی جز گذر زمان و ورود به میان‌سالی نمی‌داند. این ادعا برای میان‌سالان عجیب به نظر می‌رسد، اما آمار خودکشی، کژتابی‌های اجتماعی و افسردگی در جوانان نشان می‌دهد که این قشر، نسبت به سایر اقشار تحت فشار روانی و اجتماعی بیشتری هستند؛ ادعای راسل نشان می‌دهد موضوع «جوانی» نیز مانند مباحثی همچون جنگ و دین و... به‌ذات مثبت و مفید نیست و می‌تواند مضر باشد. کتاب دنیایی که من می‌شناسم به ما نشان می‌دهد ما نمی‌توانیم درباره‌ی پدیده‌ها به‌طورکلی نظر دهیم و هر اتفاق به تحلیل و واکاوی فلسفی نیاز دارد.

کتاب دنیایی که من می‌شناسم با ترجمه‌ی روح الله عباسی در نشر جامی به چاپ رسیده است.

کتاب دنیایی که من می‌شناسم برای چه کسانی مناسب است؟

برتراند راسل جهان را پیش چشم ما می‌گذارد و می‌خواهد که درباره‌ی ماهیت پدیده‌ها بیندیشیم. تابه‌حال به این فکر کرده‌اید که خوشبختی چیست؟ آیا تصوری که از خوشبختی دارید، می‌تواند رضایت ابدی شما را تضمین کند؟ کتاب دنیایی که من می‌شناسم، گفت‌وگویی است در که ذهن برتراند راسل شکل گرفته. خود او به پرسش‌های فلسفی و تردیدهایی که به دغدغه‌اش تبدیل شده‌اند، پاسخ می‌دهد و نظرات خود را در اختیار علاقه‌مندان فلسفه می‌گذارد.

در بخشی از کتاب دنیایی که من می‌شناسم می‌خوانیم

ج: در اینجا، مسئله اصولاً به سطح تمدن اجتماع بستگى دارد. تبو از مشخصات و خصایص روحیات بدوى است. در بین اخلاقیات عشایر گمان مى‌کنم، تنها مذهب تبوست که بنا بر آن افراد قبیله حق ندارند در کاسه رئیس قبیله غذا بخورند. زیرا، بر طبق مذهب «تبو»، چنانچه کسى دست خود را در کاسه رئیس قبیله فرو کند احتمال دارد به هلاکت برسد. به همین ترتیب، انواع و اقسام اوامر و منهیات وجود دارد. مثلاً به خاطر دارم که سلطان داهومى 8 [Dahomey] اجازه نداشت چشمان خود را به سوى نقطه ثابتى خیره کند. زیرا، اگر سلطان چشمان خود را به نقطه‌اى مى‌دوخت احتمال داشت در سمتى که چشمان سلطان متوجه بود طوفانى برخیزد و به همین دلیل بنابر یک قانون سلطان مجبور بود دائما دیدگان خود را به اطراف برگرداند.

س: بسیار خوب، اینها نمونه‌هایى از تبوهاى جوامع اولیه بشرى بود. آیا، به عقیده شما، در اجتماع کنونى ما چه نوع تبوهایى وجود دارد؟
ج: مذهب اخلاقى ما نیز آکنده از «تبو» مى‌باشد. انواع و اقسام تبوها، حتى، در مقدس‌ترین و معظم‌ترین امور مشاهده مى‌شود. براى مثال: مى‌توان عملى را که صریحا و بدون دلیل و چون و چرا به عنوان معصیت شناخته شده است نام برد. قانون تبو، ما را از ارتکاب آن جدا بر حذر مى‌دارد: «به گاو همسایه‌ات چشم طمع مدوز» آرى، من، هیچ‌وقت، مرتکب چنین معصیتى نشده‌ام!

س: بسیار خوب، ولى قوانین عملى‌ترى وجود دارند که مى‌توان گفت دائم‌الاجرا هستند. آیا شما مى‌توانید در این قوانین نمونه‌هایى از اخلاق تبو را مشاهده کنید؟
ج: بله، چرا نتوانم مسلما از برخى لحاظ قانون تبو، کاملاً با مذهب اخلاقى عقلى منطبق مى‌باشد. مثلاً، این دستورات را در نظر بگیرید: دزدى نکنید و کسى را نکشید! این قوانین بدیهى، با موازین عقلى انطباق محض دارند، ولى، دستورات فوق‌الذکر کم‌کم صورت تبو به خود گرفته و عواقب ناهنجار و بدى به بار مى‌آورند. مثلاً، تحریم قتل نفس به هومیرى (خلاصى) 9 منجر مى‌شود که تصور مى‌کنم مورد قبول اشخاص خردمند باشد.

فهرست مطالب کتاب

پیش درآمد
پیشگفتار مترجم
1: فلسفه چیست؟
2: جنگ و صلح‌طلبى
3: کمونیسم و سرمایه‌دارى
4: اخلاق تبو (رسوم و عادات جاهلانه)
5: قدرت
6: خوشبختى چیست؟
7: ناسیونالیسم
8: نقش شخصیت
9: مدارا و غلو در تعصب (روادارى سخت‌گیرى)
10: بمب هیدروژنى
11: آینده بشریت
12: وجود خداوند