معرفی و دانلود کتاب در منطقه جنگی و دو نمایشنامه دیگر

معرفی کتاب در منطقه جنگی و دو نمایشنامه دیگر

یوجین اونیل (برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبی) یکی از بزرگ‌ترین درام‌نویسان آمریکایی در سده‌ی بیستم بود. در کتاب در منطقه جنگی و دو نمایشنامه دیگر مخاطب سه اثر نمایشیِ کوتاه از این نویسنده‌ی تأثیرگذار خواهید بود؛ آثاری که وقایع آن‌ها، جملگی بر صحنه‌ی بی‌کران دریاها رخ می‌دهند. لازم به ذکر است که کتاب پیش رو ذیل مجموعه نمایشنامه‌های نشر بیدگل به انتشار رسیده است.

درباره کتاب در منطقه جنگی و دو نمایشنامه دیگر

یوجین اونیل (Eugene O'Neill)، مؤلف کتاب در منطقه جنگی و دو نمایشنامه دیگر، یکی از شناخته‌شده‌ترین نویسندگان آمریکایی در طول سده‌ی بیستم بود؛ درام‌نویسی خلاق که به گواه منتقدان، وامدار سنت نمایشنامه‌نویسیِ اروپا در قرن نوزدهم بود. اونیل در زمره‌ی آن دست از ادیبانی بود که به طور جد دغدغه‌ی مسائل اجتماعی را دارند، و اصطلاحاً، وقعی به قیل‌وقال‌های طرفداران مکتب هنر برای هنر، نمی‌نهند. اونیل در آثارش، توأمان دل‌مشغولی حقیقت و عدالت را داشت. او در پی آن بود که با به تصویر کشیدن شرایط نامطلوبِ زیستِ انسانِ عصر خود، نقشی ولو اندک در رهایی او ایفا کند. با این همه، یوجین اونیل بر این باور نبود که ایفای چنین نقشی در عرصه‌ی ادبیات، فقط با پیروی از اصول مکتب رئالیسم (واقع‌گرایی) میسر است. کاملاً برعکس؛ دیدگاه وی آن بود که هنر و ادبیات، اگر بناست تأثیری سازنده بر مخاطب داشته باشند، باید بیش از همه بر عواطف و احساسات او کارگر افتند؛ و از آنجا که بازنمایی واقع‌گرایانه‌ی زندگی، چندان در برانگیختن شورها و عواطف انسانی کارساز نیست، هنرمند باید از هر آن امکانی که قوه‌ی خیال در اختیار وی می‌نهد، سود بجوید. از همین روست که در کار او به عنوان یک نمایشنامه‌نویس، به وفور به عناصر خیال‌انگیزِ اکسپرسیونیستی برمی‌خوریم. اگرچه این عناصر در نمایشنامه‌های اونیل، چنان‌که توضیح دادیم، نه در راستای ارضای امیال زیبایی‌شناختیِ نویسنده، بلکه در جهت تلاش او برای تأثیرگذاریِ اخلاقی بر مخاطب، به کار رفته‌اند.

یوجین اونیل در طول دوران کاری خود آثار کوتاه و بلند فراوانی به رشته‌ی تحریر درآورد. یکی از بهترینِ این آثار، کتابی است با عنوان هفت نمایشنامه‌‌ی دریایی (Seven plays of the sea)، که تاریخ انتشار اولیه‌ی آن به سال 1919 بازمی‌گردد. کتاب مذکور از هفت نمایشنامه‌ی کوتاه تشکیل شده، که موضوع همگی آن‌ها، زندگیِ مردانِ دریاست. سه اثری که در کتاب در منطقه جنگی و دو نمایشنامه دیگر خواهید خواند، از میان هفت نمایشنامه‌ی همین کتاب هفت نمایشنامه‌ی دریایی برگزیده شده‌اند.

عناوین نمایشنامه‌های موجود در کتاب پیش رو، از این قرار است: در منطقه جنگی (In the Zone)، ماه دریای کارائیب (The moon of the Caribbees) و به سوی شرق در راه کاردیف (Bound East for Cardiff). یوجین اونیل در هر یک از این نمایشنامه‌ها، به سان نقاشی ماهر، پرتره‌ای منحصربه‌فرد از زندگی دریانوردان عصر خود ارائه داده است. این پرتره‌های سه‌گانه، از آنجا که خود اونیل سالیان دراز، به عنوان جاشو بر عرصه‌ی کشتی‌ها مشغول به کار بوده، بسیار ملموس و باورپذیر از آب درآمده‌اند.

موضوع عدالت طبقاتی، وضعیت نابه‌سامان اقشار ضعیف جامعه، و بالاخره، بحرانِ انسانیِ پدیدآمده در نتیجه‌ی جنگ جهانی اول، درونمایه‌های اصلی کتاب در منطقه جنگی و دو نمایشنامه دیگر را تشکیل می‌دهند.

اثر حاضر به قلم یدالله آقاعباسی به فارسی ترجمه شده، و به همت نشر بیدگل به انتشار رسیده است.

درباره مجموعه نمایشنامه‌های بیدگل

هدف اصلی بنیان‌گذارانِ مجموعه‌‌ی آثار نمایشی نشر بیدگل، ترسیم گستردگی و غنای جهان درام در نظر مخاطب ایرانی بوده است؛ جهانی که آشنایی دقیق و اصولی با آن، به دلایل متعددِ فرهنگی، اجتماعی و چه بسا سیاسی و اعتقادی، تاکنون برای مخاطب فارسی‌زبان مقدور نبوده است. عناوینی که ذیل این مجموعه‌ی خواندنی به انتشار می‌رسند، عمدتاً آن دسته از آثارند که یا تاکنون به فارسی ترجمه نشده بوده‌اند، یا به هر روی، ضرورت بازترجمه‌شان به این زبان، به شدت احساس می‌شده است.

کتاب در منطقه جنگی و دو نمایشنامه دیگر مناسب چه کسانی است؟

از تمام دوست‌داران آثار نمایشی دعوت می‌کنیم که مخاطب سه نمایشنامه‌ی «در منطقه‌ی جنگی»، «ماه دریای کارائیب» و «به‌سوی شرق در راه کاردیف» از یوجین اونیل باشند.

با یوجین اونیل بیشتر آشنا شویم

یوجین گلدستون اونیل در اکتبر سال 1888، در شهر نیویورک چشم به جهان گشود. اونیل اصالتاً ایرلندی بود و خانواده‌اش از اولین مهاجران اروپاییِ آمریکا به شمار می‌رفتند. پدر یوجین اونیل بازیگر پرکار صحنه‌ی تئاتر بود و در این حیطه موفقیت‌های چشمگیری نیز به دست آورده بود؛ واقعیتی که یقیناً در شکل‌گیری گرایشات هنری در یوجین خردسال، اهمیتی به‌سزا داشت.

اونیل تا سیزده سالگی در مدارس شبانه‌روزی تحصیل نمود. پس از این دوره، از سال‌های 1909 تا 1912 به اقصی نقاط جهان سفر کرد و برای گذران زندگی به حرفه‌های مختلفی اشتغال ورزید. تا این‌که رفته‌رفته علائق ادبی‌اش بر هر چیز دیگر چربید؛ تا جایی که از مرحله‌ای به بعد، جز خواندن و نوشتن کار دیگری اونیل را به خود مشغول نمی‌ساخت.

مهم‌ترین افتخارات یوجین اونیل، یکی توفیقش در کسب جایزه‌ی معتبر پولیتزر است، و دیگری، دستیابی‌اش به جایزه‌ی نوبل ادبیات.

یوجین اونیل به سال 1953، در شهر بوستون از دنیا رفت.

از میان آثار مطرح این درام‌نویس پرآوازه می‌توان به عناوین پیش رو اشاره داشت: «گوریل پشمالو»، «تشنگی»، «تار عنکبوت»، «نخستین آدم»، «ماه دریای کارائیب» و «به سوی شرق در راه کاردیف».

در بخشی از کتاب در منطقه جنگی و دو نمایشنامه دیگر می‌خوانیم

بخش بی‌قواره سه‌گوشی تقریباً تا انتهای کشتی را در بر می‌گیرد. دو طرف تختخواب‌های دو  طبقه‌ای که سی پا درازا و سی پا با‌هم فاصله دارند، ردیف شده‌اند. در قسمت سمت راست و بالای تخت‌ها سه پنجره به چشم می‌آید. جلوی تخت‌ها نیمکت‌های چوبی سفتی گذاشته‌اند. بالای تخت‌های سمت چپ چراغ لامپایی روی رف قرار دارد. در طرف چپ جلو دری است و بر کف اتاق نزدیک به آن سطل و ملاقه‌ای حلبی گذاشته‌اند. بر قلابی در کنار درِ ورودی روپوش‌های مشمایی آویخته‌اند.

انتهای خوابگاه چنان باریک است که فقط یک تخت دو طبقه جا می‌گیرد. از زیر تخت‌ها صندوق‌ها و چمدان‌ها و چکمه‌هایی دیده می‌شوند که در هم و بر هم جا گرفته‌اند. تقریباً هر یک دقیقه یک‌بار می‌توان بلندتر از سر و صداهای دیگر، صدای بوق کشتی بخار را شنید.

پنج نفر مرد روی نیمکت‌ها نشسته و حرف می‌زنند. آنها لباس کارهای کثیف وصله‌دار پوشیده و کفش‌هایشان را درآورده‌اند. چهار نفر از آنها پیپ می‌کشند و هوا از دود توتون گرفته و بویناک است. روی تخت بالایی سمت چپ و آخر، پل که نروژی است، نشسته و با آکاردئون کهنه موسیقی آرام محلی می‌نوازد. گاه‌گاهی هم از نواختن دست می‌کشد و به حرف‌ها گوش می‌دهد.

بر تخت پایینی عقب مردی عبوس و مو مشکی خوابیده است. یکی از بازوهای او از کنار تخت آویخته شده است. رنگ چهره‌اش به‌شدت پریده و قطرات چسبنده عرق بر پیشانی او نشسته است. ده دقیقه به ساعت هشت شب مانده و نزدیک به ساعت تعویض پاس نگهبانی است.

کوکی: (آدم ریغماسی چروکیده‌ای است که دارد ماجرایی را تعریف می‌کند. دیگران با سرخوشی و نگاه‌های حاکی از ناباوری به او گوش می‌دهند و در پایان هر جمله او با قهقهه‌ای تمسخرآمیز حرفش را قطع می‌کنند.) شب‌ها می‌اومد پیش من. خدا شاهده! سیاه ترگل ورگلی بود. خدا شاهده. طاقت نیاوردم و گفتم «گاو کوفتی». مشتی زدم تو گوشش که گیج شد و ... (با غریو قهقهه‌ها از گفتن می‌ماند.)

فهرست مطالب کتاب

‌مجموعه ‌نمایشنامه‌های بیدگل
در منطقه جنگی
ماه دریای کارائیب
به‌سوی شرق در راه کاردیف