معرفی و دانلود کتاب کشتن موش در یکشمبه: (اسب کهر را بنگر)

معرفی کتاب کشتن موش در یکشمبه: (اسب کهر را بنگر)

کتاب کشتن موش در یکشمبه، اثر امریک پرسبرگر، نویسنده و فیلم‌نامه‌نویس مشهور مجاری انگلیسی است که در سال 1961 منتشر شد. این کتاب مهیج و دلهره‌آور، داستان مانوئل آریگوئز را روایت می‌کند؛ قهرمان جنگ داخلی اسپانیا که به فرانسه تبعید شده است. اکنون، یک افسر دیکتاتوری فرانکوی اسپانیا می‌خواهد او را از فرانسه به اسپانیا بازگرداند... گفتنی‌ست مرگ آرناشیست اسپانیایی، کیکو ساباته، الهام‌بخش اصلی داستان این کتاب است.

درباره‌ی کتاب کشتن موش در یکشمبه

بعضی مواقع، هنگامی که داستان یک مجرم، راهزن یا زندانی فراری را می‌خوانیم از پشت صفحات کتاب با آن‌ها همدردی می‌کنیم. در واقع می‌توان گفت احترامی که ما برای قانون قائل هستیم، به‌‌خاطر علاقه به شخصیت‌های قانون‌شکن داستان‌ها خدشه‌دار می‌شود؛ به‌همین دلیل نمی‌توان شخصیت‌های کتاب کشتن موش در یکشمبه (Killing A Mouse On Sunday) را به‌راحتی قضاوت کرد.

مانوئل آریگوئز، شخصیت اصلی کتاب و قهرمان جنگ‌های داخلی اسپانیا، در سن پنجاه‌وشش‌سالگی با غروری لگدخورده و قلبی شکسته در تبعید زندگی می‌کند. جنگ داخلی اسپانیا از سال 1936 تا 1939 پس از کودتای بخشی از ارتش علیه جمهوری اسپانیا رخ داد. در این جنگ جمهوری‌خواهان شکست خوردند و دوره‌ی طولانی دیکتاتوری ژنرال فرانکو در اسپانیا آغاز شد که تا مرگ او در سال 1975 ادامه داشت.

مانوئل در طی بیست سالی که در کشور فرانسه و در تبعید به سر می‌بُرد، سالیانه سه الی چهار بار به شهر پامپلونا حمله می‌کرد؛ اما اکنون سرشار از خشم و ترس است و تصمیم می‌گیرد فقط زمانی که مادرش به او نیاز داشته باشد به اسپانیا برگردد؛ اما مأموران دولتی در کمین او نشسته‌اند و می‌خواهند هر طور که شده او را به چنگال قانون بسپارند. کتاب از زبان شخصیتی به‌نام پابلو داگلاس روایت می‌شود. پدرش، خوزه داگلاس، در اسپانیا به‌دست کاپیتان وینیولاس به قتل می‌رسد. حالا پابلو می‌خواهد به‌همراه مانول، انتقام پدرش را از کاپیتان وینیولاس و سربازانش بگیرد.

نویسنده‌ی کتاب، امریک پرسبرگر (Emeric Pressburger)، قلمی بسیار مهیج و جذاب دارد. او با مطالعه‌ی دقیق وقایع و جنگ‌های اسپانیا، تصویری دقیق و هیجان‌انگیز از زندگی مردم و حکومت آن دوران را روایت می‌کند. کتاب کشتن موش در یکشمبه به‌همت نشر چشمه و به‌قلم آرش گنجی به زبان شیرین فارسی ترجمه شده است.

اقتباس‌ سینمایی از کتاب کشتن موش در یکشمبه

در سال 1964، فیلمی به‌ نام اسب کهر را بنگر (Behold a Pale Horse) به کارگردانی فرد زینه‌مان (کارگردان مشهور اتریشی آمریکایی) ساخته شد. در این فیلم بازیگران مشهوری چون گریگوری پک، آنتونی کوئین و عمر شریف ایفای نقش کرده‌اند.

کتاب کشتن موش در یکشمبه برای چه‌کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی این کتاب به تمامی علاقه‌مندان به داستان‌های سیاسی، مهیج و دلهره‌آور، مخصوصاً طرفداران رمان‌های مدرن توصیه می‌شود.

با امریک پرسبرگر بیشتر آشنا شویم

امریک پرسبرگر (نویسنده و فیلم‌ساز) در سال 1902 در پادشاهی اتریش - مجارستان و در خانواده‌ای یهودی به‌ دنیا آمد. در شهر تیمیشوارا به مدرسه رفت و استعداد فوق‌العاده‌ی خود در ریاضیات، ادبیات و موسیقی را به‌ نمایش گذاشت. سپس برای تحصیل در رشته‌ی مهندسی به دانشگاه کارل (قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین دانشگاه جمهوری چک) رفت؛ اما بعد از مرگ پدرش مجبور شد ترک تحصیل کند. در اواخر دهه‌ی بیستم میلادی به خبرنگاری و فیلم‌نامه‌‌نویسی روی آورد.

امریک پرسبرگر پس از ظهور رژیم نازی‌ها چاره‌ای نداشت، جز آن که به پاریس و بعد از آن به لندن مهاجرت کند. او بیشتر فیلم‌های خود را در فرانسه و آلمان ساخت و در سال 1938 با آگی دونات (هنرپیشه‌ی مجاری آمریکایی) ازدواج کرد، اما در سال 1941 از او جدا شد. گفته می‌شود که امریک پرسبرگر شخصیتی فوق‌العاده حساس، افسرده و شوخ‌طبعی داشت. او طرفدار جدی تیم آرسنال بود و در سال 1946 شهروند بریتانیا شد. وی در سال 1988 و در سن 84سالگی در انگلستان چشم از جهان فرو بست.

از جمله آثار او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• حسرت طولانی (1930)
• رونی (1931)
• قلب من تو را صدا می‌زند (1934)
• زیر چشم غرب (1936)
• مرواریدهای شیشه‌ای (1966)

در بخشی از کتاب کشتن موش در یکشمبه می‌خوانیم

حرفش عاقلانه به‌نظر می‌رسید. قول دادم که احتیاط کنم و ساعت و صلیب طلا رو توی جیبم نگه دارم. یه گوشه ایستاد تا از رودخونه بپرم، ماهی‌ها با برق‌های نقره‌ای‌شون به هر سو به حرکت دراومدن. وقتی برگشتم دیدم عمو لویز داره به‌سمت پشته صعود می‌کنه. حالا دیگه هر چه‌قدر که دلش می‌خواست می‌تونست سوت بزنه، ‌دیگه کسی دوروبرش نبود که بخواد خجالت بکشه. وقتی که دوباره پشت‌سرم رو نگاه کردم دیگه کاملاً ناپدید شده بود، انبوه درخت‌ها به تمومی بلعیده بودنش. ایستادم تا نگاهی به ساعتم بندازم. کوکش کردم و بی‌درنگ شروع کرد به کار کردن. فقط یه‌خورده تمیزکاری احتیاج داشت تا عین نقره‌ی واقعی بدرخشه. شاید هم واقعاً نقره بود. تلاش کردم ببندمش روی دستم. فلوت اشتباه می‌کرد. هر کسی می‌تونست ببینه که بندش کاملاً اندازمه، با این‌حال... مچ دستم هنوز خیلی کوچیک بود. جست‌وخیزکنون از سراشیبی پایین می‌رفتم، پایین پایین، اون‌قدر پایین تا خود فرانسه. یه‌مرتبه صداهایی به گوشم خورد، ماغ کشیدن گاوها، زنگ یه دوچرخه، صدای پارس یه سگ. روی چمن‌های نرم روی زمین هموار به حرکت ادامه می‌دادم. اون بالا، بالای درختی، لای شاخ‌وبرگ درخت فندق توی هوا دوتا مرد چاق و یونیفرم به‌تن در حالی‌که سیگاری گوشه‌ی لب‌شون آویزون بود روی شاخه‌ی کلفت و تنومندی نشسته بودن و با همون زبون عجیب‌وغریب خودشون با همدیگه حرف می‌زدن.

جلوتر چوپانی مشغول رد کردن گله‌اش از وسط جاده بود. سگ گله هم کارش رو انجام می‌داد و گاوها رو به حرکت وامی‌داشت. چوپان تنها ایستاده بود با چهره‌ای برتافته از نور خورشید و به دو قطار دود موازی که در پهنای آسمون امتداد یافته بود و در انتها با لکه‌های جداافتاده و ریز محو می‌شد خیره شده بود. با دانایی به این‌که یه جایی توی همین آسمون هستن، گوش‌ها رو تیز کرده بود تا صداشون رو هم بشنوه. صدای زیر و ضعیف جت‌هایی که از قرار معلوم از فرودگاه والادلید بلند شده‌اند. یه‌مرتبه یادم افتاد که توی فرانسه هستم.