معرفی و دانلود کتاب قلعه‌ حیوانات

معرفی کتاب قلعه‌ حیوانات

اگر جمعیت زمین حدود هشت میلیارد نفر باشد، حداقل نیمی از آن‌ها، وقایع کتاب قلعه‌ حیوانات را در هر روز زندگی می‌کنند و برای درک این داستان به تحقیق و تفکر زیادی نیاز ندارند. داستان‌های جورج اورول آینه‌ی تمام‌نمای حکومت‌های تمامیت‌خواه است و گویی دیکتاتورها، نحوه‌ی حکومت خود را از روی قصه‌های او الگوبرداری می‌کنند. در داستان قلعه حیوانات با موجودات ساده‌لوحی که با دستان خود دنیایشان را نابود و با اعتماد کردن به خوک‌ها سند مرگ خود را امضا می‌کنند، روبه‌رو هستیم. این رمان کوتاه، در اواسط قرن بیستم نوشته شده است. زمانی که جهان در اوج آشوب بود و بسیاری از مردم تصور می‌کردند، پس از این تشویش، مدینه‌ی فاضله‌ای در انتظارشان است، اما واقعیت اینگونه نبود.

درباره‌ی کتاب قلعه حیوانات

پس از انقلاب فرانسه، دانتون و روبسپیر اعدام شدند. بعد از انقلاب مشروطه ایران نیز مشروطه‌خواهان به آزادی نرسیدند و این رویای دوردست، در حد آرزو باقی‌ ماند. با توجه به این سرنوشت شوم که گریبان بسیاری از انقلاب‌ها را می‌گیرد، جمله‌ی «انقلاب، ابتدا فرزندان خود را می‌خورد» یک واقعیت تلخ است و داستان قلعه حیوانات است نیز تصدیقی بر آن است. جورج اورول در رمان خود سرنوشت موجوداتی را روایت می‌کند که خواستند از قفس و بیگاری برای صاحب مزرعه رها شوند و به برابری برسند، اما چیزی جز دیکتاتوری نصیبشان نشد.

ماجرا از شبی آغاز می‌شود که میجر، خوک پیر مزرعه، برای حیوانات سخرانی می‌کند. او به اهالی مزرعه می‌گوید که تحت استثمار هستند، آن‌ها شبانه‌روز کار می‌کنند اما منفتعش را صاحب مزرعه می‌برد. گاوها شیر می‌دهند ولی کیفیت علوفه‌شان بهتر نمی‌شود. مرغ‌ها تخم می‌گذارند اما صاحب مزرعه، با سود این کار اوضاع مرغداری را سامان نمی‌دهد. خوک پیر حیوانات را تشویق می‌کند تا علیه صاحب مزرعه قیام کنند. البته خوک پیر ماجرا درست می‌گفت. این حق حیوانات بود که اوضاع رفاهی‌شان بهتر شود، اما آیا خوک‌ها قابل اعتماد بودند؟ حیوانات مزرعه به رهبری میجر انقلاب خود را آغاز کردند اما این پیروزی از شکست فاجعه‌بارتر بود. ریاست مزرعه را خوکی به نام ناپلئون در دست گرفت و به موجودی ظالم‌تر از صاحب قبلی مزرعه تبدیل شد. حیوانات مزرعه می‌خواستند به جامعه‌ای بی‌طبقه و برابر برسند که در آن ارباب و رعیت وجود ندارد و موجودات با یکدیگر «رفیق» هستند، اما به‌سرعت با واقعیتی تلخ روبه‌رو شدند: همه با هم برابرند، اما بعضی‌ها برابرترند.

جورج اورول کتاب قلعه حیوانات را در نقد حکومت کمونیستی شوروی و با نگاهی به دیکتاتوری استالین روایت کرده است. مردم شوروی همچون شخصیت‌های این قصه، به‌دنبال آزادی و برابری بودند. آن‌ها سوسیالیست شده بودند تا بساط اشرافی‌گری، اسثتمار کارگران و سرکوب مردم پایان یابد، اما تنها تغییری که در زندگیشان ایجاد شد، عوض شدن فردی بود که آن‌ها را سرکوب می‌کرد و به قتل می‌رساند. تا پیش از انقلاب 1917 تزار روسیه در فلاکت مردم نقش داشت و پس از انقلاب بلشوییکی رهبران حزب بلشوییک مثل ژوزف استالین، همان افرادی را که در به قدرت رساندن حزب چپ نقش داشتند، یا تبعید و محروم کرد یا به قتل رساند؛ دقیقاً مانند بلاهایی که خوک‌ها هنگام تصاحب مزرعه بر سر حیوانات نازل کردند.

جورج اورول هرکدام از حیوانات داستانش را به‌عنوان نماد قشر خاصی از آدم‌ها قرار داده است. به‌طور مثال کلاغ‌ها جاسوس‌های حزب کمونیست هستند و گوسفندان نماینده‌ی گروهی از مردمند که بدون هیچ فکر و اعتراضی فقط از دیگران پیروی می‌کنند.

کتاب قلعه حیوانات با ترجمه امیر امیرشاهی در نشر علمی و فرهنگی منتشر شده است.

اقتباس‌های سینمایی از کتاب قلعه حیوانات

در سال 1954 نخستین پویانمایی با اقتباس از داستان قلعه حیوانات ساخته شد. چهل و چند سال پس از ساخت این انیمیشن، جان استفنسون یک فیلم بلند را در کشور آمریکا تولید و در تلویزیون این کشور به نمایش درآورد. خوشبختانه در سال 2025 نیز قرار است پویانمایی دیگری با کارگردانی اندی سرکیس از کتاب قلعه حیوانات تولید شود که امیدواریم این اثر بتواند داستان قلعه حیوانات را با کیفیتی نزدیک به این شاهکار، به تصویر بکشد.

کتاب قلعه‌ی حیوانات برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب قلعه حیوانات به ما کمک می‌کند تا کمتر فریب بخوریم. شعارهای پوچ و دروغین را باور نکنیم و نگذاریم تاریخ تلخ دوباره تکرار شود.

در بخشی از کتاب قلعه‌ حیوانات می‌خوانیم

در این ایام همه دستورات را اسکوئیلر یا خوک دیگری اعلام می‌کرد. ناپلئون حتی هر دو هفته یک بار هم در مجالس دیده نمی‌شد. وقتی ظاهر می‌شد، نه فقط سگ‌ها در ملازمتش بودند، بلکه یک جوجه‌خروس سیاه‌رنگ هم که به منزله شیپورچی بود، پیشاپیشِ او حرکت می‌کرد و پیش از سخنرانی ناپلئون، قوقولی‌قوقو می‌کرد. می‌گفتند ناپلئون حتی در ساختمان مزرعه هم در قسمت مجزایی از دیگران زندگی می‌کند، غذایش را تنها و در ظروف چینی اصل که در ویترین اتاق ناهارخوری بوده است، می‌خورَد و دو سگ برای خدمتگزاری در حضورش هستند. همچنین مقرر شد که در شب تولد ناپلئون هم مانند دو سالگرد دیگر، تیر شلیک شود.