معرفی و دانلود کتاب چمدان لعنتی

معرفی کتاب چمدان لعنتی

کتاب چمدان لعنتی نوشته‌ی مانفرد بیلر نمایشنامه‌ی کوتاهی است که در یک زمان و مکان واحد جریان دارد و محور اصلی داستان گفت‌وگوی مارتا و روح همسرش ژوزف است. ژوزف هنگامی که می‌خواست چمدانی را از بین ببرد توسط پلیس کشته شده است.

نمایشنامه‌ی چمدان لعنتی (Gepack) در اصل یک نمایش رادیویی است و نگارش آن به زمانی بازمی‌گردد که رادیو نقش پررنگ‌تری در زندگی مردم داشت. در گذشته نویسندگان بزرگی مانند فردریک دورنمات، هانریش بل، گونتر آیش و... در این زمینه فعالیت می‌کردند و مانفرد بیلر (Manfred Bieler) نیز تعدادی نمایشنامه برای رادیو نوشته که «چمدان لعنتی» یکی از آن‌ها است.

این نمایشنامه‌ی کوتاه وحدت زمان و مکان دارد و تمام ماجرای آن در یک ساعت و آن هم در یک کلیسا رخ می‌دهد. پلیس اشتباهی ژوزف را می‌کشد و مارتا همسر ژوزف با روح او در کلیسا وارد گفت‌وگو می‌شود. صحبت آن‌ها درباره‌ی چمدانی است که می‌خواستند دور بیندازند اما در جریان آن ژوزف به قتل می‌رسد و... .

در بخشی از کتاب چمدان لعنتی می‌خوانیم:

کشیش - خدا را عبادت کنید، به فرشتگان مقرب او تعظیم کنید، خداوند بندگان پرهیزکارش را دوست دارد، مددکار برادران و خواهران خود باشید.
مارتا- وقتی طلاق نامه رو امضاء می‌کرد، با وجود اینکه ساعت ده صبح بود از بس سست بود نمی‌دونست کجای اونو باید امضاء کنه. می‌دونی بعد از اینکه اومد خونه، اولین حرفی که به من زد چی بود؟
ژوزف- نه، چی گفت؟
مارتا- (ادای صدای گزلا را درمی‌آورد) حالا ما هر دومون بی شوهر شدیم، شوهر تو رو کشتند.
ژوزف- من کشته شدم؟
مارتا- بله.
ژوزف- کی منو کشت؟
مارتا- یک پلیس.
ژوزف- چرا؟ مگه من چکار کرده بودم؟
مارتا- هیچی، او اشتباهاً به تو شلیک کرد.
ژوزف- اوه خواهش می‌کنم، چطور همچین چیزی ممکنه!
مارتا- باور کن ژوزف، تو فقط در اثر اشتباه پلیس کشته شدی.
ژوزف- نمی‌تونم باور کنم مارتا.
مارتا- چرا باور نمی‌کنی؟ فرض کن سوار هواپیما شدی و هواپیما ناگهان سقوط کنه.
ژوزف- اما این یک تصادفه یا سانحه یا اتفاق.
مارتا- اسمشو هرچی می‌خوای بذار. چی دلت می‌خواد؟
ژوزف- چطور این اتفاق افتاد؟
مارتا- ما روی یک نیمکت توی میدان وسط شهر نشسته بودیم. شب بود منتظر بودیم که یک نفر بیاد و چمدونی رو که روی یک نیمکت دیگه دورتر از خودمون گذاشته بودیم برداره که اون اتفاق افتاد. ما حتی صدای تیری رو که به تو خورد نشنیدیم.