معرفی و دانلود کتاب رفتنی‌ام یا ماندنی؟: احساس بی‌ارزشی و درماندگی، ثمره‌ی زندگی در کنار افراد خودشیفته

معرفی کتاب رفتنی‌ام یا ماندنی؟: احساس بی‌ارزشی و درماندگی، ثمره‌ی زندگی در کنار افراد خودشیفته

کتاب رفتنی‌ام یا ماندنی؟ به قلم هاکان منگوچ نویسنده‌ی مشهور اهل ترکیه به رشته‌ی تحریر درآمده است. منگوچ در این کتاب داستان رابطه‌ی عاشقانه‌ی میان آلینا و ارتان را روایت می‌کند و از خلال این داستان و مشکلاتی که دوطرف این رابطه درگیرش می‌شوند، به موضوع خودشیفتگی و آسیب‌هایی که این اختلال به روابط میان آدم‌ها وارد می‌کند، می‌پردازد.

درباره‌ی کتاب رفتنی‌ام یا ماندنی؟

دل باختن به یک فرد نارسیست ساده است. اکثر افرادی که درگیر این اختلال هستند، شما را با محبت و توجه بمباران می‌کنند و احساساتی آتشین از خودشان نشان می‌دهند، احساساتی که البته خیلی زود به سردی می‌رسند. اغلب آنها شخصیتی کاریزماتیک دارند و به راحتی عواطف دیگران را دستکاری می‌کنند. هاکان منگوچ (Hakan Mengüç)، نویسنده‌ی پرفروش ترکیه، در کتاب رفتنی‌ام یا ماندنی؟ (Gitmeli Miyim Kalmalı Mıyım: Sana Kendini Çaresiz ve Değersiz Hissettiren Narsislerle Bir Ömür Geçer Mi) می‌گوید علاقه‌ی این افراد حول محور خودشان می‌چرخد و اکثر اوقات تظاهر به دوست داشتن می‌کنند. این کتاب در قالب رمانی روانشناسانه به مسئله‌ی رابطه با شخصیت‌های خودشیفته می‌پردازد، به صورت ملموس و در قالب زندگی روزمره، زندگی کنار آدم‌های خودشیفته را توصیف می‌کند و مشکلاتی را که این اختلال با خود می‌آورد، شرح می‌دهد.

هاکان منگوچ در کتاب رفتنی‌ام یا ماندنی؟ نصیحت‌های عرفانی‌اش را به صورت متفاوت و در قالب داستان با خواننده در میان می‌گذارد. او در این کتاب سبک متفاوتی از رمان را نیز ارائه می‌دهد. مثل برنامه‌های تلویزیونی آموزشی که در انتهای هر اپیزود یک مجری درباره‌ی اتفاقات آن صحبت می‌کند، هاکان منگوچ نیز در پایان هر فصل نظرات و تحلیل‌های خودش از رفتار شخصیت‌های کتاب را ارائه می‌دهد و نکات مورد نظرش را با شما در میان می‌گذارد.

داستان کتاب رفتنی‌ام یا ماندنی؟ حول محور رابطه‌ی عاشقانه‌ی دو شخصیت به نام‌های آلینا و ارتان می‌گذرد. آلینا زنی مهرطلب است و ارتان خواننده‌ای آماتور و نارسیست که مسیر شهرت را پیش روی خود می‌بیند. این دو نفر به هم دل می‌بازند و به دلیل خودشیفتگی ارتان، درگیر مشکلاتی می‌شوند. به واسطه‌ی شرح این دلباختگی و مشکلات آن، نکاتی کاربردی مطرح می‌شود. این داستان بر شخصیت‌های درگیر اختلال خودشیفتگی و مسائل آن‌ها تمرکز دارد، اما طبق معمول دیگر نوشته‌های هاکان منگوچ، پندهای عرفانی و نکات روانشناختی عمومی را نیز از قلم نمی‌اندازد.

رابطه با یک شخصیت نارسیست در کتاب رفتنی‌ام یا ماندنی؟ به صورت بهشتی تصنعی به تصویر کشیده شده است. بهشتی که شعله‌های آتش آن را احاطه کرده‌اند و دام‌های عاطفی آسیب‌زا در گوشه و کنار آن کار گذاشته شده‌اند. این کتاب سرنخ‌ها و پیچیدگی های تله‌های فریبنده‌ی عاطفی را به طور کامل برای شما شرح می‌دهد تا با استفاده از آن روابط خودتان را ارزیابی کنید. با پیدا کردن این سرنخ ها پی می‌برید که اطرافیان آزاردهنده‌تان، درگیر اختلال خودشیفتگی هستند یا خیر. توصیه‌ی کتاب این است که بعد از فهمیدن این موضوع، اعتماد به نفس تخریب شده‌تان را احیا کنید و از رابطه‌ی مورد نظر بیرون بیایید.

کتاب رفتنی‌ام یا ماندنی؟ را فائزه پورعلی به فارسی ترجمه کرده و انتشارات نسل نواندیش ذیل مجموعه کتاب‌های روانشناسی به انتشار رسانده است.

کتاب رفتنی‌ام یا ماندنی برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی این کتاب به کسانی که به حوزه‌ی روانشناسی و به خصوص رمان‌های روانشناسانه علاقه دارند، توصیه می‌شود.

در بخشی از کتاب رفتنی‌ام یا ماندنی؟: احساس بی‌ارزشی و درماندگی، ثمره‌ی زندگی در کنار افراد خودشیفته می‌خوانیم

همین‌طور که داشت دندان‌هایش را از عصبانیت به هم فشار می‌داد، گفت: «یعنی چه مامان؟» نمی‌خواست بی‌احترامی کند، اما نمی‌توانست عصبانیتش را هم پنهان کند. «این جریمه خیلی سنگین نیست؟ وقتی گناهی هم در میان نیست؟ مسئله‌ای پیش نیامده است که! من کاری نکردم که باعث شرمساری خانواده‌ام بشود. این کار نتیجۀ پررویی خبرنگاران است. می‌توانند زیر عکس و ویدئو هرچه دلشان خواست، بنویسند. دهان مردم را که نمی‌شود بست. با کسی درگیر شده‌ام؟ پایم به کلانتری افتاده؟ با مواد مخدر دستگیرم کرده‌اند؟ فرزند نامشروعی داشته‌ام که پیدا شده باشد؟ نه... هیچ‌کدام... با دوستانم رفته بودم کمی خوش بگذرانیم. وقتی از کافه خارج می‌شدیم، خبرنگاران از من و دختری که کنارم بود، عکس و فیلم گرفته‌اند. آیا به‌سوی دوربین فحاشی کرده‌ام؟ یا با خبرنگاران درگیر شده‌ام؟ نه. با هرکسی سلام و احوال‌پرسی کرده و به راهم ادامه داده‌ام. این مجازات سنگین بابت چیست؟ طوری در این خانه با من رفتار می‌شود که انگار در حال انجام کاری نامشروع مرا گرفته‌اند. کمی انصاف داشته باش، من فرزند تو نیستم؟ هتلی بزرگ را مدیریت می‌کنم. تحقیر کردن من در نظر زیردستانم کار درستی است؟ نمی‌توانید با من این‌طور رفتار کنید. نمی‌توانید با اعتبار من در محل کارم بازی کنید. نمی‌توانید مثل کودکی با من رفتار کنید که وقتی شیطنت می‌کند، اسباب‌بازی‌اش را از او می‌گیرند. بعدها چه کسی در آنجا حرف مرا گوش می‌دهد؟ چه کسی به من احترام می‌گذارد؟»

آیهان‌خانم گفت: «دقیقاً به تمام این‌ها باید پیش از این فکر می‌کردی مرد کوچک!» بعد از سر خستگی روی یکی از صندلی‌های میز غذاخوری افتاد. «تو نمی‌توانی با هرکسی دوست بشوی اَرتان! نمی‌توانی با هرکسی نشست‌وبرخاست کنی! تو تنها پسر این خانواده هستی. همه به دستان تو نگاه می‌کنند. پسرعموهایت کسب‌وکار خود را به‌راه انداخته‌اند و خارج از کشور هستند. هیچ‌کدام بازنخواهند گشت. دختران همه‌شان سبک‌سرند. دخترانی نیستند که بتوانند کار کنند، شرکت اداره کنند، اعتبار خانواده را حفظ کنند و کارها را سروسامان بدهند. در آن هتل بزرگ کسی جز تو نیست که کار را به‌دست بگیرد. فقط تو هستی که با تحصیلاتت، فرهنگ و هوش و قدرتت می‌توانی کارها را پیش ببری و از عهدۀ هر کاری بربیایی. اگر تو هم خودت را این‌گونه خراب کنی، نمی‌شود.»