معرفی و دانلود کتاب تمشک‌های ناظر

معرفی کتاب تمشک‌های ناظر

کتاب تمشک‌های ناظر نوشته‌ی پیام یوسفی داستانی است کوتاه که به قصه‌ای از عشق و دلبستگی نویسنده‌ای جوان به دختری به نام بُشرا می‌پردازد. نویسنده‌ی جوان این دختر را هرازگاهی در کوچه و خیابان می‌بیند و با گذر زمان دل به او می‌بندد. بُشرا نیز که دختری جوان و پر احساس است، دل به این نویسنده سپرده و عاشقانه منتظر سخنی خوش و دلپذیر از سوی اوست.

درباره‌ی کتاب تمشک‎های ناظر

پیام یوسفی در کتاب تمشک‌های ناظر به عشق آتشین پسر و دختری پرداخته که به تدریج شعله‌ورتر و پر حرارت‌تر می‌شود. بُشرا، دختر قصه، که دلش پر از عشق و دلبستگی به نویسنده، پسر قصه، است، بوته‌های تمشک را به شهادت می‌گیرد و از آن‌ها درخواست می‌کند تا شاهدی بر عشق او به این نویسنده باشند. این بوته‌ها با تمام زیبایی و شادابی‌شان، نمادی از عشق ناب و پاکی هستند که بین این دو جوان به وجود آمده است. داستان با توصیف‌های زیبای طبیعت و احساسات عمیق شخصیت‌ها، فضای دلنشینی را برای خواننده خلق می‌کند. نویسنده‌ی جوان در طول داستان با احساساتی پر از عشق و دلتنگی برای بُشرا، سعی می‌کند راهی برای بیان عشقش پیدا کند. او در این مسیر با چالش‌ها و موانعی روبرو می‌شود که باید با آن‌ها مقابله کند. اما عشق و دلبستگی‌اش به بُشرا او را به سوی نوشتن و بیان احساساتش هدایت می‌کند.

داستان تمشک‌های ناظر با نثری زیبا و روان، تجربه‌ی عشق پاک و احساسات عمیق بین دو جوان را به تصویر می‌کشد. این داستان به خواننده نشان می‌دهد که چگونه عشق و دلبستگی می‌تواند انسان را به سوی بیان احساسات و تجربه‌های تازه هدایت کند و از طریق مشاهده و درک دقیق‌تر، به شناخت بهتری از خود و دیگران دست یافت. عشق این دو دلباخته آنقدر پاک است که نویسنده از آن به عنوان یک عشق اثیری یاد می‌کند؛ عشقی که پا فراتر از مادیات و چیزهای دنیوی رفته و دیگر معنوی و خالص و حتی دست‌نیافتنی است. این نوع عشق بیشتر در آثار شعر و ادبیات عاشقانه‌ی کلاسیک دیده می‌شود که به نوعی بیانگر عشق ناب و پاک است و عاشق و معشوق اعتنایی به جنبه‌های جسمانی و دنیوی ندارند. این مفهوم در ادبیات معاصر فارسی نیز همچنان وجود دارد و نویسندگانی همچون پیام یوسفی، نویسنده‌ی همین کتاب تمشک‌های ناظر، از آن در آثارشان بهره می‌برند. نویسندگام معاصر از این مفهوم در ابعاد گسترده‌تر استفاده کرده تا عمق عشق و روابط بین انسان‌ها را بهتر به خواننده نشان دهند.

شما عزیزان نیز می‌توانید کتاب تمشک‌های ناظر به قلم پیام یوسفی را که به یاری انتشارات ققنوس چاپ و روانه‌ی بازار شده است، تهیه کنید.

کتاب تمشک‌های ناظر برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به داستان‌های عاشقانه‌ی فارسی علاقه دارید، خواندن این رمان کوتاه را از دست ندهید.

در بخشی از کتاب تمشک‌های ناظر می‌خوانیم

عمه احترام، اى عمه بى‌آلایش من که آرد برنج را از صافى عبور مى‌دهى تا نان فردا صبحت خوشمزه‌تر بشود، اى عمه ساده دنیا دیده من که مثل کوه به زمین و زمان احاطه دارى و فکرت هزار راه و دلت هزار جا نمى‌رود، برادرزاده بیست و چند ساله‌ات، همان دوازده کلاس خوانده امروزى که دانشگاه هم خوانده، که چشم و چراغ فامیل است، چله‌اش خوش نشسته انگار؛ فرشته مى‌بیند. مست مى‌شود. مدهوشِ مدهوش! آن قدر که پشنگه‌هاى باران را حس نمى‌کند و تو مى‌توپى به او که مریض مى‌شوى مى‌میرى‌ها...

جدا عجب بارانى است! همه جاگل و شل. علفزارها آکنده از آب. گردوها تر و تلیس شده‌اند. شاه میوه باغ کنارى را ببین چه برق افتاده؛ آدم اگر بخوردشان نود و نه درصد آبند!

مریض مى‌شوم؟... باران که چیزى نیست عمه جان؛ بند است به لالایى دخترى؛ بخواند مى‌بارد!

وقتى عمه احترام یک استکان چاى داغ برایم مى‌ریزد و من مى‌چسبم به چراغ علاءالدینى که کترىِ رویش آواز سر داده... نه! یک کم بعدتر... وقتى چایى را هورت مى‌کشم و تلخى‌اش به کامم مى‌نشیند و گرمایش مى‌دود به استخوان و امعا و احشایم، آن قدر همه این‌ها به نظرم غیر واقعى مى‌آید که از خودم مى‌ترسم.

«شما کى هستید؟»

مى‌توانست بگوید یکى مثل خودت؛ انسان، آدمیزاد، مسافر، بچه فلان محل، دختر فلان میرزا،... نگفت!