معرفی و دانلود کتاب باید بدانم

معرفی کتاب باید بدانم

کتاب باید بدانم اثر پرفروش کارن کلیولند، رمانی در ژانر پلیسی - معمایی است که به چندین زبان ترجمه شده و داستان زندگی یک مأمور سازمان C.I.A را روایت می‌کند که باید میان حفظ امنیت کشور و شغلش و نجات جان خانواده‌اش یکی را برگزیند.

درباره کتاب باید بدانم:

باید بدانم (Need to Know) روایت زندگی شخصی زنی به نام ویوین میلر، مأمور سازمان سی. آی.‌ای است که در حین انجام ماموریتش به چالش‌های تأمل برانگیزی برمی‌خورد. او برای وظیفه‌اش که کشف و شناسایی جاسوسان روسی است، باید سال‌ها در پوشش شهروند آمریکایی در روسیه زندگی کند.

داستان در نقطه‌ای که میلر به اطلاعات محرمانه‌ای دست می‌یابد و می‌فهمد که جاسوسان، هویت آمریکایی دارند به اوج خود می‌رسد و او را بر سر دو راهی بزرگی قرار می‌دهد که انتخاب هر یک، عواقب سنگین و جبران ناپذیری برایشان دارد. داستان به ظاهر در جهتی پیش می‌رفت که میلر باید از کشف اطلاعات رایانه آن مأمور روسی، خوشحال می‌شد و مأموریتش را با موفقیت به پایان می‌رساند؛ اما آن اطلاعات به تهدیدی جدی برای زندگی همسر و فرزندانش تبدیل می‌شوند. کشف این که میلر به چه اطلاعاتی دسترسی پیدا کرده بود بر جذابیت این رمان شگفت‌انگیز می‌افزاید.

کارن کلیولند (Karen Cleveland) با روایتی هنرمندانه از بزرگترین چالش زندگی یک مأمور امنیتی، شما را کاملا در فضای داستانی پر استرس و سرشار از تردید فرو می‌برد؛ به طوری که هر خواننده‌ای به این که میان حفظ امنیت ملی کشورش که برای آن قسم خورده و نجات جان فرزندانش کدام را برگزیند، عمیقا می‌اندیشد.

افتخارات کتاب شگفت‌انگیز باید بدانیم:

- جزو پرفروش‌ترین‌های نیویورک تایمز
- نامزد نهایی جایزه ITW Thriller
- ترجمه به زبان‌های گوناگون

خواندن رمان باید بدانم به چه کسانی پیشنهاد می‌شود؟

کتاب باید بدانم به تمامی علاقمندان رمان‌های جاسوسی - پلیسی و سیاسی پیشنهاد می‌شود.

با کارن کلیولند بیشتر آشنا شویم:

کارن کلیولند، مدت هشت سال تحلیلگر سازمان سیا بود؛ او در دوران فعالیتش در C. I. A بر مبارزه با تروریسم تمرکز ویژه‌ای داشت. وی که دانش‌آموختۀ کالج دوبلین و دانشگاه هاروارد است، اکنون ساکن ایالت ویرجینیاست. شایان ذکر است که آثار داستانی او برای ساختن فیلم نیز بررسی شده‌اند.

نکوداشت‌های رمان باید بدانم:

- من به طور معمول اهل خواندن رمان‌های جاسوسی نیستم اما این یکی مرا مجذوب خود کرده بود و واقعاً از خواندنش لذت بردم. آنچه بیشتر مرا تحت تأثیر قرار داده بود این بود که حتی یک کلمه ناسزا در کل کتاب وجود نداشت. من از ویویان و مت و چهار فرزندشان لذت بردم - آن‌ها به نظر من شخصیت‌های واقعی بودند. « Joann R. Greene»

- وای! این کتاب همه جزئیات یک داستان خوب را داراست و تعلیق درست تا پاراگراف آخر ادامه دارد. شخصیت‌ها بسیار خوب تعریف شده و باورپذیر بودند. طرح بسیار عالی ساخته شده بود. اگر از طرفداران داستان‌های جاسوسی، پلیسی، درام های شهری / خانوادگی و تریلرها هستید ، باید این کتاب را بخوانید. «Doyle W. Sinclair»

- این کتاب با یک پیش فرض عالی آغاز به کار کرد. فصل های اول زندگی زن و شوهری به ظاهر معمول بود. خیلی واضح و بدون هیچ اتفاقی حتی شخصیت اصلی کاملا احمق به نظر می‌رسید. شوهر او یک جاسوس روسی است که 22 سال است که دروغ زندگی می کند، از جمله ازدواج با او به عنوان بخشی از مأموریتش، و کل کتاب را صرف تلاش برای تصمیم‌گیری در مورد اعتماد به او می‌کند! « Petunia»

- ایده اصلی طرح این کتاب فوق‌العاده است! یک تحلیلگر سیا متخصص در ردیابی ماموران روسیه در ایالات متحده با پرونده‌ای روبرو می‌شود که عکس برخی از این موارد را در اختیار دارد. معلوم می‌شود یکی از آن‌ها شوهرش است. وقتی او با این سوال روبرو می‌شود که "چه مدت است که شما برای روسیه جاسوسی می‌کنید؟" او بلافاصله جواب می‌دهد: 22 سال. «Eric Lee»

در بخشی از کتاب باید بدانم می‌خوانیم:

صدای قدم‌هایی را می‌شنوم که هر لحظه نزدیک‌تر می‌شوند. با وجود ضربان تند قلبم، گوش‌هایم خوب می‌شنود. مغز مه‌گرفته‌ام با آخرین توانش فرمانی صریح و روشن می‌دهد. قایمش کن. مکان‌نما را به سمت ضربدر گوشۀ تصویر می‌برم و کلیک می‌کنم و تصویر مت ناپدید می‌شود.

به سمت منبع صدا برمی‌گردم. پیتر است که به من نزدیک می‌شود. یعنی دیده است؟ به صفحۀ نمایش کامپیوترم زیر‌چشمی نگاه می‌کنم. تصویری در کار نیست. پوشه باز است با پنج خط متن. آیا به‌ موقع بستمش؟

صدایی ملامت‌گر در سرم می‌پرسد که چرا بستمش. چرا فکر کردم که باید پنهان بماند. او مت است. همسر من. باید بلافاصله به حراست مراجعه کنم و از آن‌ها بپرسم چرا روس‌ها تصویری از شوهرم را دارند؟ احساس می‌کنم از اعماق معده‌ام چیزی می‌جوشد و می‌خواهد بالا بیاید. حس تهوع بدی دارم.

پیتر می‌گوید: «جلسه؟» پیتر که اکنون جلوی من ایستاده با نگاهی متعجب سؤالش را می‌پرسد. یکی از ابروهایش بالاتر از قاب کلفت عینکش رفته. پیتر تحلیلگر ارشد بخش روسیه و مقام مافوق و مربی من در هشت سال گذشته بوده. هیچ‌کس به اندازۀ او در مورد سیستم ضداطلاعات روسیه تبحر ندارد. آرام و خونسرد و کاربلد. احترام نگذاشتن به او غیر‌ممکن است.

در حالت چهره و برخوردش چیز عجیبی نیست. فقط سؤالی ساده می‌پرسد. آیا در جلسۀ امروز صبح شرکت می‌کنم؟ تصور نمی‌کنم چیزی دیده باشد.

می‌گویم: «نمی‌تونم بیام»، صدایم به طرزی غیرطبیعی‌ بلند است. باید کنترلش کنم. باید آرام‌تر حرف بزنم. باید لرزشش را کنترل کنم. «الّا مریضه. باید برم دنبالش.»

سری تکان می‌دهد، حالت چهره‌اش معمولی است، به من مشکوک نشده است. «امیدوارم حالش خیلی زود خوب بشه.» از من دور می‌شود و به سمت اتاق کنفرانس می‌رود. اتاق مکعبی‌شکل با دیوارهای شیشه‌ای که بیشتر مناسب استارت‌آپ است تا مقر «سیا». آن‌قدر نگاهش می‌کنم تا مطمئن می‌شوم برنمی‌گردد تا نگاهم کند.

برمی‌گردم سراغ کامپیوترم. به صفحۀ نمایشی که حالا خالی است. پاهایم می‌لرزد، نفس‌نفس می‌زنم. چهرۀ مت در کامپیوتر و نخستین واکنش من. قایمش کن. چرا؟

صدای دیگر اعضای تیم‌مان را می‌شنوم که به سمت اتاق کنفرانس می‌روند. اتاقک من نزدیک‌ترین کابین به اتاق کنفرانس است و همه باید از کنار آن رد شوند. معمولاً اتاق ساکتی است، مگر در مواقع جلسه. آن‌سوتر اتاق دسترسی محدود قرار دارد. جایی که تحلیلگران می‌توانند پشت درهای بسته محرمانه‌ترین اسناد را بررسی کنند. اطلاعاتی چنان ارزشمند و قیمتی که روس‌ها اگر منبعش را بشناسند بی‌شک از صفحۀ روزگار محوش می‌کنند.