معرفی و دانلود کتاب بادام

معرفی کتاب بادام

کتاب بادام، داستانی جذاب از زندگی متفاوت پسری به نام یون جائه است. قهرمان داستانِ وون پیونگ سون، همراه مادر و مادربزرگش در طبقه‌ی بالای یک کتاب‌فروشی کوچک زندگی می‌کند. او زندگی ساده‌ای دارد، اما با یک تفاوت بزرگ: او با یک بیماری نادر به نام «ناتوانی هیجانی» به دنیا آمده که نشان دادن هیجانات مختلف را برای یون جائه سخت کرده. با‌این‌حال یون، مادر و مادربزرگش تلاش می‌کنند از پس زندگی و چالش‌های آینده بربیایند. این اثر در سال 2016 برنده جایزه ادبی جوانان چانگبی شده است.

درباره‌‌ی کتاب بادام

در دنیا بیماری‌های زیادی وجود دارند؛ با‌این‌حال شاید همه‌ی آن‌ها به یک اندازه شناخته‌شده نباشند. «آلکسی تایمیا» نیز یکی از آن‌ بیماری‌هاست. این همان‌ مشکلی‌ست که یون جائه، پسربچه‌ی داستان بادام (Almond) به آن دچار است. یون از خیلی جهت‌ها شبیه کودکان دیگر زندگی می‌کند، اما با یک تفاوت: او به‌خوبی قادر به بروز احساسات و هیجانات مختلف خود نیست. وون پیونگ سون (Won-pyung Sohn) نویسنده‌ی این کتاب جذاب، تمام ماجرا را برای ما خواهد گفت.

یون جائه درست نمی‌داند چه‌ زمانی باید لبخند بزند، یا چه وقتی از دیگران تشکر کند. این‌ها بابت یک پدیده‌ی بادام‌شکل است که در مغزش قرار گرفته و او را به بیماری آلکسی تایمیا یا ناتوانی هیجانی دچار کرده است. با‌این‌حال یون جائه تنها نیست. مادر و مادربزرگ مهربان او که در یک کتاب‌فروشی کار و زندگی می‌کنند، همه‌چیز را برای داشتن یک زندگی راحت‌تر برای او فراهم کرده‌اند. در و دیوار مغازه پر از یادداشت‌هایی‌ست که یون جائه را در انجام کارهایش راهنمایی می‌کند. با‌این‌حال یک شب اتفاق ترسناکی برای یون جائه رخ می‌دهد؛ اتفاقی که او را به انزوا و تنهایی بیشتری می‌کشاند.

بااین‌وجود، پسرک داستانِ بادام هرگز تصورش را نمی‌کند که در این شرایط سخت، با ورود یک دانش‌آموز جدید، ورق زندگی او به‌ کلی برگردد. دانش‌آموز جدید نیز مثل یون جائه از مشکلاتی رنج می‌برد و بیش از هرکسی می‌تواند موقعیت او را درک کند. حالا این یون جائه است که آغوش خود را به‌ روی افراد جدیدتری باز می‌کند و تصمیم می‌گیرد قهرمان ماجراهای آینده‌ی خود باشد. داستان‌ بادام روایتگر ویژه‌ای از تلاش، محبت و صمیمیت است و در میان صفحات جذاب آن، یون جائه مثل یک قهرمان واقعی، تفاوت میان انسان‌ها و کمک به یکدیگر در شرایط سخت را به نوجوانان می‌آموزد.

این کتاب اولین‌بار در سال 2021 منتشر شد و نسخه‌ی فارسی آن با تلاش نشر یوشیتا و ترجمه‌ی خوب فاطمه قربان‌‌زاده به دست علاقه‌مندان رسید.

جوایز و افتخارات کتاب بادام

• برنده‌ی جایزه‌ی ادبی صلح ججو؛
• برنده جایزه ادبی جوانان چانگبی (2016)؛
• منتخب وال استریت ژورنال در فهرستی موسوم به «داستان‌هایی که می‌توانند شما را به هرکجا ببرند» .

نکوداشت‌های کتاب بادام

• محکم و تکان‌دهنده! کتابی منحصر‌به‌فرد که لیاقت خوانندگان زیادی را دارد. (وال استریت ژورنال)

• این فرصتی ارزشمند برای دیدن جهان از چشمان یون جائه و تماشای او در حال رشد کردن است. (Shelf Awareness)

• رمان به طور کامل برای بزرگسالان نیز جذاب خواهد بود، اما خوانندگان نوجوانی که باید در زندگی روزمره‌ی خود چالش‌ها کنار بیایند، با یون جه هم‌ذات‌پنداری خواهند کرد. (Kirkus Reviews)

• نویسنده می‌داند کسانی که متفاوت فکر، احساس و ارتباط برقرار می‌کنند، شروران جامعه نیستند، بلکه ناجیان آن هستند. نوشته های او دارای همدلی و لطافت‌اند. (مادلین رایان، نویسنده)

کتاب بادام برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب بادام به نوجوانان علاقه‌مند به داستان‌های جذاب و پرکشش، همچنین درام‌های روان‌شناختی و آموزنده پیشنهاد می‌شود.

با وون پیونگ سون بیشتر آشنا شویم

سون وون پیونگ (متولد 1979) یک داستان‌نویس، فیلم‌نامه‌نویس و کارگران موفق کره‌ای است. وون پیونگ فعالیت هنری خود را با کارگردانی فیلم کوتاه و همچنین فیلم‌نامه‌نویسی آغاز کرد. او در طول سال‌های فعالیت هنری خود، توانسته به جوایز زیادی دست پیدا کند که از این میان جایزه‌ی نقد و بررسی فیلم ششمین Cine21 مهم‌ترین آن است. همچنین او در سال 2006، موفق به دریافت جایزه‌ای برای بهترین نویسنده‌ی علمی و فانتزی بابت یکی از فیلم‌نامه‌های خود شد. وون پیونگ در سال‌های بعدی به داستان‌نویسی روی آورد و در اولین تجربه، نظر منتقدان را به خود جذب کرد.

در بخشی از کتاب بادام می‌خوانیم

اول مامان فکر کرده بود کمی طول می‌کشد راه بیفتم؛ ولی با خواندن کتاب‌های فرزندپروری فهمیده بود یک کودک سه روز بعد از تولدش شروع به لبخند زدن می‌کند. او روزشماری کرد... حدود صد روز گذشت.

من درست مثل یک شاهزاده‌خانم افسانه‌ای که نفرین شده تا هرگز لبخند نزند، هیچ واکنشی از خودم نشان ندادم. مامان هم، مثل یک شاهزاده‌ی آقا از سرزمینی دور که می‌خواهد قلب معشوقش را به دست بیاورد، هر کار از دستش برآمد برایم انجام داد؛ برایم کف می‌زد، جغجغه‌های رنگارنگ می‌خرید و حتی با آهنگ‌های کودکانه، حرکات موزون و مسخره در مقابلم انجام می‌داد. وقتی هم که خسته می‌شد، به بالکن می‌رفت و سیگار می‌کشید. بعد از این‌که فهمیده بود من را باردار است، این عادت را خیلی سخت توانست ترک کند. یک بار فیلمی را از آن وقت‌ها دیدم که در آن مامان سخت مشغول خنداندن من بود و من فقط به او زل زده بودم. برعکس بچه‌های دیگر، نگاهم به‌شدت عمیق و آرام بود. مامان هر کار می‌کرد، نمی‌توانست من را بخنداند.

دکتر گفت که من مشکل خاصی ندارم؛ به‌جز مسئله‌ی لبخند نزدنم، نتایج آزمایش نشان می‌داد که قد، وزن و رشد رفتاری من نسبت به سنم، همگی طبیعی هستند. متخصص اطفالی که در محله‌ی ما بود، توجهی به نگرانی‌های مادرم نشان نداد و به او گفت نگران نباشد؛ چون رشد فرزندش کاملاً خوب است. مامان چند وقتی سعی کرد با گفتن این‌که من فقط آرام‌تر از بقیه‌ی بچه‌ها هستم، خودش را آرام کند.

بعد، نزدیک تولد یک‌سالگی‌ام اتفاقی افتاد و به مامان ثابت کرد که نگرانی‌اش خیلی هم بجا بوده است.