معرفی و دانلود کتاب با عشقی بزرگ: کتاب ناتمام

معرفی کتاب با عشقی بزرگ: کتاب ناتمام

شاید اگر آلبا دسس پدس می‌دانست، سرنوشت برای او مقدر کرده است در خلال نگارش این رمان عاشقانه و تاریخی به خواب ابدی فرو برود، خاطرات بیشتری از زندگی خود را برای ما باقی می‌گذاشت، اما با این ‌حال کتاب با عشقی بزرگ توانسته ما را به راز و رمزهای سرزمین کوبا ببرد تا با زندگی شخصی و حرفه‌ای روزنامه‌نگاری ایتالیایی - کوبایی به‌نام آلبا دسس پدس آشنا شویم. این کتاب به ما کمک می‌کند با وضعیت برخی از کشورها در اواسط قرن بیستم بهتر آشنا شویم.

درباره‌ی کتاب با عشقی بزرگ

پایان این داستان قرار نبود چنین باشد؛ کتاب با عشقی بزرگ (With Great Love) نباید با شعری درباره‌ی تظاهرات مردم فرانسه در اوایل قرن بیستم به پایان می‌رسید. آلبا دسس پدس (Alba de Céspedes y Bertini) می‌خواست روایتی از زندگی خود را ارائه دهد که آینه‌ی تمام‌نمای حرفه و دستاوردهایش باشد و تا انتشار آخرین اثرش امتداد یابد، اما تقدیر به گونه‌ای دیگر رقم خورد. فرشته‌ی مرگ پیش از آن‌که او بتواند آخرین فصل‌های خاطرات خود را به‌نگارش درآورد، به‌سراغش آمد. ازاین‌رو، آنچه اکنون در اختیار ماست، خاطرات او تا سال 1924 است. البته، او برای آنکه تصویری روشن‌تر از زندگی خود ارائه دهد، ناچار شد گاه به سال‌های پس از این تاریخ نیز رجوع کند و به‌ویژه درباره‌ی شخصیت پدرش، که یکی از سیاستمداران بلندپایه‌ی کوبا بود، اطلاعاتی ارائه دهد. در بخشی از کتاب، او از وضعیت جسمی و روحی پدرش در واپسین روزهای زندگی‌اش سخن می‌گوید و تصویری تأثیرگذار از او را ترسیم می‌کند.

یکی از چهره‌های مهم در کتاب با عشقی بزرگ، مادر آلبا است. او زنی قوی و وفادار است که هرگز نمی‌تواند مرگ همسرش را بپذیرد. در نگاه او، کارلوس مانوئل هنوز زنده است و آنچه درباره‌ی مرگش گفته می‌شود، صرفاً شایعاتی از دشمنان سیاسی‌اش است. این باورِ محکم، به تدریج او را به دامن بیماری زوال عقل و جنون می‌کشاند. اما حتی در سخت‌ترین لحظات بیماری، چیزی از عشق و دلبستگی‌اش به همسر مرحومش کاسته نشد. این عشق عمیق و بی‌انتها تأثیری شگرف بر روحیه‌ی آلبا گذاشت. مادرش در تمامی لحظات سخت زندگی مشترکش با پدر آلبا، در کنار همسرش ایستاده بود و او را حمایت می‌کرد. این عشق بی‌قیدوشرط، در آلبا احساسی سرشار از تحسین نسبت به مادرش ایجاد کرد و تأثیری ژرف بر نگرش او نسبت به عشق و وفاداری گذاشت.

آلبا نخستین بار در سنین نوجوانی ازدواج کرد؛ آن هم در حالی که هنوز شانزده سال نداشت و چیزی از زندگی زناشویی و عشق نمی‌دانست! مراسم ازدواج او و همسر ایتالیایی‌اش در دهکده‌ای زیبا در حومه‌ی پاریس برگزار شد. اما زندگی مشترک او و شوهر اولش، برخلاف این جشن باشکوه، خوب و خوش نبود. چند سال بعد، این ازدواج به جدایی انجامید. آلبا که در خانواده‌ای سیاسی متولد شده است و به زندگی در میان محافظان و فضای سیاست خو گرفته، پس از گذشت چند سال، با مردی سیاستمدار ازدواج و به پایتخت سیاسی آمریکا نقل مکان می‌کند. اما در میان دو ازدواج او، حوادثی رخ می‌دهند که مسیر زندگی او را دگرگون می‌کنند. این رویدادها باعث می‌شوند که آلبای ساده و نازپرورده به زنی مقاوم، مصمم و مبارز تبدیل شود.

آلبا دسس پدس در شهر رم متولد شد. دوران کودکی‌اش را در همین شهر گذراند، اما سال‌های نوجوانی‌اش را در فرانسه و چند سالی از عمرش را نیز در آمریکا سپری کرد. موقعیت شغلی پدرش، ازدواج نخست او با یک نجیب‌زاده‌ی ایتالیایی و ازدواج دومش با یک دیپلمات، سبب شدند تا به کشورهای مختلف سفر کند و با قومیت‌ها، فرهنگ‌ها و شرایط گوناگونی روبه‌رو شود. اما بیش از هر چیز، حرفه‌ی اصلی‌اش یعنی روزنامه‌نگاری، تأثیر عمیقی بر زندگی‌اش گذاشت.

چگونه ممکن است یک روزنامه‌نگار، نسبت به رویدادهای جهان و بی‌عدالتی‌های موجود بی‌تفاوت بماند؟ به‌ویژه زمانی که او در دهه‌ی 1940، یعنی دوران اوج جنگ جهانی دوم، قلم می‌زند و با فیدل کاسترو، رهبر انقلاب کمونیستی کوبا، هم‌دوره است! همین فعالیت‌ها باعث شدند که او به جرم مبارزات ضد فاشیستی، مدتی را در زندان‌های ایتالیا بگذراند. کتاب با عشقی بزرگ تنها خاطرات شخصی آلبا را روایت نمی‌کند، بلکه تصویری گسترده از وضعیت سیاسی و اجتماعی جهان در آن دوران ارائه می‌دهد و خواننده را با شرایط اروپا و کوبا در قرن بیستم آشنا می‌سازد.

کتاب با عشقی بزرگ را نمی‌توان تنها یک رمان عاشقانه دانست. عشق در این کتاب، عنصری است که در جای‌جای تاریخ و سیاست جریان دارد. همان‌طور که فیدل کاسترو گفته است: «فقط با عشقی بزرگ می‌توان کارهای بزرگ انجام داد.» این جمله، روح کتاب را در برمی‌گیرد و نشان می‌دهد که عشق نه‌تنها در روابط شخصی، بلکه در مبارزات سیاسی و اجتماعی نیز نقش مهمی دارد.

کتاب با عشقی بزرگ به کوشش بهمن فرزانه در انتشارات ققنوس منتشر شده است

کتاب با عشقی بزرگ برای چه کسانی مناسب است؟

این قصه هیچ‌وقت به پایان نرسید. نویسنده در میان روایت آن، جاودانه شد و ماجرای عشق مادرش به پدرش، عشق دسس‌ پدس‌ها به وطن و... را نیمه‌کاره گذاشت. داستان با عشقی بزرگ همچون بسیاری از عاشقانه‌ها انتها ندارد و خواننده خود باید آن را به سرانجام برساند. این کتاب برای افرادی که می‌خواهند در فضایی تاریخی، نظاره‌گر ماجراهایی سیاسی و عاشقانه باشند، مناسب و خواندنی است.

در بخشی از کتاب با عشقی بزرگ: کتاب ناتمام می‌خوانیم

باید اقرار کنم که ما خیلى نگران بودیم ولى همه چیز به نحو احسن پیش رفت. باید قیافه آن‌ها را مى‌دیدید که با دیدن فیدل چطور مشعوف شده بودند. بعد هم به کلبه یکى از آن‌ها رفتیم و فیدل نقشه جغرافیایى آن منطقه را باز کرد و همراه چند نفر از اهالى سیناگا مشغول بررسى آن شد.

کسى که در خانه‌اش ما را پذیرفته بود گفت: «آن‌قدر همگى ما فقیریم که مجبور شدیم به خانه همسایه‌ها برویم و قاشق‌قاشق قهوه از آن‌ها بگیریم تا بتوانیم یک فنجان قهوه براى فیدل آماده کنیم. اما جالب این‌جاست که شب کریسمس، ما یک بچه خوک را کباب کرده بودیم. اولین جشن کریسمس بود که خیال همگى ما آسوده شده بود... صداى یک هلیکوپتر به گوشمان رسید... همسرم از جا جست و گفت: فیدل است! من هم در دلم گفتم که همسرم خل شده. از خانه خارج شدم و دیدم که همسرم حق دارد. چقدر غیرمترقبه بود. این‌جا در این زمین‌هاى متروک مردابى فرمانده کل انقلاب، آقاى نخست‌وزیر، آمده بود تا کریسمس را همراه ما بگذراند.»

یکى دیگر از آن‌ها گفت: «آن مأموران ضد جاسوسى آمریکا با آن همه دستگاه‌هاى الکترونیکى هرگز فکر نمى‌کردند که کسى در آن مناطق مردابى با هلیکوپتر به زمین بنشیند. چون به هر حال در آن‌جا داشتند سه جاده مى‌ساختند. تکرار مى‌کنم: سه تا.»

هنگام ورود به کوبا دیگر آن‌طور مثل سابق احساس بدى نمى‌کردم. اکنون، برعکس، خوشحال و مفتخر به کوبا مى‌آیم. آن دریاهاى غنى از تاریخ و افسانه، آن جزیره به شکل یک تمساح سبزرنگ که از هواپیما آن را به شکل ملخ مى‌بینى، محل دلخواه من است. وطن من است. سرزمینى ناشناس و دوردست که با تولدم، مال من شده. پدرم اهل کوباست. نام من کوبایى است.

عاشق همه چیزش هستم. آن سواحل فیروزه‌اى‌رنگ، آن رنگ سبز جنگل‌هاى انبوه روى تپه‌ها. غارهایى که بومى‌هاى اولیه در آن طرح‌هایى اسرارآمیز نقاشى کرده‌اند. غارهاى دیگرى که خفاش‌ها در آن پرواز مى‌کنند. آن رگبارهاى موقتى و آن رنگین‌کمان نورانى. سپیده‌دم‌هاى مرواریدى و غروب‌هاى آتشین.

حال، دیگر کوبا نه مال اسپانیایى‌هاست و نه مال آمریکاى شمالى. براى اولین بار کوبا به اهالى کوبا تعلق دارد.