معرفی و دانلود کتاب اینجا تیمارستان است: مجموعه داستان‌های کوتاه از خاطرات یک روانشناس 5

معرفی کتاب اینجا تیمارستان است: مجموعه داستان‌های کوتاه از خاطرات یک روانشناس 5

کتاب اینجا تیمارستان است پنجمین مجلد از مجموعه‌ی داستان‌های کوتاه از خاطرات یک روان‌شناس است که دکتر احمد پدرام آن را به رشته‌ی تحریر درآورده. او در این مجلد از تجربه‌ی کاری‌اش در سال‌هایی نوشته که مردم بیشتر با اصطلاحاتی چون «دارالمجانین»، «تیمارستان» یا «دیوانه‌خانه» انس داشتند و آن‌ها را به کار می‌بردند.

درباره‌ی کتاب اینجا تیمارستان است

تقریباً دو یا سه دهه‌ی پیش نگاه اکثر جامعه نسبت به بیماری‌های روان‌پزشکی و درمان آن با امروز بسیار متفاوت بود و از بیماران روانی تحت‌عنوان «دیوانه»، «مجنون»، «خل‌وضع» یا عبارات شنیع دیگری بدتر از اینها نیز یاد می‌شد. بسیاری از مردم از کلماتی چون «دارالمجانین»، «تیمارستان» یا «دیوانه‌خانه» بیشتر استفاده می‌کردند و به‌طور کلی داشتن هر نوع از اختلال یا بیماری روانی به‌نوعی باعث طرد فرد از جامعه‌ی معمولی می‌شد. امروز خوشبختانه از بار منفی این باورها به میزان زیادی کاسته شده، اما هنوز هم افرادی، حتی در قشر تحصیل‌کرده هستند که نگرشی اشتباه نسبت به این رشته و نوع بیماری‌ها و بیماران دارند. البته که پیشرفت علم تا حد زیادی به درک بهتر مسائل توسط عوام کمک کرده اما می‌توان گفت که مشکل همچنان باقی‌ست و هنوز راه زیادی تا اصلاح کامل و همه‌جانبه‌ی اذهان عمومی و ایجاد فرهنگ درست باقی مانده.

دکتر احمد پدرام در پنجمین مجلد از مجموعه‌ی جذاب داستان‌های کوتاه از خاطرات یک روان‌شناس، یعنی کتاب اینجا تیمارستان است، به تشریح خاطراتش از همان دوران پرداخته. دورانی که به بیماران روانی به چشم دیوانه می‌نگریستند و حتی آنان را مجرمی بالقوه می‌دانستند! در این کتاب نویسنده گاهی تضادهایی در نوشتار خود دارد که البته مربوط به کج‌فهمی‌های بعضی افراد معمول در جامعه‌ی آن زمان بوده است. این تضادها یا به‌صورت طنز به کار رفته‌اند یا در روایت و رویدادی از زبان خود بیماران نقل می‌شوند.

دکتر پدرام در کتاب اینجا تیمارستان است می‌گوید که حدود سی سال کار در بیمارستان‌ها و بخش‌های روان‌پزشکی باعث شده درس‌های زیادی بیاموزد. او ادعا می‌کند که خودش نیز در دوران کودکی از بیماران روانی وحشت داشته اما شروعِ کار در این زمینه و ارتباط نزدیکش با همکاران دلسوز و زحمت‌کش، اعم از روان‌پزشکان و روان‌شناسان و کارشناسان و مربیان مددکاری و کاردرمانی، تأثیر زیادی بر نگرش او نسبت‌به زندگی داشته است. برخی از روایت‌های این کتاب نیز پیرو خاطرات منتشرشده‌ی این نویسنده و به‌دنبال استقبال و تشویق خوانندگان مجلدهای پیشین این مجموعه بوده است. اولین داستان کتاب اینجا تیمارستان است در سال 1363 اتفاق می‌افتد. ماجرا از زبان مردی نقل می‌شود که در رشته‌ی روانشناسی تحصیل کرده اما موفق نشده کاری مربوط به رشته‌ی تحصیلی خود بیابد. حالا پس از سال‌ها قرار است عنوان کارگر ساختمانی و گرداننده‌ی مغازه را کنار بگذارد و بالاخره در بیمارستانی مشغول به کار شود. او و همسرش از این واقعه بسیار خوشحال هستند و شادی خود را به زیبایی در چند خط توصیف می‌کند.

دومین داستان اما درباره‌ی مردی به‌نام رضاست که دچار بیماری روانی بوده اما مطابق با باورهای مردم از لفظ «دیوانه» برای صدا کردنش استفاده می‌کردند. رضا در زمان زنده بودن مبلغی را به‌عنوان مقرری دریافت می‌کرده که بیشترش را به بهانه‌ی اینکه نتواند خرج سیگار خریدن کند، از او می‌گرفتند و در جایی ذخیره می‌کردند و حالا که از دنیا رفته، این مبلغ از او به جا مانده. به همین دلیل است که درست بعد از فوتش چند شخص پیدا شده و ادعای این را دارند که اعضای خانواده‌ی او هستند. همان خانواده‌ای که هیچ‌وقت در زمان زنده بودن رضا سراغش نیامده بودند و حالی از او نگرفته بودند! پزشکی که داستان را نقل می‌کند، از خوشحالی اعضای این خانواده و از اینکه چطور ممکن است کسی با وجدان بیدار، از مرگ شخصی دیگر خوشحال شود، متعجب و شگفت‌زده است.

همه‌ی داستان‌های این مجموعه یک ویژگی مشترک دارند و آن این است که خواننده را به فکر وامی‌دارند و علی‌رغم اینکه با زبانی بسیار و ساده و روان و در قالب خاطرات خودمانی نقل شده‌اند، به‌عنوان تلنگر ذهنی عمل می‌کنند. شاید بسیاری از ما همچنان در درون خود دید خوبی نسبت به بیماران روانی نداشته باشیم، پس بهتر است با راویان این داستان‌های کوتاه همراه شویم به امید اینکه آن‌ها را جزئی از این دنیا دانسته و همدلانه‌تر برخورد کنیم. انتشارات ترانه پدرام کتاب اینجا تیمارستان است را منتشر کرده و در اختیار خوانندگان علاقه‌مند قرار داده است.

کتاب اینجا تیمارستان است برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به داستان‌های کوتاه معاصر با درونمایه‌ی اجتماعی و روانشناسی علاقه‌مند هستید، این کتاب انتخاب بسیار مناسبی برای شما خواهد بود.

در بخشی از کتاب اینجا تیمارستان است: مجموعه داستان‌های کوتاه از خاطرات یک روانشناس 5 می‌خوانیم

اهل یزد بود. گویا نیمی از شهر هنوز او را می‌شناختند. آن روزها یعنی اوایل دهه‌ی شصت مثل امروز نبود. بیماران روانی وقتی در شهر راه می‌رفتند اعمال و رفتار و پوشش‌شان نشان می‌داد که چه هستند. هنوز روان‌پزشکی مثل امروز رشد نکرده بود. رضا هم از همان نوع بیماران بود که از قبل از انقلاب هم غالباً در شهر گاه گدایی می‌کرد و گاه کمی زورگویی برای گرفتن پول نشان می‌داد.

پول‌های خردی را که از دیگران می‌گرفت به «واحد امور اجتماعی» تحویل می‌داد و یا از او می‌گرفتند که بیش‌ازحد سیگار نخرد و یا قدرت خرید زیادی نداشته باشد.

حرف‌زدن‌های کوتاه و گاه متلک‌پرانی‌هایش به این‌وآن و بی‌توجهی‌اش به جایگاه دیگران باعث خنده و تفریح بعضی از مردم می‌شد و گاه نیز مشکلاتی را ایجاد می‌کرد که نیروی انتظامی را وارد عمل کند و مرخصی هفتگی یا ماهانه‌ی او لغو شود.

او ظاهراً هیچ‌کس را نداشت، اما وقتی‌که فوت کرد بعد از یکی، دو روز سروکله‌ی چند نفر از اعضای خانواده‌اش پیدا شد، کسانی که تعارض داشتنِ این فامیل در خانواده‌ی‌شان برای همه آشکار بود. رضا پول زیادی به امانت در صندوق «امور اجتماعی» داشت. او هم عادت داشت که بیمارستان را تیمارستان یا دیوانه‌خانه بنامد؛ مثل بسیاری از ما و شما در آن دوره‌ها. گاهی خودش را «رضا دیوونه» می‌نامید.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
استخدام
رضا دیوونه
فری
طنابِ دار
پیاز
کارد
مهاجرت به کشور خود
دُور دُور
قداره
حاجی کسی نمرده؟
سوگواری‌های مرموز 1
سوگواری‌های مرموز 2
ارتباط
بخوابم تا بیدار شوم
هوشمند
اخلاص
مصیبت در مصیبت
دنیای معنوی
وسواس
مدیر مهربانی‌ها
جنون که در نمی‌زند
درویش
فیلم هندی
سفسطه یا جنون
خانم فرهنگی و اعتمادبه‌نفس
ارتباط فامیلی
فیکس‌کردن بیمار
تنهایی
خانه‌ی دوست کجاست؟
صبوری ساده‌دلانه...!
شهر تیمارستان است
شرط ازدواج...!
فرزندمردگی
سوگواری
مهر بی‌مهری
بوی خودشیفتگی در من
پارک دوبل
دانشجوی شوهرم
دل‌نوشته‌های رنگ‌به‌رنگ
عاشقی
کمپ اُسرای کنکور
سیگار
همه‌چیز سر جای خودش
اسباب‌بازی