معرفی و دانلود کتاب آشپزخانه

معرفی کتاب آشپزخانه

کتاب آشپزخانه نوشته‌ی بنانا یوشیموتو متشکل از دو داستان کوتاه است که مضمون و درون‌مایه‌ی هر دوی آن‌ها مرگ، فقدان، سوگواری و امید است. قهرمان هر دو داستان یوشیموتو دختران جوانی هستند که یکی از نزدیکانشان را ازدست‌داده‌اند و راهی می‌جویند تا با آن کنار بیایند. این کتاب از مهم‌ترین و تحسین‌شده‌ترین آثار ادبیات معاصر ژاپن محسوب می‌شود و چندین فیلم از روی آن اقتباس شده است.

درباره‌ی کتاب آشپزخانه

در اواخر دهه‌ی 1980 نویسنده‌ای در ژاپن ظهور کرد که بر ادبیات معاصر این کشور تأثیر زیادی داشت. او بنانا یوشیموتو (Banana Yoshimoto) بود که با اولین داستانش، آشپزخانه (Kitchen)، توانست این شهرت را برای خودش رقم بزند. قصه‌ی او در مورد زنی جوان و یتیم به نام میکاگه بود. میکاگه پس از مرگ پدر و مادرش با مادربزرگش زندگی می‌کرد اما وقتی او را هم از دست داد، دیگر کسی را در زندگی نداشت. در این هنگام یکی از دوستان خانوادگی‌شان از او خواست به خانه‌شان برود و با او و مادرش زندگی کند. اما او خیلی زود فهمید که مادر دوستش زنی عادی و متعارف نیست و شخصیتی پیچیده دارد. میکاگه دل‌بستگی دیگری هم داشت؛ آشپزخانه. او شیفته‌ی این مکان بود و در آنجا آرامش پیدا می‌کرد!

بنانا یوشیموتو در داستان آشپزخانه به یکی از مضامین مهم زندگی یعنی مرگ و فقدان می‌پردازد. قهرمان داستان او زنی سوگوار و تنهاست که به دنبال امیدی برای ادامه‌ی زندگی می‌گردد. و آشپزخانه و غذا همان عناصری هستند که او را به زندگی وصل می‌کنند و باعث می‌شوند بتواند ادامه دهد. اما این قصه یک درون‌مایه‌ی مهم دیگر هم دارد که باعث شده داستان وجه عمیق و متفاوت‌تری پیدا کند. تراجنسیتی بودن مادر دوستش و مواجهه‌ی میکاگه با او یکی از دلایل جذابیت این قصه است. او به این فکر می‌کند که آیا می‌تواند این زن ترنس را به‌عنوان مادر بپذیرید؟ و در صورت پذیرش، چطور تصویری را که از پیش برایش ساخته‌شده، تغییر دهد؟!

داستان دوم کتاب آشپزخانه، که ماه کامل نام دارد هم در مورد دختری جوان و تنهاست. بنانا یوشیموتو این داستان را در سال 1988 نوشت و منتشر کرد که موردتوجه منتقدان قرار گرفت. قصه‌ی ماه کامل روایت دختری به نام ستسوکه را تعریف می‌کند که مدتی قبل دوست‌پسرش را در یک تصادف ازدست‌داده. او که در حال کنار آمدن با سوگ عمیق خود است کم‌کم به برادر دوست‌پسرش نزدیک می‌شود و به او پناه می‌برد. این پسر هم محبوبش را در همان تصادف ازدست‌داده و سوگوار است! یوشیموتو در این داستان کوتاه، که در ادامه فضایی سوررئال و جادویی هم پیدا می‌کند، تلاش این دو را برای کنار آمدن با فقدان و کمک به هم نشان می‌دهد.

بنانا یوشیموتو در نوشتن داستان‌هایی با محوریت مرگ کاملاً متبحر است. او با مطرح کردن این مضمون به دنبال این نیست که احساسات رقیق مخاطب را تحریک کند، بلکه اتفاقاً می‌خواهد آن‌ها وادار کند تا بیشتر به زندگی فکر کنند. در تمام قصه‌های او، مخصوصاً هر دو داستان کتاب آشپزخانه، ما با شکل‌های متفاوتی از امید مواجهیم. از نظر این نویسنده فقدان بخش جدایی‌ناپذیری از زندگی است و از آن گریزی نداریم اما می‌توانیم با چیزهای ساده‌ای مثل غذا به آرامش برسیم و راهمان را ادامه دهیم. همین نگرش و فلسفه هم باعث شده که داستان‌های او بسیار تحسین شوند و بسیاری از مخاطبان سبک داستان‌های او را ساده و دل‌نشین بدانند.

داستان آشپزخانه را الهام صیفی کار و آنیتا پارسا برای انتشارات دانش آفرین ترجمه کرده‌اند.

اقتباس‌های سینمایی از کتاب آشپزخانه

از روی داستان آشپزخانه تاکنون دو فیلم اقتباس شده است. فیلم اول محصول سال 1989 کشور ژاپن است و کارگردانی آن را یوشیمیتسو موریتا بر عهده داشته. این اثر که آیاکو کاواهارا در آن بازی می‌کند، در چندین جشنواره‌ ی بین‌المللی نامزد و برنده‌ی جایزه شد.

فیلم بعدی که محصول هنگ‌کنگ بود در سال 1997 ساخته شد. هو ییم کارگردان این اثر بود که توانست نامزد خرس طلایی بهترین فیلم جشنواره‌ی برلین شود.

داستان ماه کامل هم منبع اقتباس یک فیلم سینمایی ژاپنی به نام «سایه‌ی ماه» بود که در سال 2021 تولید شد. ادموند یئو کارگردان این فیلم بود.

جوایز و افتخارات کتاب آشپزخانه

• نامزد جایزه‌ی یوکیو میشیما در سال 1988
• برنده‌ی جایزه‌ی دانشکده‌ی هنر دانشگاه نیهون
• برنده‌ی جایزه‌ی نویسنده‌ی نوظهور مجله‌ی کاین
• برنده‌ی جایزه‌ی Izumi Kyoka

نکوداشت‌های کتاب آشپزخانه

• بنانا یوشیموتو استاد قصه‌گویی است. (Chicago Tribune)
• نوشته‌ی خانم یوشیموتو درخشان، جدی، ساده و مهربانانه است... او همدلی خواننده را برمی‌انگیزد و اجازه نمی‌دهد از دست برود. (نیویورک‌تایمز)
• یوشیموتو نباید از غرق شدن در شهرت خجالت‌زده باشد. دستاورد او افسانه‌ای است. (Boston Globe)

کتاب آشپزخانه برای چه کسانی مناسب است؟

علاقه‌مندان به داستان‌های ژاپنی مخاطب اصلی این کتاب هستند.

در بخشی از کتاب آشپزخانه می‌خوانیم

زمانی که داشتم در خانه‌ی فرد دیگری دوش می گرفتم با خودم فکر کردم چه اتفاقی برایم افتاده، اما خستگی ام زیر آب داغ شسته شد و رفت.

لباس راحتی که قرض گرفته بودم را پوشیدم و پابرهنه قدم در اتاق نشیمن ساکت گذاشتم. باید نگاه دیگری به آشپزخانه می انداختم. واقعاً آشپزخانه‌ی خوبی بود.

کنار کاناپه ای که قرار بود تخت خوابم باشد، سکندری خوردم و چراغ را خاموش کردم. گیاهان آویزان، در نور کمی که از پنجره‌ی مشرف به منظره‌ی باشکوه طبقه‌ی دهم می تابید، به آرامی نفس می کشیدند و استراحت می کردند. حالا دیگر باران بند آمده بود و درخشش رطوبت موجود در هوا، در آسمان چشمک زن شب شکست ایجاد می کرد.

پیچیده در پتو به اینکه امشب و خوابیدن نزدیک به آشپزخانه چقدر خوب بود فکر کردم. به خودم لبخند زدم. اما این بار تنها نبودم. شاید منتظر چنین روزی بودم. شاید تنها چیزی که می خواستم این بود که راجع به اتفاقاتی که در گذشته افتاده بود و اتفاقاتی که در آینده می افتاد، برای مدت کوتاهی فکر نکنم. ناراحت تر از آن بودم که با شخص دیگری روی یک تخت بخوابم؛ این کار فقط ناراحتی ام را بیشتر می کرد. اما اینجا یک آشپزخانه بود، با چند گل و گیاه، شخصی که در اتاق دیگر خوابیده بود، سکوت محض... این بهترین بود. این مکان... بهترین بود.

در آرامش خوابیدم.