معرفی و دانلود نمایش صوتی روال عادی

معرفی نمایش صوتی روال عادی

زندگی انسان در سرزمینی دیکتاتوری چگونه خواهد بود؟ نمایش صوتی روال عادی از ژان کلود کریر داستان ملاقات یک کمیسر دولتی را با خبرچینی مظنون به خیانت روایت می‌کند. متهم سعی دارد با تاکید بر وفاداری و ایمان حقیقی‌اش نسبت به نظام از خود دفاع کند اما این موارد در اعاده حیثیت او هیچ اعتباری ندارند... .

درباره‌ی نمایش صوتی روال عادی

اگر تاکنون به تماشای باغ وحش رفته باشید، احتمالا از تماشای آنچه اسارت بر حیوانات تحمیل می‌کند متعجب شده‌اید. موجودات پرنشاطی که در طبیعت پرتکاپو هستند حال گرفتار در زندان از ذات طبیعی خود دور و دورتر می‌شوند. انسانی که در کشوری دیکتاتوری زندگی می‌کند به شیوه‌ای مشابه درگیر این رخوت و کسالت می‌شود. پژمردگی به سراغ روح آزاده‌اش می‌آید و او به آرامی چنان از طبیعتش دور می‌شود که حتی قادر به یادآوری واقعیت خود نیست، تحولی که ژان کلود کریر به زیبایی در نمایش صوتی روال عادی (Le circuit ordinaire) روایت می‌کند.

نمایشنامه روال عادی دو شخصیت دارد: کمیسر و خبرچین. آن‌ها در اتاقی که محیط رعب‌آورش یادآور سلول شکنجه است مقابل هم می‌نشینند. کمیسر مکالمه را با سوالی ساده اما غافل‌گیرانه آغاز می‌کند: «چی دارین که بهم بگین؟» خیلی زود متوجه می‌شویم خبرچین به اتهام قانون‌شکنی و خیانت به رژیم احضار شده است. او پانزده سال عمرش را به خبرچینی برای کمیسر سابق گذرانده و حالا شخصا مورد ظن قرار گرفته. نامه‌هایی متعدد از جاسوسان ناشناس وجود دارد که خبرچین را به انواع کارشکنی‌ها متهم کرده‌اند ولی مرد منکر آن‌هاست. او می‌گوید نامه‌ها نوشته‌ی شخص او هستند و با روایت آنچه بر او گذشته، عاقبت تلخ انسان در یک رژیم دیکتاتوری را به نمایش می‌گذارد... .

نمایش صوتی روال عادی اثری شنیدنی و غافل‌گیرکننده با ترجمه‌ی اصغر نوری است که توسط انتشارات بیدگل به چاپ رسیده است. نشر صوتی آوانامه تهیه نسخه‌ی گویای آن را برعهده داشته و مهدی صفری و آرمان سلطان زاده -گویندگانی نام‌آشنا- در آن هنرنمایی کرده‌اند.

اقتباس هنری از نمایش روال عادی

تابستان سال 1389 این نمایشنامه برای اولین‌بار در ایران، در مجموعه‌ی تئاترشهر به روی صحنه رفت. دکتر محمدرضا خاکی کارگردانی نمایش را برعهده داشت و مسعود دلخواه و ایوب آقاخانی در آن هنرنمایی کردند.

درباره‌ی مجموعه نمایشنامه‌های بیدگل

مجموعه نمایشنامه‌های بیدگل، مجموعه‌ای خاص و ویژه از نمایش‌نامه‌هایی است که یا تاکنون به فارسی ترجمه نشده‌اند و یا ترجمۀ دوباره‌ای از نمایش‌نامه‌هایی خواهد بود که از هر لحاظ ترجمه‌ی دوبارۀه‌ی آن‌ها ضروری بود. این مجموعه تا جای ممکن تلاش می‌کند تا تأکیدش را بیشتر بر خصوصیت اجرایی یک متن نمایشی قرار دهد تا ادبیات آن و از این طریق به نیازهای اجرایی متن‌های نمایشی پاسخ دهد.

یکی از هدف‌های اساسی این مجموعه معرفی جهان‌های متفاوت نمایشی خواهد بود، جهان‌هایی که تا به حال به روی مخاطبان ایرانی باز نشده‌اند یا سیاست‌های فرهنگی خاص، جلوی باز شدن آن‌ها را گرفته است. این مجموعه به این دلیل که حداکثر آثار نمایشی را پوشش دهد، به بخش‌های کوچک‌تری مثل کلاسیک‌ها، کلاسیک‌های مدرن، آمریکای لاتین، بعد از هزاره، چشم‌انداز شرق، نمایشنامه‌هایی ایرانی، نمایشنامه‌های آمریکایی و نمایشنامه‌های اروپایی تقسیم شده است. جهت درک بهتر و بیشتر مخاطب از دنیای نویسنده و متن او، هر نمایشنامه همراه با یک مقاله یا نقد خواهد بود.

نمایش صوتی روال عادی به چه کسانی پیشنهاد می‌شود؟

این کتاب برای دوستداران ادبیات نمایشی به ویژه نمایشنامه‌های فرانسوی، جذاب و خواندنی خواهد بود.

ژان کلود کریر را بیشتر بشناسیم

او در یکی از روستاهای جنوب فرانسه در خانواده‌ای کشاورز به دنیا آمده است. در دانش‌سرای عالی، ادبیات خواند و در رشته‌ی تاریخ کارشناسی ارشد گرفت، اما خودش را وقف نوشتن کرد و اولین رمانش به نام مارمولک را در سال 1957 منتشر ساخت. آشنایی با دو فیلمساز آن زمان، ژاک تاتی و پی‌یر اتکس باعث شد به سینما و به‌ویژه فیلمنامه‌نویسی روی بیاورد. فیلمنامه‌های تعطیلات آقای اولو (1958) و دایی من (1960) را برای ژاک تاتی و فیلمنامه جان برلب (1962) را برای پی‌یر اتکس نوشت و جایگاه خود را به عنوان فیلمنامه‌نویس تثبیت کرد.

کریر در سال 1963 با فیلمساز بزرگ سینمای جهان، لوئیس بونوئل ملاقات کرد و این آغاز یک همکاری بیست‌ساله بود. در این بین او برای فیلمسازان دیگری هم فیلمنامه می‌نوشت و یا در نوشتن فیلمنامه همکاری می‌کرد. او فیلمنامه‌های زیادی هم برای تلویزیون نوشته است. وی نوشتن برای تئاتر را در سال 1967 با نگارش نمایشنامه‌ی دفترچه‌ی یادداشت برای کارگردان فرانسوی‌، آندره بارساک، آغاز کرد.

علاوه بر چاپ پنج رمان و برخی از فیلمنامه‌ها و نمایشنامه‌ها، کری ‌یر کتاب‌های دیگری هم منتشر کرده است که ژانرهای مختلفی نظیر مجموعه مقاله، سفرنامه، خاطرات و گفت وگو را در برمی‌گیرند. طنز تلخ و نیشدار، مورد توجه قرار دادن پوچی‌های زندگی و سوءظن به افراد صاحب قدرت از جمله ویژگی‌های آثار ژان  کلود کری ‌یر هستند. تراژدی موجود در فضاهای بورژوازی، موضوع مورد علاقه ی اوست، اما کری یر این تراژدی را طنزگونه، غیرمنتظره و سوررئال پدیدار می کند. او در آثارش عطش سیری ناپذیری برای کشف دارد.

ژان کلود کریر در کنار نوشتن، به تدریس فیلمنامه‌نویسی هم می‌پرداخت. او مؤسس مدرسه ی ملی سینما (FEMIS) بود و به مدت ده سال ریاست آن را بر عهده داشت. فیلمنامه‌ها و نمایشنامه‌های او تاکنون جوایز زیادی را برایش به ارمغان آورده و او را به یکی از چهره‌های مهم سینما و تئاتر جهان بدل کرده‌اند. کری ‌یر در 8 فوریه سال 2021 از دنیا رفت.

در بخشی از نمایش صوتی روال عادی می‌شنویم

خبرچین: آقای کمیسر، من بهتون اطمینان میدم، باید حرفم رو باور کنین.

کمیسر: دلم می‌خواد باور کنم، ولی بر چه اساسی؟

خبرچین: بهتون اطمینان می‌دم که من حسن‌نیت کامل دارم.

کمیسر: گفتین حسن نیت؟

خبرچین: بله.

کمیسر: با وجود این، هرچی تعریف می‌کنین جعلیه.

خبرچین: هرچی تعریف می‌کنم؟

کمیسر: این‌جا، تو این نامه‌هایی که خودتون رو لو می‌دین، مگه همه‌چی ساختگی نیست؟ مگه این‌ها اتهام‌های خیالی نیستن؟

خبرچین: معلومه.

کمیسر: پس خواهش می‌کنم حسن نیت رو بذاریم کنار. فقط اذیتمون می‌کنه. (سکوت. کمیسر چند لحظه فکر می‌کند و بعد می‌گوید:) من فقط این رو می‌دونم که شما یه همکار وفادار هستین. اون هم طی یک مدت طولانی. واسه همینه که دلم می‌خواد کمکتون کنم؛ و فکر می‌کنم راه‌حلی برای این کار دارم... .

فهرست مطالب کتاب صوتی