معرفی و دانلود کتاب تراس و روال عادی

معرفی کتاب تراس و روال عادی

کتاب تراس و روال عادی دربردارنده‌ی دو نمایشنامه‌ی جذاب به قلم ژان کلود کریر، از برجسته‌ترین فیلمسازان جهان است. نمایشنامه تراس، ماجرای جدایی یک زوج جوان را روایت می‌کند و نمایشنامه روال عادی، ماجرایی درگیر کننده و تفکر برانگیز در یک حکومت دیکتاتوری را به تصویر کشیده است.

درباره‌ی کتاب تراس و روال عادی:

نمایشنامه‌ی تراس (La terrasse) روایت کننده‌ی زندگی یک زوج جوان در دنیای امروز است که در کشمکش جدایی از یکدیگر هستند. ژان کلود کریر (Jean-Claude Carriere) در این اثر موضوعی را برگزیده که مضمونی جهان‌شمول و کاملاً امروزی دارد. نداشتن تفاهم حقیقی در زندگی، مسئله‌ای است که می‌توان گفت انسان معاصر در عصر حاضر در هر نقطه از جهان با آن روبه‌رو است. وضعیتی که هیچ‌کس درست نمی‌داند دنبال چیست و هر کسی به نوعی در حال فرار از وضعیت شکست خورده‌ و رسیدن به وضعیتی تازه و مطلوب است، بدون آنکه دقیقاً بداند در این وضعیت تغییر یافته و جدید در چه جایگاهی قرار گرفته و چه کار باید بکند.

نمایشنامه ی تراس برای اولین بار در ایران، آبان و آذر 1390، به کارگردانی دکتر محمدرضا خاکی و همکاری هنرمندان چون الهام پاوه نژاد، مسعود دلخواه، مهران رنجبر، بهاره رهنما، مریم سعادت، فریدون محرابی و... در سالن اصلی مجموعه ی تئاتر شهر به روی صحنه رفت.

ماجرای نمایشنامه‌ی روال عادی (Le circuit ordinaire) در یک حکومت دیکتاتوری روایت می‌شود. در یک دفتر کار مکالمه‌ای مشکوک بین یک خبرچین و یک کمیسر آغاز می‌شود. خبرچین به دفتر کمیسر احضار شده و در ابتدا تصور می‌کند که مانند روال عادی و همیشگی باید خبرهای جدید را در اختیار کمیسر بگذارد اما فرد دیگری، خود خبرچین را به حکومت لو داده است و دلیل احضار او نیز همین بوده است. کریر در این نمایشنامه تمثیلی از یک جامعه دیکتاتوری را به تصویر کشیده و به خوبی نشان می‌دهد که در این جوامع دیکتاتوری، مخوف‌ترین و غیرعادی‌ترین مسائل به امری طبیعی و روزمره تبدیل می‌شوند.

نمایشنامه‌ی روال عادی برای اولین بار در ایران، تیر و مرداد 1389، به کارگردانی دکتر محمدرضا خاکی در سالن سایه مجموعه‌ی تئاتر شهر با بازی مسعود دلخواه و ایوب آقاخانی به روی صحنه رفت.

دربارۀ مجموعه نمایشنامه‌های بیدگل:

مجموعه نمایشنامه‌های بیدگل، مجموعه‌ای خاص و ویژه از نمایش‌نامه‌هایی است که یا تاکنون به فارسی ترجمه نشده‌اند و یا ترجمۀ دوباره‌ای از نمایش‌نامه‌هایی خواهد بود که از هر لحاظ ترجمۀ دوبارۀ آن‌ها ضروری بود. این مجموعه تا جای ممکن تلاش می‌کند تا تأکیدش را بیشتر بر خصوصیت اجرایی یک متن نمایشی قرار دهد تا ادبیات آن و از این طریق به نیازهای اجرایی متن‌های نمایشی پاسخ دهد.

یکی از هدف‌های اساسی این مجموعه معرفی جهان‌های متفاوت نمایشی خواهد بود، جهان‌هایی که تا به حال به روی مخاطبان ایرانی باز نشده‌اند یا سیاست‌های فرهنگی خاص، جلوی باز شدن آن‌ها را گرفته است. این مجموعه به این دلیل که حداکثر آثار نمایشی را پوشش دهد، به بخش‌های کوچک‌تری مثل کلاسیک‌ها، کلاسیک‌های مدرن، آمریکای لاتین، بعد از هزاره، چشم‌انداز شرق، نمایشنامه‌هایی ایرانی، نمایشنامه‌های آمریکایی و نمایشنامه‌های اروپایی تقسیم شده است. جهت درک بهتر و بیشتر مخاطب از دنیای نویسنده و متن او، هر نمایشنامه همراه با یک مقاله یا نقد خواهد بود.

کتاب تراس و روال عادی به چه کسانی پیشنهاد می‌شود؟

این کتاب برای دوستداران ادبیات نمایشی به ویژه نمایشنامه‌های فرانسوی، جذاب و خواندنی خواهد بود.

ژان کلود کریر را بیشتر بشناسیم:

او در یکی از روستاهای جنوب فرانسه در خانواده‌ای موکار به دنیا آمده است. در دانش سرای عالی، ادبیات خواند و در رشته‌ی تاریخ کارشناسی ارشد گرفت، اما خودش را وقف نوشتن کرد و اولین رمانش مارمولک را در سال 1957 منتشر ساخت. آشنایی با دو فیلمساز آن زمان، ژاک تاتی و پی‌یر اتکس باعث شد به سینما و به‌ویژه فیلمنامه‌نویسی روی بیاورد. فیلمنامه‌های تعطیلات آقای اولو (1958) و دایی من (1960) را برای ژاک تاتی و فیلمنامه جان برلب (1962) را برای پی‌یر اتکس نوشت و جایگاه خود را به عنوان فیلمنامه‌نویس تثبیت کرد.

کریر در سال 1963 با فیلمساز بزرگ سینمای جهان، لوئیس بونوئل ملاقات کرد و این آغاز یک همکاری بیست‌ساله بود. در این بین او برای فیلمسازان دیگری هم فیلمنامه می‌نوشت و یا در نوشتن فیلمنامه همکاری می‌کرد. او فیلمنامه‌های زیادی هم برای تلویزیون نوشته است. وی نوشتن برای تئاتر را در سال 1967 با نگارش نمایشنامه‌ی دفترچه‌ی یادداشت برای کارگردان فرانسوی‌، آندره بارساک، آغاز کرد.

علاوه بر چاپ پنج رمان و برخی از فیلمنامه‌ها و نمایشنامه‌ها، کری ‌یر کتاب‌های دیگری هم منتشر کرده است که ژانرهای مختلفی نظیر مجموعه مقاله، سفرنامه، خاطرات و گفت وگو را در برمی‌گیرند. طنز تلخ و نیشدار، مورد توجه قرار دادن پوچی‌های زندگی و سوءظن به افراد صاحب قدرت از جمله ویژگی‌های آثار ژان  کلود کری ‌یر هستند. تراژدی موجود در فضاهای بورژوازی، موضوع مورد علاقه ی اوست، اما کری یر این تراژدی را طنزگونه، غیرمنتظره و سوررئال پدیدار می کند. او در آثارش عطش سیری ناپذیری برای کشف دارد.

ژان کلود کریر در کنار نوشتن، به تدریس فیلمنامه‌نویسی هم می‌پرداخت. او مؤسس مدرسه ی ملی سینما (FEMIS) بود و به مدت ده سال ریاست آن را بر عهده داشت. فیلمنامه‌ها و نمایشنامه‌های او تاکنون جوایز زیادی را برایش به ارمغان آورده و او را به یکی از چهره‌های مهم سینما و تئاتر جهان بدل کرده‌اند. کری ‌یر در 8 فوریه سال 2021 از دنیا رفت.

در بخشی از کتاب تراس و روال عادی می‌خوانیم:

(مردی جلوی یک میز، روی صندلی نشسته است. چند لحظه‌ منتظر می‌ماند. او را خبرچین می‌نامیم. کمیسر وارد می‌شود و پشت میز می‌نشیند. بی‌آن‌که چیزی بگوید بادقت به کاغذهای مختلفی نگاه می کند. به ‌طرز محسوسی از مرد دیگر جوان‌تر است. یک‌دفعه سرش را بلند می کند و از مردِ نشسته می‌پرسد:)

کمیسر: چی دارین بهم بگین؟
(خبرچین جا می‌خورد، بعد می‌پرسد:)
خبرچین: درباره ی چی؟
کمیسر: درباره‌ی همه‌چی.
خبرچین: چیز خاصی نیست. وقتی چیزی واسه گفتن داشته باشم، طبقِ روال این کار رو می کنم.
کمیسر: کدوم روال؟
خبرچین: روال عادی. تغییری به وجود اومده؟
کمیسر: نمی‌دونم.
خبرچین: من مثل اون های دیگه عمل می کنم. از اسم رمزم استفاده می کنم و اطلاعاتم رو طبق روال انتقال می‌دم. چند ساله که این کار رو می کنم. نزدیک به پونزده ساله.
کمیسر: و این ‌بار؟
خبرچین: این بار چی؟
کمیسر: چی شده که شخصاً این جا اومده ین؟
خبرچین: چون شما احضارم کردین.
(کمیسر لحظه‌ای سکوت می کند و بعد می‌پرسد:)
کمیسر: بار اوله؟
خبرچین: که احضارم می کنن؟ معلومه که نه.

فهرست مطالب کتاب

مجموعه نمایشنامه های بیدگل
مقدمه ی مترجم
تراس
روال عادی
گفت وگو با ژان کلود کری یر