معرفی و دانلود کتاب سه کاربرد چاقو: در باب طبیعت و مقصود درام

معرفی کتاب سه کاربرد چاقو: در باب طبیعت و مقصود درام

کتاب سه کاربرد چاقو: در باب طبیعت و مقصود درام اثر یکی از بزرگ‌ترین نمایشنامه نویسان قرن اخیر و برنده جایزه پولیتزر، دیوید ممت است که به بررسی چرایی و چیستی مسائلی همچون نوشتن، نمایشنامه نویسی و هنر می‌پردازد.

درباره کتاب سه کاربرد چاقو: در باب طبیعت و مقصود درام (Three Uses of the Knife):

این کتاب دربردارنده نه نمایشنامه و فیلمنامه است. دیوید ممت با لحنی صریح و روان با درونمایه‌ی طنز، موضوعاتی را مطرح می‌کند که شما را با خود همراه می‌سازد و نسبت به زاویه‌های پنهان و آشکار شخصیت آدمی و جهانی که در آن زندگی می‌کند، دید تازه‌ای می‌بخشد.

نکوداشت‌های کتاب سه کاربرد چاقو: در باب طبیعت و مقصود درام:

- ممت درباره آن شور و اشتیاقی که باعث خلق یک نمایش خوب می‌شود، در کتابش می‌نویسد. (vanity fair)
- هیچ نمایشنامه نویس معاصری جسورتر و با استعدادتر از او نبوده است. (The New Yorker)
- دیوید ممت بخش دیگری را به بدنه کارهایش اضافه می‌کند که او را در زمره بزرگ‌ترین نویسندگان همه دوره‌های زمانی قرار می‌هد. (Joe Mantegna)

درباره مجموعه مطالعات اجرا:

این مجموعه برای معرفی کتاب‌هایی در زمینه‌ی اجرا و مهارت‌های عملی تئاتر طراحی ‌شده و رویکردی عملی‌تر را در این زمینه نسبت به آثار مشابه در پیش گرفته است. این مجموعه مختص عرضه کتاب در زمینه بازیگری و کارگردانی نیست، بلکه به معرفی و نشر کتاب‌هایی می‌پردازد که به تخصص‌هایی نظیر طراحی صحنه، نور، گریم، و نمایش عروسکی مرتبط هستند و منبعی مفید برای آموزش عملی هنرجویان، مربیان و دانشجویان تئاتر است.

مطالعه کتاب سه کاربرد چاقو: در باب طبیعت و مقصود درام به چه کسانی پیشنهاد ‌می‌شود؟

مطالعه این کتاب به کسانی که به دنیای هنرهای نمایشی علاقه دارند و از خواندن نمایشنامه‌های معاصر لذت می‌برند، پیشنهاد می‌شود.

دیوید ممت را بیشتر بشناسیم:

دیوید آلن ممت (David Alan Mamet)، کارگردان، فیلمنامه و نمایشنامه نویس آمریکایی در نوامبر 1947 در شیکاگو متولد شد. او دانش آموخته کالج گودار ورمونت و همچنین دانشکده تئاتر نِیبِرهود پلی‌هاوس نیویورک است. ممت مدتی در کالج گودار، دانشکده نمایش ییل و دانشگاه نیویورک به تدریس مشغول بود. او در سال 1979 نخستین اثرش به نام بوفالوی آمریکایی را خلق کرد و در سال 1983 نمایشنامه گلن گری گلن راس را نوشت. این نمایشنامه برنده جوایز متعددی چون جایزه ادبی پولیتزر و جایزه منتقدان نیویورک شد؛ همچنین نامزد جایزه تونی برای بهترین نمایشنامه در سال 1984 شده است. از دیگر آثار تحسین شده ممت می‌توان به نمایشنامه‌های اولئانا، انحراف جنسی در شیکاگو، نوشته‌ی رمزی، زندگی در تئاتر و فیلمنامه‌هایی چون لمس ناپذیر، هیئت منصفه و پستچی همیشه دو بار زنگ می‌زند اشاره کرد. دیوید ممت برنده جایزه تئاتر آف برادوی (Obie award) نیز شده است.

در بخشی از کتاب سه کاربرد چاقو: در باب طبیعت و مقصود درام ‌می‌خوانیم:

خشونت به خودی خود سرگرم کننده نیست. تأیید و حمایت ما از خشونت در هنر، مثل تأیید و حمایت ما از خشونت در رفتار ملتمان، اقرار ناخواسته‌ نیاز ما به سرکوب است، نیاز به شناسایی یک شخصیت منفی و نابود کردن آن. این التزام باید به کرات تکرار شود چون نتیجه‌اش چیزی جز شکست نیست. نتیجه‌اش شکست است چون شخصیت منفی در جهان مادی وجود خارجی ندارد. شخصیت منفی، دشمن، افکار خود ماست.

عوام ناخودآگاه این سرگرمی‌ها را تأیید و حمایت می‌کنند. بیننده در مراجعه دائم به آن هاست چون مؤثر واقع نمی‌شوند. برای همین او مجبور است از ‌نو تلاش کند و بار دیگر با تب و ‌تابی افزون‌تر، پول بیشتر، سرسپردگی بیشتر و توجهی بیش از ‌پیش در پی جلب رضایت خدایان باشد.

اما ما نمی‌توانیم با قمار به آرامش برسیم، با خوردن لاغر بمانیم و با تا دندان مسلح ‌کردن خود و باد در غبغب انداختن احساس امنیت کنیم.

امریکای نژادپرست افریقایی امریکایی‌ها را برای نقش شخصیت منفی انتخاب کرد. بعد از این انتخاب رنج سیاه پوستان برای این نبود که موجب تشویش سفید پوستان می‌شدند، بلکه به این خاطر بود که دلیل این تشویش نبودند.
اروپای مسیحی یهودیان را عامل پریشانی خود انتخاب کرد و با هر کشت و ‌کشتاری که رضایت بخش از کار درنمی‌آمد خشم علیه یهودیان افزوده می‌شد. امروز در آلمان، کشوری که عملاً خالی از یهودیان است، یهودی ستیزی روندی رو به گسترش است.

فهرست مطالب کتاب

سخن مترجم
فصل یک: شاخص سوزباد
مسابقه فوتبال تمام‌عیار
ضد‌اِسترتفوردگرایی
نمایش مسئله‌محور
رمز عبور
فصل دو: مشکلات پرده دوم
خشونت
خودسانسوری
فصل سه: سه کاربرد چاقو
آهنگ ساعت یازده
پایان نمایشنامه
آثار دیوید مَمت