معرفی و دانلود کتاب صوتی پرورده با عشق

معرفی کتاب صوتی پرورده با عشق

کتاب صوتی پرورده با عشق دربردارنده‌ی داستان‌های واقعی از تجربه‌های زندگی معلمی به نام شینیچی سوزوکی است.

در کتاب صوتی پرورده با عشق (Nurtured by love: a new approach to education)، قصه‌هایی که از زبان این معلم روایت می‌شود، حاوی ساعاتی‌ست که او خستگی ناپذیرانه و توام با عشق، برای آموزش هر یک از شاگردانش صرف کرده است. شینیچی سوزوکی (Shinichi Suzuki) یک عمر برای پرورش کودکان تلاش کرد و دستاوردهای بشر دوستانه‌‌ی زیادی به دست آورد، به همین خاطر او کاندیدای دریافت جایزه صلح نوبل شد، اما آن سال، موفق به دریافت جایزه نوبل نشد و به مادر ترزا تعلق گرفت.

در مقدمه‌ی کتاب گفتارهایی از ستاره بهشتی، استاد دانشگاه و مدرس تایید شده‌ی ویولن و ویولا در مدارس جهانی سوزوکی، وجود دارد که به خوبی به توضیح کار وی پرداخته است.

سوزوکی در طول 75 سال تدریس خود، به افراد زیادی درس موسیقی داده است. برنامه توان‌پروری او بیشتر از یک برنامه آموزش موسیقی است. برنامه‌ای که شامل فلسفه‌ای است که روان فرد را آموزش می‌دهد و او را از درون راضی و خشنود می‌کند. به ذهن انسان نظم و ترتیب می‌دهد و به گوش و چشم و انگشتان و همه اعضای بدن آموزش می‌دهد، علاوه بر این‌ها در مورد زندگی و همه زیبایی‌هایش هم دیدگاه مثبت و امیدوار کننده‌ای ارائه می‌دهد. هدف سوزوکی این نبوده که لشگری از ویولنیست‌ها را آموزش بدهد، بلکه هدف او تربیت انسان‌های خوب و شریف بوده است.

شینیچی سوزوکی در قسمت آغازین این کتاب آورده است: من در این اثر درباره چگونگی شکوفا کردن استعدادهای انسانی نوشته‌ام و توضیح داده‌ام که چگونه هر کودک معمولی می‌تواند خود را به انسانی ستایش‌برانگیز تبدیل کند. چگونه فردی ناتوان می‌تواند خود را به انسانی بااستعداد تبدیل کند و چگونه یک شخص میانمایه، می‌تواند نابغه‌ای استثنایی شود. او از هدف واقعی زندگی می‌پرسد و در نهایت پاسخ را از زبان موتسارت می‌گوید: «من با عشق به همه زندگی می‌کنم و فقط با این شیوه است که دنیا به زندگی کردنش می‌ارزد.»

در قسمتی از کتاب صوتی پرورده با عشق می‌شنویم:

توانایی توانایی به بار می‌آورد
رشد یک دانه به زمان و مراقبت نیاز دارد... .

در یکی از شاخه‌های مجموعه آموزشی ما در توکیو که آقای میازاوا آن را اداره می‌کرد، طوطی دم دراز کوچکی وجود داشت که سخت مورد علاقه همه بچه‌ها و خردسالانی بود که هنرآموز آن شعبه بودند. وقتی خانم و آقای میازاوا این پرنده را خریدند کم کم به او آموختند که بگوید «من پیکو میازاوا هستم، من پیکو میازاوا هستم». کمی بعدتر عده‌ای از بچه‌ها می‌گفتند طوطی به تازگی جمله دیگری هم یاد گرفته «پیکو یک پرنده کوچک خوب است، پیکو یک پرنده کوچک خوب است!» طبق نظر آقای میازاوا آموزش پرنده باید بلافاصله پس از تولدش آغاز شود و در آغاز کار مربی باید پشتکار، انرژی و صبر بسیاری داشته باشد: روش کار این است که باید کلمه‌ای را که می‌خواهیم به طوطی بیاموزیم بارها و بارها برای او تکرار کنیم. درست در زمانی که ناامید می‌شویم و فکر می‌کنیم که این کار بی فایده است و تصمیم می‌گیریم از ادامه این تلاش بیهوده دست برداریم، ناگهان با دیدن تغییرهایی ناگهانی مزد زحمت هایمان را می‌گیریم.

در آغاز کار نام پیکو روزی پنجاه بار برای پرنده تکرار شد یعنی حدود سه هزار بار در دو ماه. تنها پس از این از این مدت طولانی بود که پرنده شروع کرد به گفتن «پیکو». اگر این میزان پشتکار در آموزش وجود نمی‌داشت هیچ گاه این طوطی از خودش توانمندی و استعدادی به نمایش نمی‌گذاشت. در واقع با تمرین روزانه دانش لازم در درون این حیوان کاشته شد و سرانجام به بار نشست. آماده‌سازی، زمان و محیط خوب عامل‌هایی بودند که با جمع شدن گرد هم کار را به نتیجه رساندند. ما رشد دانه‌ای را که در زمین کاشته‌ایم تا زمانی که سر از خاک بر نیاورده باشد نمی‌بینیم. اما آب، خاک، نور و دما نقش محرک‌هایی را ایفا می‌کنند که کم‌کم سبب دگرگونی‌های لازم در دانه می‌شوند و پس از مدت‌ها روزی جوانه‌ای سر از خاک بیرون می‌آورد. به نظر می‌رسد که این دو نمونه بسیار به یکدیگر شبیه‌اند.

دانه به شکلی شگفت‌آور شکوفا می‌شود.
زمانی که یک جوانه سر از خاک بیرون می‌آورد پیوسته رشدش سریع و سریع‌تر می‌شود. پیکو (همان طوطی سخنگو) پس از سه هزار بار شنیدن نامش آن را فرا گرفت. در این زمان بود که مربی‌اش کلمه «میازاوا» را هم به «پیکو» اضافه کرد. این بار طوطی پس از حدود پانزده دقیقه و تنها با دویست بار تکرار توانست «پیکو میازاوا» را به درستی ادا کند.

فهرست مطالب کتاب صوتی