معرفی و دانلود کتاب صوتی کمونیست کوچکی که هرگز نمی‌خندید

معرفی کتاب صوتی کمونیست کوچکی که هرگز نمی‌خندید

زندگینامه‌ی دخترکی که تمام معادلات را برهم زد... لولا لافون در کتاب صوتی کمونیست کوچکی که هرگز نمی‌خندید که دریافت جوایز بسیاری از جمله‌ی جایزه‌ی مادام فیگارو را در کارنامه دارد، زندگینامه‌ی نادیا کومانچی، پدیده‌ی دنیای ژیمناستیک را روایت می‌کند.

درباره‌ی کتاب صوتی کمونیست کوچکی که هرگز نمی‌خندید

پاهای ظریفش روی میله‌ای که عرضی در حدود 10 سانتی‌متر دارد جابه‌جا می‌شود. نفس‌ها در سینه حبس شده و هزاران نفری که در جایگاه تماشاچی نشسته‌اند چشم از او برنمی‌دارند. با نفس عمیقی که راهش را به بیرون از ریه‌هایش پیدا می‌کند، حرکت را آغاز می‌کند. در یک چشم برهم زدن چنان روی میله می‌پرد و فرود می‌آید که کسی نمی‌تواند با اطمینان بگوید حرکت پاهایش را به‌درستی دیده است. فرودی نرم و دقیق که کوچک‌ترین لرزشی در آن دیده نمی‌شود. تماشاچیان چشم از او برداشته‌اند و با دهانی باز همدیگر را نگاه می‌کنند. چطور چنین چیزی ممکن است؟

دخترک 14 ساله که در آن لباس ژیمناستیک سفیدش به یک پری کوچک شباهت دارد، بی‌صبرانه به تابلوی امتیازات نگاه می‌کند. بعد از چند ثانیه‌ی نفس‌گیر، عدد 1 از 10 روی نمایشگر ظاهر می‌شود. همه در بهت و تعجب‌اند. هنوز کسی آن حرکت بی‌نقص را هضم نکرده که این امتیاز بی‌رحمانه موج تازه‌ای از حیرت را در سالن پخش می‌کند. لولا لافون (Lola Lafon) کتاب صوتی کمونیست کوچکی که هرگز نمی‌خندید (The Little Communist Who Never Smiled) را این‌گونه آغاز می‌کند.

پیش از آنکه دخترک، مربی‌اش یا حتی حاضران در سالن بتوانند به این عدد اعتراض کنند، حرکت یک داور باعث جلب‌توجه می‌شود. او درحالی‌که با اشک به دخترک چشم دوخته، دو دستانش را بالا آورده و با انگشتانش عدد 10 را در هوا نشان می‌دهد. دخترک امتیاز 10 از 10 را گرفته! مهندس تابلوی اعلام امتیازات به‌سرعت خودش را به داورانی که در میان انفجار تشویق تماشاچیان، به او اعتراض می‌کنند، می‌رساند. از سویی داوران برای اینکه صدایشان به گوش مهندس برسد فریاد می‌زنند که تابلویتان ایراد دارد و باعث مشکل شده و از سوی دیگر مهندس با صدایی بلند فریاد می‌زند که اشکال از او و تابلویش نبوده، چون به او گفته بودند که در ژیمناستیک کسب امتیاز 10 غیرممکن است و بودنش ضرورتی ندارد. علاوه‌بر این داوران نیز بی‌تقصیر نیستند، چون بعضی از آن‌ها امتیاز 11 یا 12 از 10 را به دخترک داده‌اند و این حساب و کتاب کامپیوتر را دچار اخلال کرده است! این دختربچه‌ی 14 ساله با آن جثه‌ی ظریفش نه‌تنها حرکتی فوق‌العاده را انجام داده، بلکه امتیاز کامل را نیز از داوران گرفته و حتی فراتر از آن، تابلوی اعلام امتیازات را هم دچار مشکل کرده است!

این مسابقه به چنان شهرت و محبوبیتی در میان مردم رسید که بعد از آن، نادیا کومانچی به یک سبک زندگی در میان مردم تبدیل شد. پوسترش بر اتاق دخترها خودنمایی می‌کرد، رنگ سفید لباسش به مد آن روزها تبدیل شده بود، سیل عظیم جمعیت دخترانی که درخواست ثبت‌نام در مدرسه‌های ژیمناستیک را داشتند، باعث تأسیس مدرسه‌های جدیدی شد و خبرنگاران همیشه در کمین بودند تا جزئیاتی جذاب از زندگی‌اش پیدا کنند و بازدید اخبارشان را بالا ببرند. خود دخترک اما توجهی به هیچ‌کدام از این زرق‌وبرق‌ها نداشت. تقریباً هیچ‌وقت اثری از لبخند بر آن چهره‌ی کوچک و معصوم دیده نمی‌شد و فقط این فکر به ذهن متبادر می‌شد که چه بر سر کودکی او آمده است.

کتاب صوتی کمونیست کوچکی که هرگز نمی‌خندید کاری از نشر صوتی ماه آوا و انتشارات دیدآور است. راحله فاضلی و علی عبدل پور اصل به ترتیب مترجم و گوینده‌ی این اثر هستند.

جوایز و افتخارات کتاب کمونیست کوچکی که هرگز نمی‌خندید

• صاحب جایزه‌ی مادام فیگارو در سال 2014؛
• برنده‌ی جایزه‌ی ژول ریمه در سال 2014؛
• دریافت‌کننده‌ی جایزه‌ی اوست در سال 2014؛
• برنده‌ی جایزه‌ی کلوسری دِ لیلاس در سال 2014؛
• نامزد جایزه‌ی آلبرتین در سال 2017.

نکوداشت‌های کتاب کمونیست کوچکی که هرگز نمی‌خندید

• این اثر، زندگی نادیا کومانچی را از تولدش تا تبدیل شدنش به پدیده‌ی ژیمناستیک، روایت می‌کند. (نیویورکر)
• لولا لافون در این اثر ضمن روایت یک زندگینامه، به سراغ ایده‌ای جنجالی‌تر می‌رود: بدن زن به‌مثابه میدان نبرد ایدئولوژیک. (روزنامه‌ی بریتانیایی بیگ ایشو)

کتاب صوتی کمونیست کوچکی که هرگز نمی‌خندید برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به زندگینامه‌های زنان تأثیرگذار تاریخ ورزش علاقه دارید، این کتاب را از دست ندهید.

در بخشی از کتاب صوتی کمونیست کوچکی که هرگز نمی‌خندید می‌شنویم

به نظر می‌رسد صدای ویدئو دست‌کاری شده. انگار صدای غژغژ میله‌هایی که او با دقت میلی‌متری با آن‌ها کلنجار می‌رود تقویت شده است. با صدایی طنین‌انداز میله‌ها را در بر می‌گیرد، طوری که انگار یک نقطه‌گذاری هراس‌انگیز و مکرر روی بدن اوست که دور میله‌ها می‌چرخد. دخترک زیر فشار تلاشی که می‌کند، لب‌هایش را می‌گزد، شانه‌هایش به‌خاطر برخوردی جزئی می‌لرزند، بعد از این‌که میله‌ها را رها کرد و بین‌شان دور خودش چرخ زد، دوباره میله‌ها را می‌گیرد. لحظه‌ای روی میله‌ی بلندتر روی دست‌هایش به حالت تعادلی بی‌حرکت می‌ایستد. یک مثلث، مربعی موّاج که به متساوی‌الساقین تبدیل می‌شود، بعد حرکت i، سکوت، نفس بریده بریده، نمایش هندسی تمام خواهد شد، نادیا خروجش را اعلام می‌کند، کمرش جلو می‌آید، زانوهایش زیر چانه، برای پشتک دوبل که فقط پسرها از پس‌اش برمی‌آیند، انگار شاهد باله‌ا‌ی رمانتیک هستیم، او از مردها وام می‌گیرد و بدجور آن‌ها را از رو می‌برد. فریادِ زن، عربده‌ی دیوانه‌وار لذت، جهش جمعیت هجده‌هزارنفری تماشاگران و فرود کفش‌های سفید بر زمین، بی‌هیچ نوسانی. کمرش خم می‌شود، انگشتانش به سمت آسمان می‌روند و احترام می‌گذارد. وقتی به سمت بلا می‌دود که بازوانش را برایش دراز کرده، کامپیوتر دوباره همان عدد 00.1 را نشان می‌دهد.

اکنون روی چوب موازنه می‌چرخد، فلاش‌های مردمی که مانند کرم شب‌تاب‌اند، مثل نوری در حرکت است. به نظر می‌رسد بچه نفس همه را در سینه حبس کرده. دو وارو می‌زند، تاب می‌خورد و در یک چشم به‌هم‌زدن فرود متعادلش ، طوری این حرکات را انجام می‌دهد انگار تا این‌جا دکمه‌ی صدا را خاموش کرده‌ایم، برای همین جمعیت از سر تحسین و تسکین، بابت زمین‌نخوردنش، عربده می‌کشند. همه به طرف سالن‌های تحریریه، تلفن‌ها می‌دوند، ده، ده، این را بنویسید، نیوزویک تیتر می‌زند: او بی‌نقص است، هرگز دیده نشده، در این دنیا کمال وجود دارد. یک سرمقاله‌نویس کانادایی می‌نویسد: «اگر چیزی دیدید به این زیبایی و دنبال واژه‌ای برای آن می‌گشتید، نگویید چه‌قدر زیبا بود، بگویید نادیایی بود.» داوران مجبورند در مورد آن‌چه نادیا واقعاً انجام داده از بلا سؤال کنند، آن‌ها فرصت دیدن نداشته‌اند.

فهرست مطالب کتاب صوتی