معرفی و دانلود کتاب نام جاها: نام: کتاب چهارم مجموعه در جست و جوی زمان از دست رفته

معرفی کتاب نام جاها: نام: کتاب چهارم مجموعه در جست و جوی زمان از دست رفته

کتاب نام جاها: نام اقتباسی مصور از کتاب در جست‌وجوی زمان از دست رفته‌ی مارسل پروست است که به دست استفان اوئه انجام گرفته است. این جلد از این مجموعه حول محور عشق مارسل نسبت به ژیلبرت در دوران نوجوانی می‌چرخد و درعین‌حال به تأملاتی درباره‌ی نام جای‌ها و مکان‌های الهام‌بخش برای مارسل اختصاص دارد. با تصویرپردازی‌هایی جذاب، این بار از دریچه‌ی دیگری به دنیای کتاب در جست‌وجوی زمان ازدست‌رفته خیره می‌شویم.

درباره‌ی کتاب نام جاها: نام

هر کسی که عشقی به ادبیات فرانسه در دلش داشته باشد، قطعاً روزی با خودش تصمیم می‌گیرد که رمان در جست‌وجوی زمان ازدست‌رفته را بخواند؛ اما گاهی این تصمیم به زمانی دور در آینده موکول می‌شود. کتاب نام جاها: نام (Nom de pays: Le nom) جلدی از یک مجموعه است که به‌گونه‌ای از این رمان سترگ و ارزشمند اقتباس کرده که برای مخاطب شتاب‌زده و شلوغ امروزی لذت‌بخش‌تر باشد. استفان اوئه (Stéphane Heuet) با تصویرپردازی‌های کلاسیکی که در بازگویی کردن آنچه مارسل پروست (Marcel Proust) در رمان خودش آورده است، باعث شده تا فضای داستان هویتی جدید و منحصربه‌فرد پیدا کند و به‌خصوص برای کسانی که فکر می‌کنند امکان تمام کردن رمان اصلی را ندارند، جالب‌توجه باشد.

کتاب نام جاها: نام، داستان دلدادگی و عشق مارسل به ژیلبرت را روایت می‌کند: توصیف‌های ریز و دقیق او درباره‌ی مظاهر مختلف زندگی با داستان انتظارهایش برای ژیلبرت گره می‌خورند و خواننده را در حال‌وهوای خاص پروستی فرومی‌برند. مارسل روزهاست که به ژیلبرت فکر می‌کند، برای دیدن او در خیابان شانزه‌لیزه لحظه شماری می‌کند و در اعماق احساساتش فرومی‌رود. نامه‌هایی که ژیلبرت در ذهنش به او نوشته را مرور می‌کند و یا نگین عقیقی که ژیلبرت به او کادو داده است را می‌بوسد. اما عشق امیدوارانه‌ی مارسل نسبت به کسی که حتی از آن مطلع نیست، آن هم در آن حال و هوای پاییزی پاریس، او را دچار احساساتی پیچیده کرده است. همین احساسات از او دعوت می‌کنند که به شکلی متفاوت به جهان نگاه کند.

سال‌ها می‌گذرد و او با جزئیاتی مثال‌زدنی تمام مکان‌هایی را که روزی در آن‌ها حضور داشته به‌خاطر می‌آورد و گویی در ذهن او مکان‌ها ارزشی متفاوت و دگرگونه پیدا کرده‌اند. گذر زمان، واقعیتی را که مارسل روزی آن را شناخته بود، به هزارتویی نامعلوم در ذهن او تبعید کرده است. آن روزها، آن زنان و آن خاطرات تنها در ذهن او هستند و به حیات خودشان ادامه می‌دهند و انگار در این مواجه، تصویری گذرا در ذهنش نقش می‌بندد که حالش را دگرگون می‌کند. این دنیایی است که با وجود ناملایماتش لحظاتی شکوهمند و خواستنی را در ذهن بر جای می‌گذارد.

مولف این اثر اقتباسی خواسته است تا کتاب در جست‌وجوی زمان از دست رفته را به نسل جدید معرفی کند. کسانی که این روزها امکان غرق شدن در رمان‌های طولانی را ندارند؛ اما درعین‌حال مشتاق دیدن، خواندن و درک کردن این اثر ادبی زیبا هستند.

کتاب نام جاها: نام جلد چهارم از مجموعه‌ی کتاب مصور در جست‌وجوی زمان ازدست‌رفته است که توسط انتشارات چترنگ و با ترجمه‌ی شهریار وقفی‌پور به دست خوانندگان رسیده است.

نکوداشت‌های کتاب نام جاها: نام

• «هر تصویر یک افسون است.» (مجله‌ی مادام فیگارو)
• «وفاداری به متن همراه با وفاداری به روح کتاب اصلی مارسل پروست است.» (Le monde des livres)
• «دست‌گرمی مهیجی بود. نتیجه فراتر از آن چیزی از آب درآمد که که هر کسی انتظار آن را دارد.» (Chronique d'art)

کتاب نام جاها: نام برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به ادبیات کلاسیک فرانسه، طرفداران کتاب‌های کمیک و مصور و همچنین طرفداران ادبیات اقتباسی مناسب است. اگر کمیک دوست دارید، اگر وقت برای خواندن رمان در جست‌وجوی زمان ازدست‌رفته ندارید و درعین‌حال آوازه‌ی این اثر کلاسیک ذهن شما را به خودش مشغول کرده است، این کتاب مناسب شماست.

در بخشی از کتاب نام جاها: نام: کتاب چهارم مجموعه در جست و جوی زمان از دست رفته می‌خوانیم

رؤیاهایم درباره‌ی طوفان‌های اقیانوسی جای خود را به رؤیاهای متقابلی دادند از تابناک‌ترین بهار در میان سوسن‌ها و شقایق‌هایی که پیشاپیش در دشت‌های فیزوله و فلورانس براق را با آن پس‌زمینه‌ی زرگون می‌پوشاند که در نقاشی‌های فرا آنجلیکو می‌توان دید.

این انگاره‌های متناوب در جبهه‌ی میل و هوسم جا عوض کرده بودند و حساسیتم را به گامی دیگر تغییر دادند.

صرف دگرگونی‌ای در حال و هوا بسنده می‌کرد که چنان تغییر ضرب‌آهنگی را به کار اندازد، حتی بدون تغییر بالفعل فصل.

مع‌الوصف، چندان زمانی نمی‌گذشت از اینکه رؤیاهای اقیانوس اطلس و ایتالیا بستگی صرف خود به تغییرات فصلی و آب‌وهوایی را بس کنند.

برای زنده‌ ساختنشان تنها لازم بود این نام‌ها را ادا کنم: بلبک، ونیز، فلورانس

حتی بهارهنگام، کافی بود نام «بلبک» را در کتابی بیابم تا هوس دیدن طوفان‌های اقیانوسی و معماری گوتیک نورماندی در من از نو جان بگیرد.

حتی در روزی طوفانی، نام‌های «فلورانس» یا «ونیز» مرا با آرزومندی آفتاب، کاخ دوج‌ها و سانتا ماریا دل فیوره بیاکند.

با این حال، اگرچه آن نام‌ها برای همیشه انگاره‌ها و خیالاتم از آن شهرها را شکل دادند، خود آن شهرها را نیز دگرگون ساختند.

آن‌ها برداشت من از مکان‌هایی خاص بر این کره‌ی ارض را تشدید کردند و از این طریق، ویژه‌تر و از همین رو واقعی‌ترشان ساختند.