معرفی و دانلود کتاب میراث اوریشا: فرزندان خون و استخوان

معرفی کتاب میراث اوریشا: فرزندان خون و استخوان

کتاب میراث اوریشا: فرزندان خون و استخوان، نوشتۀ تومی ادیمی، پرفروش‌ترین کتاب نیویورک تایمز در سال 2018 رمانی هیجان‌انگیز و الهام گرفته شده از افسانه‌های آفریقای غربی‌ست که زندگی سه فرزند جادوگری را برای بازپس گرفتن قدرت اجدادی‌شان از پادشاه، روایت می‌کند.

دربارۀ کتاب میراث اوریشا: فرزندان خون و استخوان:

آن‌ها مادرم را کشتند، جادوی ما را گرفتند و سعی کردند ما را به خاک بسپارند، اکنون قیام می‌کنیم...

زیلی سال‌هایی را به خاطر می‌آورد که خاک اوریشا با سحر و جادو عجین شده بود و هر جادوگری، سحر مخصوص خود را اجرا می‌کرد، مشعل‌ها از آتش شعله‌ور بود و جادوگران آب، امواج دریاها را تسخیر کرده بودند و مادر زیلی، ادبولا که جادوگر مرگ بود، ارواح را احضار می‌کرد... این وضعیت ناگهان با دستور پادشاهی ظالم که فرمان قتل اهالی اوریشا را صادر کرد، بر هم خورد و زیلی مادرش را از دست داد و سحرشان باطل گشت.

سال‌ها بعد زیلی فرصتی یافت تا انتقام مردمش را از پادشاه بگیرد، در این مسیر او با شاهزاده‌ای ماجراجو آشما همراه می‌شود که او نیز سودای انتقام از پادشاه و نشستن بر تخت سلطنت را در سر می‌پروراند. رمان میراث اوریشا، فرزندان خون و استخوان (Children of Blood and Bone) با روایت جنگ و حوادث پرخطری که برای زیلی رخ می‌دهد به اوج جذابیت و هیجان می‌رسد.

تومی ادیمی (Tomi Adeyemi) با بررسی افسانه‌ها و و الهام گرفتن از اسطوره‌های آفریقای غربی، دنیایی از جادو و خطر را برایمان به تصویر می‌کشد. داستان پردازی بی‌نقص و پر تعلیق ادیمی شما را به سفری در دنیای سحر و جادو دعوت می‌کند.

افتخارات کتاب میراث اوریشا:

- دریافت جایزه Audie برای کتاب صوتی سال 2019
- دریافت جایزه Lodestar سال 2019
- دریافت جایزه Goodreads Choice در سال 2018
- دریافت جایزه اژدها برای بهترین رمان بزرگسال 2018
- دریافت جایزه آندره نورتون سال 2018
- پرفروش‌ترین کتاب نیویورک تایمز در سال 2018
- نامزد جایزه کتاب نوجوانان رود آیلند سال 2020
- نامزد جایزه رمان علمی فانتزی بزرگسالان (2018)،
- نامزد جایزه رمان فانتزی بریتانیا برای بهترین نویسنده تازه‌کار سال Sydney J. Bounds Award 2019
- نامزد جایزه لینکلن سال 2020
و...

با تومی ادیمی بیشتر آشنا شویم:

این بانوی جوان که اکنون 27 سال دارد، نویسنده‌ای توانا و با استعداد است که با تألیف نخستین اثرش توانست افتخارات چشمگیری را به دست آورد. تومی ادیمی در سال 1993 از پدر و مادری نیجریه‌ای تبار در آمریکا متولد شد. تومی در شیکاگو رشد کرد؛ پدر تومی در نیجریه پزشک بود و پس از مهاجرت به دلیل عدم انتقال درست مدارکش، برای امرار معاش مجبور به رانندگی شد. مادر او نیز از شغل چندان مناسبی برخوردار نبود و همین امر باعث شد این خانواده با مشکلات جدی مالی روبه‌رو شوند. والدین تومی همراه و مشوق وی برای ادامه دادن داستان‌نویسی او بودند. نبوغ نویسندگی تومی از همان کودکی نمایان شد به طوری که او در 5 سالگی نخستین داستان خود را نوشت و تا دوران نوجوانی علاقه‌اش به داستان‌نویسی را به طور غیرحرفه‌ای ادامه داد. عشق و علاقۀ ادیمی به فرهنگ و زبان نیجریه‌ای در آثارش نمود دارد و می‌توان گفت بخش اعظمی از موفقیت کتاب میراث اوریشا را وام‌دار افسانه‌ها و فرهنگ و زبان مادری‌اش است.

در سال 2008 تومی توانست در برنامه دانش پژوهان جوان دبیرستان هینسدیل واجد شرایط شود و در سال 2010–2011 بورس تحصیلی «دانش پژوهان جوان» را اخذ کند. او در دانشگاه، رشته ادبیات انگلیسی را ادامه داد و سپس به مطالعه و پژوهش در زمینه اسطوره‌شناسی و فرهنگ آفریقای غربی، پرداخت. او پس از مهاجرت به کالیفرنیا، در یک شرکت فیلم‌سازی مشغول به کار بود اما برای تمرکز بیشتر بر داستانش تصمیم گرفت ساعات کاری‌اش را در آن مؤسسه کاهش دهد. ادیمی در حالی که مشغول نوشتن شاهکار ادبی بی‌نظیر خود بود، همزمان نویسندگی خلاق را تدریس می‌کرد.

نخستین اثر تومی با چنان استقبالی مواجه شد که کمپانی فاکس حق اقتباس فلم از کتاب او را خریداری کرد و عنوان پرفروش‌ترین کتاب سال نیویورک تایمز را به خود اختصاص داد. این اثر ماندگار توجه بسیاری از جشنواره‌های ادبی و منتقدین را به خود جلب کرد.

کتاب میراث اوریشا به چه کسانی پیشنهاد می‌شود؟

خواندن این اثر شگفت‌انگیز به تمامی علاقمندان رمان‌های تخیلی حماسی و دوست‌داران ادبیات داستانی آمریکایی توصیه می‌شود.

در بخشی از کتاب میراث اوریشا می‌خوانیم:

با این‌که بازی‌ها هنوز شروع نشده‌اند، میدان مبارزه از همهمه‌ی هیجان‌زده می‌خروشد. تشویق‌های سرخوشانه در راهروهای سنگی می‌پیچند و تماشاگران تشنه‌ی خون‌اند. خون ما. به‌زحمت آب دهانم را فرو می‌دهم و مشت‌هایم را به پهلوهایم فشار می‌دهم تا لرزششان را پنهان کنم.

شجاع باش، آماری. شجاع باش.

صدای بینتا با چنان وضوحی در سرم می‌پیچد که چشم‌هایم را به سوزش می‌اندازد. وقتی زنده بود، زنگ صدایش به من نیرو می‌داد، اما امشب کلماتش میان فریادهای میدان مبارزه، که مشتاقِ کشتار است، گم می‌شود.

مجری، خندان، ما سه نفر را به طرف زیر زمین راهنمایی می‌کند و می‌گوید: «خیلی خوششون می‌آد. زن‌ها هیچ‌وقت به عنوان ناخدا مبارزه نمی‌کنن. به‌خاطر شما تونستیم دو برابر ازشون پول بگیریم.»

زِیلی ریشخندی می‌زند، اما آن نیشِ همیشگی در آن نیست. «خوشحالم که خون ما یه‌ذره بیشتر می‌ارزه.»

مجری لبخندِ چندش‌آوری تحویلش می‌دهد و می‌گوید: «چیزهای جدید همیشه یه‌ذره بیشتر می‌ارزن. اگه یه‌موقع خواستی وارد کسب‌وکار بشی، این رو یادت باشه. یه کرمک، مثل تو، خوب می‌تونه پول درآره.

قبل از این‌که زِین بتواند واکنشی نشان بدهد، زِیلی بازویش را محکم می‌گیرد و نگاه مرگباری نثار مرد مجری می‌کند. انگشتانش روی عصای آهنینش می‌لغزند.

چیزی نمانده زمزمه کنم: یالا دیگه.

اگر مجری را بزند و او را از پا دربیاورد، شاید فرصت دیگری برای دزدیدن سنگ خورشید داشته باشیم. هر سرنوشتی که در انتظارمان باشد از سوار آن قایق شدن بهتر است.

زِیلی نفس عمیقی می‌کشد و دستش را از روی عصایش برمی‌دارد. «حرف زدن دیگه بسه.»

به راهمان ادامه می‌دهیم و قلبم از اندوه سرشار می‌شود. به ‌سوی مرگمان می‌رویم.

وقتی به سرداب زنگارگرفته که کشتی در آن است می‌رسیم، خدمه‌ای که برایمان تعیین کرده‌اند حتی سرشان را هم بالا نمی‌آورند. کارگرها، که در اثر چندین سال کار دشوار ضعیف شده‌اند، در برابر بدنه‌ی عظیم کشتیِ چوبی، خیلی نحیف به‌ نظر می‌رسند. گرچه بیشتر آن‌ها ایزدسان هستند، اما بزرگ‌ترینشان تنها یکی دو سال بزرگ‌تر از زِین به ‌نظر می‌رسد. سربازی زنجیرهایشان را باز می‌کند، احساس آزادی دروغین پیش از کشتار.