معرفی و دانلود کتاب مرگ در می‌زند

معرفی کتاب مرگ در می‌زند

کتاب مرگ در می‌زند اثر وودی آلن شامل شش داستان و دو نمایشنامه است که بیانگر دیدگاه نویسنده به زندگی است. در این کتاب مخاطب با موقعیت‌های طنزی رو‌به‌روست که شخصیت‌های منحصربه‌فرد می‌آفرینند. به‌عنوان مثال در نمایشنامه‌ی مرگ در می‌زند، مرگ برای گرفتن جانی می‌رود که صاحب آن در اوج روزهای کاری خود تلاش می‌کند تا مرگ را از ماموریتش منصرف کند. رویارویی مرگ با نت آکرمن یک نمایش طنز سیاه تمام‌عیار است.

درباره‌ی کتاب مرگ در می‌زند

تصور کنید می‌شد مناظره‌ای بین مولانا و وودی آلن (Woody Allen)‌ راه انداخت یا از آن‌ها خواست که به‌طور مشترک مرگ را به تصویر بکشند. اگر این دیدار کشته و زخمی‌ای برجا نمی‌گذاشت – که بعید نیست یکی از طرفین سالم از این دیدار خیالی بیرون نیاید- حتما مرگ ترسیم‌شده شمایلی مضحک داشت. مثلا موجودی می‌شد مهیب با کلاه و شنل دودی که شلوار زرد با خال‌خال‌های بنفش به پا دارد!‍ یا داسی بُران به دست داشت که پاپیون صورتی‌ای به دسته‌اش نصب شده بود! از آن فرشته‌ی عظیم‌الشان و هراس‌آور عرفان شرق تا موجود خنگ و بی‌مراعاتی که از دودکش برای گرفتن جان آدمیزاد می‌آید فرسنگ‌ها فاصله است. اگر شما هم سال‌ها در سیر آفاق و انفس مشرق و حماسه‌های عرفانی‌اش عمر گذرانده‌اید و با این فرهنگ بزرگ شده‌اید وقت آن است که به کمک کتاب مرگ در می‌زند (Death Knocks) از آلنِ دیوانه باب شوخی را با مرگ باز کنید.

البته با شروع این کتاب تنها با نمایشنامه‌ی مرگ در می‌زند مواجه نمی‌شوید، مترجم در این کتاب شش داستان و دو نمایشنامه را گردآوری کرده که نام آنان به این ترتیب به این قرار است: مرگ در می‌زند، گام بزرگی برای بشریت (A Giant Step for Mankind)، سطحی‌ترین انسان (The Shallowest Man)، پرسش (The Query)، نقدی بر رستوران فابریزیو و بازخوردهایش (Fabrizio's: Criticism and Response)، اعترافات یک سارق (Confessions of a Burglar)، خاطرات: مکان‌ها و افراد (Reminiscences: Places and People) و دوران شوم زندگی ما (Nefarious Times We Live In).

در آثار این مجموعهْ شما با دغدغه‌های متداول وودی آلن مواجهید که در قالب شخصیت‌های عجیب و غریب و دیالوگ‌های پوچ، اما چندلایه نمایانگر می‌شوند. وودی آلن در ترکیب ژانرها هم خلاقانه عمل می‌کند. در هر داستان از این مجموعه شما طنز منحصربه‌فرد آلن را می‌بینید که کت جدیدی به تن کرده است. برای مثال او در داستان «گام بزرگی برای بشریت» به سراغ ژانر علمی- تخیلی می‌رود و جامعه‌ای خیالی را ترسیم می‌کند. داستان «نقدی بر رستوران فابریزیو و بازخوردهایش» اثری است هجوآمیز در نقد آنانی که فلسفه و تئوری‌های جامعه‌شناسی را بیش از حد جدی گرفته‌اند. اثری که در اغراق‌شده‌ترین حالت ممکن به ما یادآور می‌شود چطور در موقعیت‌های ساده آنچنان پیچیده فکر می‌کنیم که اصل لذت را به‌راحتی از دست می‌دهیم.

سبک نوشتاری وودی آلن با چند ویژگی بارز شناخته می‌شود. اولین ویژگی آلن نگارش دیالوگ‌هایی بیهوده و پوچ است که گویی قرار است تا ابد ادامه داشته باشند. این دیالوگ‌ها در عین پوچی بسیار تند و تیزند و همزمان که دیدگاه فلسفی مولف را بازتاب می‌دهند، به بیهودگی زندگی روتین انسان‌های معمولی نیز می‌پردازند؛ گویی آلن اصرار دارد که در خلال این دیالوگ‌ها واقعیت ملالت‌بار هستی را به صورت مخاطب بکوبد. همان‌طورکه پیشتر نیز گفته شد، ویژگی دیگر وودی محبوب ما ترکیب ژانر و قالب‌های ادبی است. گاه این ترکیب ژانر آنقدر پیچیده و پیشرفته می‌شود که شما نمی‌توانید هجو، درام و کمدی را تشیص دهید. این خلاقیت تا جایی پیش می‌رود که روایت رنگی تازه می‌گیرد. در میان همه‌ی ویژگی‌های سبکی آلن، بازتاب ابزوردیسم و فلسفه‌ی اگزیستانسیال از همه برجسته‌تر است. وودی آلن در کتاب‌های خود شخصیت‌هایی عادی خلق می‌کند، آن‌هایی که حتی تا حدودی از هوش بی‌بهره‌اند و در موقعیت‌هایی خارق‌العاده و فراواقع درمی‌مانند. هوش پایین و نداشتن تجربه‌ی مرتبط باعث می‌شود این موقعیت‌ها از معنا تهی شوند و شخصیت و خواننده، همزمان، به فکر فرو بروند تا از نو درباره‌ی معنای زندگی و فلسفه‌ی حیات سوال بپرسند.

نمایشنامه‌های این کتاب یعنی «پرسش» و «مرگ در می‌زند» تاکنون بارها به روی صحنه رفته‌اند. این کتاب را نگار شاطریان به فارسی ترجمه کرده و نشر بیدگل به چاپش رسانده است.

نکوداشت‌های کتاب مرگ در می‌زند

• گفتگویی تیز و دقیق. (نیویورک تایمز)
• کاوشی هوشمندانه در پرسش‌های وجودی. (گاردین)
• ترکیبی مفرح از طنز و محتوای تفکربرانگیز. (لس‌آنجلس تایمز)
• استعداد وودی آلن در ترکیب وقایع روزمره با عناصر پوچ‌گرایانه بی‌نظیر است. (ورایتی)

کتاب مرگ در می‌زند برای چه کسانی مناسب است؟

همه‌ی کسانی که به‌دنبال خنده و تفکرِ هم‌زمانند مخاطب این مجموعه آثار وودی آلن خواهند بود. هرچند علاقه‌مندان به ادبیات داستانی و ادبیات نمایشی از این اثر استقبال بیشتری خواهند کرد.

در بخشی از کتاب مرگ در می‌زند می‌خوانیم

ماریو اسپینلی، سرآشپز رستوران فابریزیو، پاستا را به مثابه‌ی بیانی از نشاسته‌ی نو ___ واقع‌گرایانه‌ی ایتالیایی خوب درک کرده است. اسپینلی پاستا را به‌آهستگی ورز می‌دهد. اجازه می‌دهد تنشی فزاینده میان مشتریانی که منتظر نشسته‌اند و آب دهانشان به راه افتاده است شکل بگیرد. فتوچینی‌اش، هرچند طنزآمیز و بازیگوشانه‌، موفقیتش را بسیار مدیون بارزینو است، کسی که استفاده‌اش از فتوچینی به عنوان ابزاری برای ایجاد تحولات اجتماعی بر هیچ‌کس پوشیده نیست. تنها تفاوتشان این است که در بارزینو به مشتریان این گونه القا می‌شود که قرار است فتوچینی‌شان سفید باشد و سفید هم هست. اما در فابریزیو فتوچینی سبز است. چرا؟ نیازی به این کار نیست. ما مشتریان برای این تغییر آمادگی نداریم. بنابراین، رشته‌های سبز جذابیتی برایمان ندارند و این اتفاق بی آنکه سرآشپز خواسته باشد آزاردهنده است. از سوی دیگر، لینگوئینی‌اش بسیار خوشمزه است و به‌هیچ‌وجه آموزشگرانه نیست. درست است، لینگوئینی نوعی حالت فراگیر مارکسیستی را داراست، اما سس رویش به‌خوبی آن را می‌پوشاند. اسپینلی سالیان سال کمونیستی دوآتشه بوده و در پشتیبانی از عقاید مارکسیستی خود به‌خوبی عمل کرده و آنها را در تورتلینی خود گنجانده است.

غذای خود را با نوعی پیش‌خوراک ایتالیایی آغاز کردم، که در ابتدا بی‌هدف می‌نمود، اما همین که به آنچووی‌ها (ماهی کولی) بیشتر دقت کردم هدفش برایم روشن شد. آیا هدف اسپینلی این بود که بگوید این پیش‌خوراک ایتالیایی نمادی از کل زندگی، و زیتون‌های سیاهش یادآور تحمل‌ناپذیر میرایی است؟ اگر این‌گونه است، پس چرا در آن از کرفس استفاده نشده بود؟ آیا این حذف آگاهانه بوده؟ در رستوران جاکوبلی، آنتی‌پاستو تنها از کرفس تشکیل می‌شود. اما لازم به ذکر است که جاکوبلی فردی افراطی است. وی می‌خواهد توجه ما را به پوچی زندگی جلب کند. کیست که بتواند خوراک شاه‌میگوی او را فراموش کند: چهار شاه‌میگو، خوابانده‌شده در سیر، با چیدمانی که، بیشتر از هر کتابی که تاکنون درباره‌ی جنگ ویتنام نوشته شده، از مداخله‌ی ما در این جنگ می‌گوید.

فهرست مطالب کتاب

مرگ در می‌زند
گام بزرگی برای بشریت
سطحی‌ترین انسان
پرسش
نقدی بر رستوران فابریزیو و بازخوردهایش
اعترافات یک سارق
خاطرات: مکان‌ها و افراد
دوران شوم زندگی ما