معرفی و دانلود کتاب شیرین‌ترین رویاها

معرفی کتاب شیرین‌ترین رویاها

کتاب شیرین‌ترین رویاها، داستانی است خانوادگی اثر دوریس لسینگ است، که از سرنوشت‌های گوناگون نوشته است. زنی که از شوهرش جدا شده و همراه مادرشوهر و دو پسرش در یک خانه‌ زندگی می‌کنند. رفته رفته افراد دیگری نیز وارد داستان شده و سرنوشت‌شان رقم می‌خورد...

خانم دوریس لسینگ (Doris may lessing) در سال 1919 میلادى در یک خانواده انگلیسى مقیم کشور باستانى ایران متولد شد. پنج ساله بود که به همراه والدینش به رودزیاى جنوبى (زیمبابوه کنونى) رفت. او دوران کودکى و نوجوانى خود را در یک مزرعه بزرگ در آن‌جا سپرى کرد و براى اولین بار در سال 1949 قدم به خاک انگلستان نهاد و دستنویس اولین رمان خود به نام «علفزارها آواز مى‌خوانند» را با خود همراه برد که در سال 1950 چاپ و منتشر شد و با استقبال شگفت‌انگیزى در آمریکا، انگلستان، و ده کشور دیگر اروپایى مواجه شد.

از آن زمان وى نه تنها به عنوان یک رمان‌نویس، که به عنوان نویسنده داستان‌هاى واقع‌گرایانه و داستان‌هاى کوتاه، شهرت زیادى کسب کرده بود. او به خاطر مجموعه‌اى شامل پنج رمان کوتاه به دریافت جایزه سامرست موام نایل آمد. او در سال 1981 جایزه عالى ادبیات اروپا از کشور اتریش و در سال 1982 جایزه شکسپیر از جمهورى فدرال آلمان را از آن خود ساخت. ضمنا جایزه یادبود دیوید کوهن، ادبیات انگلستان و جایزه مشترک کشورهاى اسپانیا و اتریش را در سال 2001 میلادى کسب کرد.

در میان رمان‌هاى عالى وى مى‌توان به «دفترچه یادداشت طلایى»، «تابستان قبل از تاریکى» و «خاطرات یک نجات یافته» اشاره کرد. تعدادى از داستان‌هاى کوتاه وى نیز به صورت مجموعه‌اى در چند جلد به چاپ رسیده‌اند که از میان آن‌ها مى‌توان «به طرف اتاق شماره نوزده» و «هوس‌هاى جک اورکنى» را نام برد. ضمنآ داستان‌هاى کوتاه آفریقایى وى در دو مجموعه به نام‌هاى «اینجا سرزمین رئیس پیر بود» و «خورشید در میان پاهاى آن‌ها» جمع‌آورى شده است. از میان اولین پنج رمان وى تحت عنوان «کلى کنوپوس در آرگوس»، یکى از آن‌ها به نام «آرشیو» نیز در سال 1979 به چاپ رسیده است. ضمنآ رمان دیگر او به نام «تروریست خوب» در سال 1985 جایزه ادبى دبلیو. اچ. اسمیت و جایزه موندلوى ایتالیا را از آن خود کرد. همین‌طور رمان «پنجمین فرزند» وى برنده جایزه گرینزین کاوور شد و به صورت اشعار اپرا اجرا شد و در شهر هاستن آمریکا مقام اول را کسب کرد.

آخرین کارهاى وى شامل رمان‌هاى عالى، «دوباره دوست بدار»، «مارا و دن»، «بن در جهان» و «شیرین‌ترین رؤیاها» و دو جلد بیوگرافى تحت عنوان «زیر جلد من» و «قدم زدن در سایه» است. وى که در سال 2007 برنده جایزه نوبل ادبیات گردید، در حال حاضر در شمال شهر لندن زندگى مى‌کند.

در بخشی از کتاب شیرین‌ترین رویاها (The sweetest dream) می‌‌خوانیم:

شاخه‌هاى بالایى درخت که هنوز هم داراى برگ‌هاى تابستانى‌اش بود، و کمى پژمرده شده بود، در زیر تابش نور اتاق‌هاى پیرزنى که در طبقه دوم بود، از تاریکى نجات یافته و منور شده، با نسیم ملایم در اهتزاز بودند و رنگ سبز خود را تا حدودى حفظ کرده بودند، جولیا در آن موقع در خانه بود. فرانسیس به فکر مادر شوهرش - مادر شوهر سابقش افتاد که موجب هجوم تصورات آشنایى شد که سنگینى عدم مقبولیت را بر افکارش فشار آورد. اما چیز دیگرى نیز وجود داشت که اخیرآ به آن پى‌برده بود. و آن این بود که جولیا باید به بیمارستان برود، والا ممکن است بمیرد. فرنسس بالاخره مجبور بود بپذیرد که چقدر به وى وابسته است. فرض کنیم جولیا وجود نداشت، آن موقع او چه‌کار باید مى‌کرد، یعنى همه آن‌ها چه‌کار مى‌توانستند بکنند؟

در ضمن همه او را به چشم یک پیرزن نگاه مى‌کردند، حتى خود وى نیز تا این اواخر چنین تصور مى‌کرد. البته اندرو مانند او فکر نمى‌کرد و متوجه شده بود که کولین شروع کرده است او را جولیا بنامد. سه اتاق بالاتر از اتاقى که وى حالا در آن ایستاده بود و پایین اتاق جولیا بود، در اختیار اندرو، پسر ارشد و کولین، پسر کوچکش قرار داشت که فرزندان او و جانى لنوکس بودند.

سه اتاق نیز در اختیار وى بود شامل، اتاق خواب، اتاق مطالعه و اتاق دیگرى که همواره براى اقامت شبانه کسى مورد نیاز مى‌شد. روزى رُز تریمبل گفته بود: «سه تا اتاق را براى چى مى‌خواهد؟ این خودخواهى او را مى‌رساند.»