معرفی و دانلود کتاب دیوار

معرفی کتاب دیوار

وقتی روی دیوار هستی، تمام مدت به سرما فکر می‌کنی... این بخشی از پاراگراف آغازین کتاب دیوار، اثر تحسین‌برانگیز جان لنچستر است؛ رمانی پادآرمانشهری که با روایت قصه‌ای خیالی، آینده‌ی وهم‌انگیزی را که در انتظار بشر است گوشزد می‌کند.

درباره کتاب دیوار:

رمان‌های پادآرمانشهری گونه‌ای از آثارند که بر پایه‌ی یک ایده‌ی خیالی و غالبا شوم درباره‌ی آینده‌ی انسان شکل گرفته‌اند. در این گونه آثار، نویسنده با ترسیم جهانی که نظمی متفاوت از جهان ما بر آن حاکم است، به خوانندگان خود هشدار می‌دهد که اگر وضع بشر به همین منوال پیش برود، آینده‌ای سیاه در انتظارش خواهد بود. اینگونه آثار غالبا تم سیاسی دارند. مانند کتاب مشهور جورج اورول: 1984.

اما برخی از آثار پادآرمانشهری نیز، مانند کتاب دیوار (The Wall)، به وجهی دیگر از مصائبی می‌اندیشند که در انتظار بشر است؛ یکی از این وجوه، تغییرات بی‌رویه‌ی اقلیمی است.

رمان دیوار ترسیم‌گر دنیایی‌ست که زندگی در آن، به سبب وقوع تغییرات آب و هوایی شدید و بالا آمدن سطح آب دریاها شکلی دیگر به خود گرفته است. کشوری جزیره‌ای، با بر پا کردن دیوارهایی بلند در مرز ساحلی خود، با مهاجمانی که آنسوی دیوارند می‌جنگد. بر روی هر دیوار، مدافع یا مدافعانی وجود دارند که به نوعی محکوم به خدمت بر روی این دیوارها هستند. در مقابل، کسانی دیگر از آنسوی آب‌ها به سمت این سرزمین ساحلی یورش می‌آورند، و یا بعضاً از درون خود این سرزمین به سویی دیگر می‌گریزند.

کتاب از زبان شخصیتی به نام کاوانا روایت می‌شود. او یکی از مدافعان دیوار است. لحن سرد و خشک این راوی، به خوبی با فضای سرد و انعطاف‌ناپذیر داستان انطباق دارد.

وظیفه‌ی کاوانا به عنوان یک مدافع مشخص است؛ اما آیا عمل به این وظیفه به سادگی امکان‌پذیر است؟ کاوانا تا چه زمانی قادر به تحمل دشواری‌های خدمت بر روی دیوار خواهد بود؟ و در نهایت، آیا جنگی بزرگ در راه است...؟

جان لنچستر (John Lanchester) در کتاب دیوار، بیش از هر چیز از دشواری‌های اخلاقی زیستن در دنیایی می‌گوید که انسان‌ها را به دو گروه خودی‌ها و غیرخودی‌ها (دیگران) تقسیم می‌کند؛ دنیایی که در آن برای بقا باید هر لحظه جنگید و مبارزه کرد. اما در این میان، این پرسش مطرح است که مسئولیت چنین وضعیتی بر عهده‌ی کیست؟ نسل‌های پیشین؟ اما اگر وضع چنین باقی بماند و حتی رو به بدتر شدن بگذارد، در آن صورت چگونه می‌توان جز خود کسی را سرزنش کرد؟

برخی از افتخارات کتاب دیوار:

- حضور در لیست بهترین کتاب‌های سالِ NPR
- بهترین داستان سال از نگاه فایننشال تایمز
- نامزد جایزه بوکر سال 2019
- نامزد جایزه اورول سال 2020

نکوداشت‌های کتاب دیوار:

- هیجان‌انگیز، ماهرانه و هجوآمیز! (آنا موندو، وال استریت ژورنال)
- مانند تمام آثار خوب پادآرمانشهری، لنچستر جهانی را خلق کرده که می‌تواند شکل واقعیت به خود گیرد. (لوکاس ویتمن، تایم)
- چشم‌اندازی دلخراش، درخشان و قابل تأمل از آینده. لنچستر در این اثر نشان می‌دهد که جو سیاسی کنونی ما می‌تواند به چه مرحله‌ی وحشتناکی منتهی شود. (امیلی جان مندل)
- پر از تنش و افت‌و‌خیز... خوانندگان اندکی پیدا می‌شوند که قبل از اتمامش آن را کنار بگذارند. (New York Times Book Review)

کتاب دیوار برای چه کسانی مناسب است؟

طرفداران رمان‌های خیالی، و علاقه‌مندان به ادبیات امروز جهان از خواندن این کتاب لذت فراوانی خواهند برد.

با جان لنچستر بیشتر آشنا شویم:

وی روزنامه‌نگار و نویسنده‌ی انگلیسی‌ست و آثارش تا کنون به زبان‌های گوناگونی ترجمه شده است. لنچستر توانسته جوایز معتبری چون وایت برد و فوستر را از آن خود کند، و به طور کلی کارنامه‌ی درخشانی از خود در زمینه‌ی ادبیات داستانی به جا بگذارد. کتاب دیوار او نیز موفق به نامزدی برای دریافت جایزه‌ بوکر گردید و توجه اهالی ادبی را به خود جلب کرد. نگاه خاص او به مسائل و سبک منحصربه‌فردش، از او نویسنده‌ای درخور و قابل توجه ساخته است.

در بخشی از کتاب دیوار می‌خوانیم:

لازم نبود بپرسم منظورش چه کسانی است. این نور‌ها متعلق به دیگران بود. این نخستین رویارویی من با آن‌ها بود. البته نه رویارویی چهره‌به‌چهره، چرا که در ‌آن‌ صورت یکی از طرفین بایست می‌مرد. ولی به‌ هر‌ حال رویارویی بود. نخستین باری که دیدمشان. فکر کنم در‌عین‌حال بار نخستی بود که توانستم بفهمم یکی از دیگران بودن چه حسی دارد؛ شناور در تاریکی، روی قایقی دست‌ساز یا روی تیوب یا چند تکه الوار، خیره به خط ساحلی، چشم به دیوار، به پراکندگی نورهای بالای دیوار و سیاهی ظلمات در پایین. با موج دریا بالا و پایین می‌روی. دشوار بتوانی آخرین باری را که گرم یا خشک یا در امنیت بوده‌ای به یاد بیاوری. ما سردمان بود ولی دیگران بیشتر سردشان بود. ما بی‌حوصله و خسته و در مشقت و نگران بودیم، آن‌ها خشمگین و وحشت‌زده و خسته و درمانده. آه خدایا، منظرۀ دیوار از روی دریا باید دهشتناک باشد؛ یک خط صاف نحس شبیه جای زخم. بی‌اندازه ساده، بی‌اندازه بی‌پروا، بی‌اندازه سازش‌ناپذیر. عادت داشتیم که از وجود آن‌ها وحشت کنیم، در تخاصم باشیم: اگر بیایند آن‌ها را می‌کشیم، به همین سادگی. ولی ما در چشم آن‌ها چه بودیم! لابد بیشتر شبیه شیطان و نه انسان. ارواح، ذاتی که با شرارت ناب تجسد یافته. ما که آن‌ها را ببینیم می‌کشیم، آن‌ها اگر دستشان به ما برسد با ما چه می‌کنند؟