معرفی و دانلود کتاب خواب ابدی

معرفی کتاب خواب ابدی

ضرورت ثبت و حفظ آثار کلاسیک سینمای جهان، انتشارات مؤسسه‌ی فیلم بریتانیا را بر آن داشته تا تولید مجموعه‌ای تحت عنوان فارسی «خوانش فیلم» را آغاز کند. کتاب خواب ابدی نوشته‌ی دیوید تامسن نیز یکی از آثار این مجموعه است که این شاهکار اقتباسی سینمای کلاسیک به کارگردانی هاوارد هاکس بر اساس رمان ریموند چندلر را مورد نقد و بررسی قرار داده است.

درباره‌ی کتاب خواب ابدی

کتاب خواب ابدی (The Big Sleep) نوشته‌ی منتقد برجسته‌ی سینما، دیوید تامسن (David Thomson)، نقدی جامع بر فیلم خواب ابدی به کارگردانی هاوارد هاکس و فیلمنامه‌نویسی ویلیام فاکنر شهیر است؛ تامسن فیلم را از جنبه‌های مختلف مورد بررسی قرار داده و مطابق با ژانر نوآر، اقتباس از آثار چندلر و سبک کارگردانی هاکس، به تحلیل آن پرداخته است. فیلم که به سال 1946 با هنرنمایی همفری بوگارت در نقش فیلیپ مارلو و لورین باکال در نقش ویوین راتلج ساخته شده، اقتباسی از رمان ریموند چندلر به همین نام است. فیلم داستان استخدام یک کارآگاه خصوصی توسط ژنرالی ثروتمند در لس‌آنجلس است که مسئولیت رسیدگی به پرونده‌ی اخاذی از دختر کوچکش کارمن را به عهده می‌گیرد. بوگارت در نقش کارآگاه مارلو در جریان پرونده متوجه پیچیدگی‌هایی می‌شود که بوی قتل و فساد و جنایت می‌دهند. در این میان ویوین با بازی لورین باکال، از راه می‌رسد و با شخصیت فریبنده و جذاب خود، به فضای رازآلود و معمایی فیلم می‌افزاید. این فیلم با به‌کارگیری مؤلفه‌های فیلم نوآر از جمله نورپردازی سایه‌روشن، فضاهای تاریک و تعلیقات فراوان، شباهت بسیاری به آثار این ژانر دارد که در ادامه با نگاهی جزئی‌تر، به بررسی آن و معرفی اثر دیوید تامسن می‌پردازیم.

دیوید تامسن در کتاب خواب ابدی کلام خود را با این گزاره آغاز می‌کند که فیلم گرچه دارای ویژگی‌های نوآر است، اما در این سبک قرار نمی‌گیرد. سپس تفاوت‌های میان رمان و فیلم را برشمرده و به تحلیل سبک کارگردانی هاوارد هاکس و ظرافت‌های نوشتاری ریموند چندلر پرداخته است. او بر این نکته تأکید می‌کند که هاکس با حذف برخی پیچیدگی‌های داستان، فیلم را بیشتر بر پایه‌ی شخصیت‌پردازی و دیالوگ‌های درخشان بنا کرده و از نشان دادن جزئیات یاد شده در رمان، تا حدی فروگذار کرده است. همچنین تأثیر غیرقابل‌انکار ستاره‌های هالیوود در دهه‌ی 40 و 50 آمریکا را یادآور شده و وجوه اثرگذاری همفری بوگارت و لورین باکال و رابطه‌ی جذاب میان آن‌ها را تحلیل کرده است.

نویسنده با بررسی ساختاری رمان و فیلم و همچنین پرداختن به ظرایف محتوایی و شیوه‌ی روایت آن، نقدی جامع و دقیق ارائه کرده و آن را به شیوه‌ی کار هاکس و مراحل پیش‌تولید فیلم پیوند می‌زند. مطالعه‌ی این کتاب راهی است برای شناخت بیشتر این کارگردان معروف و نویسندگان شهیر آثارش یعنی ریموند چندلر و ویلیام فاکنر. بازخوانی آثار کلاسیک سینمای هالیوود، به مثابه‌ی کلاس درسی است که سینماگران و نویسندگان را به سمت آفرینش آثاری خوش پرداخت هدایت می‌کند. کتاب خواب ابدی یکی از کتاب‌هایی است که با نگاهی پویا و متفاوت، بنیان سینمای کلاسیک آمریکا را تحلیل کرده و در اختیار فیلم‌سازان و دوست‌داران این هنر قرار گرفته است.

کتاب پیش رو توسط نیکا خمسی ترجمه شده و به همت انتشارات علمی و فرهنگی به نشر رسیده است.

کتاب خواب ابدی برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی این کتاب به علاقه‌مندان سینمای کلاسیک و خوانندگان مطالعات سینما توصیه می‌شود.

در بخشی از کتاب خواب ابدی می‌خوانیم

هاکس دوست داشت میزان اقتدار و حوزه‌ی اختیارات خود را تلویحاً بیان کند، از این رو اذعان می کرد که فیلمنامه، ابزار ضروری، نسبتاً جامع و شتابزده ای است که به موجب آن بداهه سازی خلاقانه‌ی سر صحنه ممکن می شود. دلیلی ندارد که به روش کارش شک کنیم. در طول سال ها، هاکس اغلب کار روزانه را به جای تمرین یک صحنه، با «گپ و گفت» درباره‌ی آن آغاز می کرد: بازیگران دورخوانی می کردند و هاکس چنین نظر می داد که کل دیالوگ هایشان واقعاً کسل کننده است و برای اینکه کمی شور و حال به آن ببخشند چه غلطی می توانند بکنند؟ این شیوه‌ی کار شرایط را برای بوگارت مهیا کرد تا روزی در بحبوحه‌ی ساخت خواب ابدی از هاکس چیزی بپرسد، آن هم نه برای اینکه به پاسخی دست یابد، بلکه بیشتر بدین منظور که سر صحبت را باز کند. او پرسید که چه کسی عامل یکی از قتل های داستان است. هیچ کس پاسخش را نمی دانست، نه هاکس و نه نویسنده‌ی «سر صحنه‌ی» محبوبش، ژول فرثمن. بنابراین از ویلیام فاکنر و لِی برَکِت پرسیدند بی فایده بود. سپس با چندلر (که هرگز ارتباطش را با تولید فیلم قطع نمی کرد) تماس گرفتند و او هم نمی دانست. تا زمانی که شور و حال لازم در فیلم ایجاد می شد، این جزئیات خللی به کار وارد نمی کرد و مشکلی جدی به حساب نمی آمد.

فاکنر و برَکِت که اولی هم پیاله‌ی دوستان و ادیبی صاحب نام بود، و دومی زنی بود که در ابتدا با مرد اشتباه گرفته شده بود قبلاً فیلمنامه ای مقدماتی را به شکلی شتابزده نوشته بودند. گفته می شود که آنان این کار را در طول هشت روز انجام دادند؛ فاکنر و برکت هر یک تعدادی از صحنه ها را نوشتند. سپس هاکس و فرثمن نظارت بر فعالیت های خودجوش سر صحنه را بر عهده گرفتند، و این کار را با کمک شایان توجه بازیگرانی انجام دادند که توانایی یادگیری دیالوگ های جدید و اغلب، صحنه هایی با دیالوگ های دشوار را در طول حدود یک ساعتی که نور صحنه آماده می شد، داشتند. بنابراین اگر هاکس در ابتدا بداهه گویی می کرد، آنچه بازیگران جلوی دوربین می گفتند هم دقیق و هم کنترل شده بود.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
سپاسگزاری
خواب ابدی
یادداشت ها
مشخصات و عوامل فیلم
کتابنامه