معرفی و دانلود کتاب اشک‌های مادرم

معرفی کتاب اشک‌های مادرم

میشل لایاز در کتاب اشک‌های مادرم با طنز ظریف و پنهان و نیم‌نگاهی به ضعف‌های درونی انسان، درباره‌ی تنش‌های پنهان درون خانواده‌ها و ناهنجاری‌ها و چالش‌های دوران نوجوانی نوشته است. پنجمین رمان او، با نام اشک‌های مادرم، شاید تلخ‌ترین رمانش باشد؛ اما بی‌شک از زیباترین آثار این نویسنده‌ی مطرح است. داستان، ماجرای مرد جوانی را روایت می‌کند که پس از مرگ مادرش به خانه‌ی دوران کودکی خود بازمی‌گردد و در سی فصل کوتاه بر اشیاء متفاوتی تمرکز می‌کند و به آن‌ها می‌پردازد. اشیائی که هاله‌ای از فراموشی آن‌ها را در برگرفته اما روزی در زندگی او نقش داشته‌اند!

درباره‌ی کتاب اشک‌های مادرم

میشل لایاز (Michel Layaz) نویسنده‌ی مطرح سوئیسی است که دوازده اثر داستانی و چندین نمایشنامه‌ی رادیویی دارد. او جایزه‌ی معتبر ادبیات سوئیس را در سال 2017 برای رمان «لوئیس ساتر» از آن خود کرد و آثارش از زبان فرانسوی به چندین زبان ترجمه شده‌اند. کتاب اشک‌های مادرم (Les Larmes de ma mére - My Mother's Tears) از زبان راوی بزرگسالی نقل می‌شود که پس از مرگ مادرش برای تمیز کردن خانه‌ی دوران کودکی خود بازگشته است.

راوی با شرح داستان‌هایی در سی فصل کوتاه که هر کدام بر یک شیء طلسم‌شده و یادآور خاطرات کودکی‌اش اختصاص دارند، می‌کوشد پرده از راز اشک‌های مادرش بردارد. مادری فوق‌العاده زیبا و باهوش که در زمان زنده بودنش درک نشد و تولد او را هر بار با هدیه دادن یکی از آن اشیاء اسرارآمیز تبریک گفته بود. یک ارکیده‌ی مصنوعی، یک مجسمه، یک جفت کفش جلوباز سبز، یک چاقوی قصابی، چوب ماهیگیری و قرقره و ... . تمام این اشیاء عجیب و غریب به کلی فراموش شده‌اند و حالا راوی دوباره آن‌ها را پیدا کرده. در میانه‌ی این فصل‌ها، تکه‌هایی از گفت‌وگوهای راوی با معشوق کنونی‌اش وجود دارد، زنی که از او می‌خواهد بر گذشته‌‌ی تلخ و دردناکش غلبه کند. این گفت‌وگوها سخت و آزاردهنده‌اند اما به رهایی تدریجی او از زخم‌های روانی‌اش منجر می‌شود.

لایاز در شرح داستان کتاب اشک‌های مادرم تا حدی از زندگی خودش بهره گرفته است. او نه‌تنها روایتی را از تلاش یک پسر برای درک مادر مرموزش شرح می‌دهد، بلکه داستانی تکان‌دهنده درباره‌ی زبان و حافظه خلق کرده است که قدرت کلمات را برای آسیب رساندن یا التیام بررسی می‌کند، چاقویی دولبه که هم احیای خاطرات دردناک گذشته‌ را به دنبال دارد و هم آرامش ناشی از غلبه بر ترس‌ها و زخم‌های کودکی را در برمی‌گیرد. پسر جوانی به خانه‌ی دوران کودکی خود رفته و با خاطرات بسیار عجیبی روبه‌رو می‌شود که در برخی موارد به نظر می‌رسد سلامت عقل مادرش را زیر سؤال می‌برند!

اسامی فصل‌های کتاب هرکدام به شیئی خاص اختصاص دارند که مرد جوان در خانه پیدا می‌کند و میشل لایاز عنوان «اشک‌های مادرم» را چندین بار در میان آن‌ها تکرار کرده که نشان از تأکید وی بر گریه‌های بی‌امان مادر راوی در دوران کودکی‌اش دارد. داستان با توصیف راوی از بازگشتش به خانه‌ی دوران کودکی آغاز می‌شود. او خطاب به معشوقه‌ی خود می‌گوید که باید این آپارتمان را کاملاً تخلیه کند و از این منطقه برود. پرنده‌ای از پنجره‌ی باز وارد شده و حالا راه بیرون رفتن را گم کرده است. پرهایش تقریباً همه‌جا، روی زمین و لوازم پراکنده شده، حتی لاشه‌ی پرنده هم روی زمین افتاده. راوی عمیقاً غمگین است و می‌گوید که چنین تصاویری به راحتی از ذهنش پاک نخواهند شد و وحشتش تا ابد با او باقی می‌ماند.

انتشارات ناهونته این رمان زیبای روانشناسانه را با ترجمه‌ی سعیده سادات سیدکابلی منتشر کرده و در اختیار خوانندگان علاقه‌مند قرار داده است.

جوایز و افتخارات کتاب اشک‌های مادرم

• برنده‌ی جایزه‌ی میشل دنتان در سال 2003
• برنده‌ی جایزه‌ی بررسی‌کنندگان RSR در سال 2004
• برنده‌ی جایزه‌ی بهترین داستان ترجمه‌شده از زبان فرانسه به انگلیسی به انتخاب بنیاد فرانسوی-آمریکایی در سال 2020

نکوداشت‌های کتاب اشک‌های مادرم

• درست به همان شکلی که میشل لیریس در کتاب «مردانگی» قلم‌فرسایی کرده، لایاز نیز در این کتاب اسطوره‌ای اولیه را بازآفرینی می‌کند که نه‌تنها دوران کودکی راوی را نشان می‌دهد، بلکه زندگی کنونی او را نیز شکل می‌دهد. در مرکز این اسطوره، چهره‌ی هم‌زمان ترسناک و دوست‌داشتنی مادرش احیا می‌شود. این داستان بسیار قوی و دقیق است و تا صفحات پایانی نیز تأثیرگذار باقی می‌ماند. رمان لایاز با موسیقی پنهان در متن خود، برای مدت طولانی ذهن خوانندگان را لمس خواهد کرد. (مجله‌ی صحنه - Scène)

کتاب اشک‌های مادرم برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به رمان‌هایی با موضوعات روانشناسانه و فضای رازآلود علاقه دارید، پیشنهاد می‌کنیم مطالعه‌ی این کتاب را از دست ندهید.

در بخشی از کتاب اشک‌های مادرم می‌خوانیم

چرا پدرم این مجسمه را در اتاق خواب نگذاشت؟... این‌طور، او می‌توانست، قبل از اینکه بخوابد، نگاهش کند، و در رؤیاهایش با او سیر کند. می‌دانستم که این مجسمه بسیار قدیمی است، هزاران سال قدمت دارد، و از جای دوری آمده است، از یمن، یک مجسمه‌ی سنگی به ارتفاع حدود بیست سانتی‌متر که تقریباً نیمی از آن را یک پایه تشکیل می‌دهد (شخصیت پا ندارد، یا دست‌کم پاهایش در پایه پنهان بودند) در حالی که نیم‌تنه، به خاطر دو سینه‌ی کوچکی که از هم فاصله داشتند، نشان می‌داد که یک زن است، در غیر اینصورت، تشخیص جنسیتش، با دیدن صورتی صاف و طرح‌دار تقریباً غیرممکن بود. پدرم قبل از رفتن به محل‌کار دستش را روی این مجسمه می‌گذاشت، انگار کمی از قدرت و آرامشش را به او می‌بخشید. او با لطافت باشکوهی به مجسمه نگاه می‌کرد و بدون شک در آپارتمان، این مجسمه تنها شیئی بود که به آن وابستگی داشت. بدون درک عمیق این وابستگی، درکش می‌کردم. بیش از یک بار، خودم از صندلی بالا رفتم تا شکل مجسمه و برجستگی‌های این سنگ آهک را در کف دستم بهتر احساس کنم. اگرچه کوچک بود، اما به نظر من مجسمه‌ای عظیم می‌آمد، جسمی شکست‌ناپذیر که روی کمد راهروی ورودی نشسته بود و اکثر بازدیدکنندگان به آن توجهی نمی‌کردند، این مسئله باعث می‌شد تا افرادی را که وارد آپارتمان ما می‌شدند، به دو قبیله تقسیم کنم: آن‌هایی که متوجه مجسمه می‌شدند و آن‌هایی که متوجه این مجسمه نمی‌شدند. من به افراد دسته‌ اول گرایش داشتم و آن‌ها را دارای استعدادهای برتر تصور می‌کردم. این نوع توجه من به جزئیات آزارم می‌داد، و حتی امروز، اعتراف می‌کنم که نمی‌توانم از کسی حمایت کنم که گربه را دوست ندارد، یا تمایلی به نشستن در شن‌ها ندارد، یا کسی که حاضر نیست دو نقطه را با مسیری غیر از مسیری که عادت کرده است به هم وصل کند... هرکس عادات عجیب خود را دارد!...

فهرست مطالب کتاب

مقدمه‌ی مترجم
ماشین خودران
مجسمه
چوب ماهیگیری
صفحه گردان
اشک‌های مادرم
تاب
اتاق مربع
چاقوی قصابی
بازی دارت
گل‌های ارکیده
اشک‌های مادرم
تخته پرش
دست
شمعدان بزرگ
کفش‌های جلوباز سبز
اشک‌های مادرم
عکس اتاق خواب
شانه‌ی سیاه
بشقاب میوه
ماهیتابه‌ی چدنی
ماکت‌ها
اشک‌های مادرم
دستمال پارچه‌ای
راه‌بندان
حرز
اشک‌های مادرم
روبان
تکه‌ی طلا
تکه‌ی شیشه
سبیل