معرفی و دانلود کتاب یک فیلم، یک جهان: سانشوی مباشر

معرفی کتاب یک فیلم، یک جهان: سانشوی مباشر

دادلی اندرو و کارول کاوانو در کتاب یک فیلم، یک جهان: سانشوی مباشر به تحلیل تخصصی یک از شاهکارهای دنیای سینما می‌پردازند. سانشوی مباشر ساخته کنجی میزوگوچی، کارگردان معروف ژاپنی است که مورد استقبال جهانی قرار گرفت و منتقدان بسیاری مهارت او در به تصویر کشیدن مفاهیم عمیق و مهم زندگی را تحسین کردند.

درباره کتاب یک فیلم، یک جهان: سانشوی مباشر:

کنجی میزوگوچی درسال 1954 شاهکار هنری خود را به جهان معرفی کرد: سانشوی مباشر. این فیلم روایت یک داستان کلاسیک ژاپنی درباره مقامی فئودال است که به دلیل توطئه‌های دشمنان سیاسی مجبور به تبعید می‌شود. در غیاب او، فردی به اسم سانشو فرزندانش را تحت نفوذ می‌گیرد و زندگی سختی را به آن‌ها تحمیل می‌کند. این فیلم که ریشه در افسانه‌های عامیانه دارد، منعکس‌کننده شرایطی است که جنگ جهانی دوم برای کشورهای درگیر آن به دنبال آورد و باعث جدایی بسیاری از خانواده‌ها شد. عناصر زیبایی‌شناختی، فرهنگی و اجتماعی که در ساخت این اثر به کار رفته باعث پیدایش کتاب یک فیلم، یک جهان: سانشوی مباشر (Sansho Dayu) در سال 2000 توسط دادلی اندرو شد. اما در سال 2020 نسخه‌ای جدید با پیشگفتار کارول کاوانو منتشر شد که به طور ویژه بر شباهت داستان فیلم با برده‌داری مدرن و همینطور جداسازی کودکان از والدینشان تاکید دارد اما دلیل این تجدید چاپ چه بود؟

اگر اخبار جهانی سال‌های اخیر را دنبال کرده باشید، متوجه می‌شوید که سانشوی مباشر بیشتر از هر زمان دیگری با روزگار امروز ما همخوانی دارد. تعداد پناهجویانی که برای یافتن مکانی امن جان خود را در مسیرهای غیرقانونی به خطر می‌اندازند رو به افزایش است، هر روز والدین بسیاری به دلیل فقر فرزندانشان را به دیگران می‌بخشند و سیاستمداران رویای ساختن دیوارهای بلندی دارند که کشورها را از هم جدا می‌کند. رویدادهای سیاسی و اجتماعی اخیر باعث شد نگاه طرفداران سینما دوباره به سمت این فیلم جلب شود و بار دیگر عظمت و ارزش آثار قدیمی سینما را به آن‌ها یادآوری کند. کتاب سانشوی مباشر، یازدهمین جلد از مجموعه ارزشمند یک فیلم، یک جهان به بررسی و تحلیل نمادهای این فیلم سینمایی می‌پردازد و با اشاره به شباهت‌های این داستان با دنیای امروز درکی عمیق‌تر از آن را به خوانندگان هدیه می‌دهد.

درباره مجموعه یک فیلم، یک جهان:

این مجموعه شامل تک‌نگاره‌هایی پیرامون فیلم‌های مشهور و تأثیرگذار تاریخ سینما است. اولویت انتخاب کتاب‌های این مجموعه که از بین چندین کتاب انگلیسی و فرانسوی برگزیده شده‌اند، بر مبنای اهمیت فیلم و کتاب مربوط به آن بوده است و تا حد امکان سعی شده تا آثار انتخاب شده به تاریخ کتاب‌های سینمایی ایران نزدیک باشند.

کتاب یک فیلم، یک جهان: سانشوی مباشر مناسب چه کسانی است؟

مطالعه این اثر برای افرادی که به دنبال شناخت تخصصی و عمیق از دنیای سینما - به ویژه سینمای ژاپن- هستند مفید خواهد بود.

درباره نویسندگان بیشتر بدانیم:

دادلی اندرو (Dudley Andrew) نظریه‌پرداز سینمای آمریکایی است. او از سال 2000 در دانشگاه ییل درس فیلم و ادبیات تطبیقی را تدریس می‌کند.
کارول کاوانا (Carole Cavanaugh) دانشیار گروه زبان ژاپنی در کالج میدلبری است و آثار زیادی در زمینه ادبیات و فیلم ژاپنی منتشر کرده است.

در بخشی از کتاب یک فیلم، یک جهان: سانشوی مباشر می‌خوانیم:

سانشوی مباشر را می‌توان اثر هنری مذهبی قلمداد کرد، فیلمی که در سنت‌های غنی مجسمه‌سازی و تصویرگری بودایی ژاپنی مشارکت دارد. فیلم مثل شمایلی مراقبه‌گر عمل می‌کند، مکاشفه‌ای برای شرح تعالیم مربوط به نقاشی‌های پرجزئیات و مجسمه‌های رئالیستی دورانی که در آن می‌گذرد. میزوگوچی تصاویری از ایمان را بر سلولوئید حکاکی می‌کند که به همان قدرت بازنمودهای باستانی سرمشق‌های رهبانیت است، همان‌هایی که معنویت تمثال‌هاشان به فیلم اجازه می‌دهد تا این ایدۀ قرون وسطایی را مطرح کند که زندگی مذهبی علاج حقیقی دنیای فاسد است.

جیزو و کاننُن در سنت بودایی ژاپن محبوب‌ترین بودیسَتواها هستند. این‌که اوگای و میزوگوچی هر کدام یکی از آن‌ها را انتخاب کرده‌اند نکته‌ای در خود نهفته دارد. کارگردان به گونه‌ای تأثیرگذار و عامدانه جیزوی اوگای، حافظ کودکان، را با کاننُن، بودیسَتوای شفقت، عوض کرده تا جای پای داستان را در قلمروی بزرگسالان محکم کند. در فیلم، مجسمه دارایی جادویی آنجیو نیست، بلکه مدرک زوشیو برای اثبات میراث، حکمرانی و حرف‌های پدر است. بی‌تردید این میزوگوچی بوده که شمشیر زوشیو را از در داستان اوگای حذف کرده، زیرا در ژاپن پساجنگ امکان نداشته آن را نماد حکومتی بخشنده بدانند. اما چیزهایی مشابه شمشیر باقی مانده. زوشیوی جوان‌تر همیشه چیزی را در دست دارد و می‌جنباند: در صحنه‌های کودکی اسب پوشالی اسباب‌بازی، در نوجوانی چاقو و در بزرگ‌سالی داس و میلۀ آهنی. در مقابل، آن مجسمۀ کوچک را از گردنش آویخته و تا زمانی که درش نمی‌آورد به آن دست نمی‌زند، طلسمی که بیش‌تر مزاحم است تا نیروبخش، ارثیه‌ای دردسرساز که نمی‌شود از دستش خلاصی یافت، نه شیئی ارزشمند که حکم کلید آزادی را دارد. وقتی آنجیو از امکان تماس با مادر سخن به میان می‌آورد، زوشیو مجسمه را از گردنش می‌کَند و آن را پرت می‌کند. حالا او از بند میراث پدر آزاد شده، اما از این لحظه به بعد برده‌ای کامل است.