معرفی و دانلود کتاب گریفین مورچه‌ای که دیگر تنها نیست

معرفی کتاب گریفین مورچه‌ای که دیگر تنها نیست

حسین خسروی در کتاب گریفین مورچه‌ای که دیگر تنها نیست بخشی از زندگی خود را روایت می‌کند و با ارائه‌ی داستان‌هایی انگیزشی سعی دارد به شما کمک کند تا خودتان را بیشتر بشناسید و هدف زندگی‌تان را بیابید.

درباره‌ی کتاب گریفین مورچه‌ای که دیگر تنها نیست:

مورچه‌ها با وجود داشتن اندامی کوچک و ظریف، میلیون‌ها سال است که به حیات خود ادامه می‌دهند. در حقیقت می‌توان راز بقای مورچه‌ها را در سبک زندگی‌شان جست‌وجو کرد. آن‌ها هیچ‌وقت شکست را نمی‌پذیرند و به مسیر خود ادامه می‌دهند. این حشرات سخت‌کوش در فصل تابستان کار می‌کنند و در زمستان به استراحت مشغول می‌شوند. سخت‌کوشی و مسئولیت‌پذیری، ویژگی‌های خوب و ارزشمندی است که در مورچه‌ها وجود دارد و آن‌ها را به جایگاهی می‌رساند که می‌توانند الگوی انسان‌ها باشند. این حشرات، آموزگاران خوبی هستند و درس‌های مهمی را می‌توانند در اختیارتان قرار دهند.

گریفین مورچه‌ای است که ذهنی پرسشگر و قلبی دردمند دارد و قدم در مسیری می‌گذارد که از جاده‌ و مقصدش چیزی نمی‌داند و فقط می‌خواهد مانند مورچه‌های دیگر در مسیر حرکت کند و رو به جلو برود. او تصمیم دارد زندگی و دنیای خود را بر اساس آرزوهایش بسازد و گذشته را فراموش کند. این مورچه در نهایت متوجه می‌شود پاسخ به پرسش «من کیستم» می‌تواند هدفی کامل برای زندگی باشد و بهترین مکان برای جست‌وجوی این هدف، درون خودش است.

کتاب گریفین مورچه‌ای که دیگر تنها نیست به شما کمک می‌کند تا خود و هدف زندگی‌تان را بهتر بشناسید و با راهنمایی‌های حسین خسروی در مسیر درست قدم بردارید.

مطالعه‌ی کتاب گریفین مورچه‌ای که دیگر تنها نیست به چه کسانی پیشنهاد می‌شود؟

اگر احساس می‌کنید شناخت کافی نسبت به خود ندارید و هدف زندگی‌تان را نمی‌دانید، بدون معطلی به سراغ این کتاب بروید.

در بخشی از کتاب گریفین مورچه‌ای که دیگر تنها نیست می‌خوانیم:

صبح زود از لونه بیرون زدم و خودم رو به درۀ تنهایی رسوندم. ته دره یه رود سبزرنگ بود و اون‌ور دره هم یه کوه. اونجا هر حرفی که می‌زدم به‌سمت خودم برمی‌گشت. من قراره محرم حرف‌های خودم باشم؛ پس نشستم و هرچیزی رو که توی این مدت یاد گرفته بودم برای خودم فاش کردم.

فهمیدم همیشه توی مسیر هر مورچه‌ای مورچه‌هایی هستن که بدون هیچ دلیلی مانع اون می‌شن؛ در واقع مورچه‌هایی که نمی‌دونن به کجا می‌رن جلوی مورچه‌هایی رو که می‌دونن به کجا می‌رن می‌گیرن، حتی اگه به سردرگمی بیشتر خودشون منجر بشه، نمی‌خوان دیگری توی مسیر درست باشه. دوست دارن تو هم مثه خودشون باشی، انگار یه مأموریت بهشون دادن که همه رو شبیه هم کنن. این یه جورهایی برای ترس‌هاشون امنیت ایجاد می‌کنه. اگه به مسیر تازه‌ای بری و تغییر کنی، براشون ناشناخته می‌شی و ناشناخته اون‌ها رو می‌ترسونه. این یه مأموریته که اون‌ها بهش فکر نکردن، ولی برای اینکه نترسن، ناخودآگاه انجامش می‌دن. به‌ناچار هر چیزی یا هرکسی رو اون‌قدر دچار دردسر می‌کنن که یا حذف بشه یا مثه خودشون بشه.

ذات خستگی‌ناپذیر مورچۀ هدفمند باعث می‌شه که نه اون‌ها از گذاشتن مانع دست بردارن و تسلیم بشن و نه مورچۀ هدفمند خسته بشه و از کارش دست بکشه. سخت‌ترین مانعِ زندگی، خودتی که راهت رو سد می‌کنی و بهترین کمک هم خودتی، که راهت رو باز می‌کنی. تو باید به کمک خودت، خودت رو از مسیر برداری. این کار سخت‌ترین کاره، اما وقتی‌که انجامش بدی، کنار زدن مانع‌های دیگران برات آسون می‌شه.

فهرست مطالب کتاب

مقدمۀ نویسنده
من کیستم؟
سردرگمی در گفت‌و‌گو با خود
روزنۀ امید
به زندگی اعتماد کن
این نیز بگذرد...
دیدن بیش از آنچه هست
رویارویی