معرفی و دانلود کتاب گاه نگاه: گزارشى در جمعیت شناسى درون

معرفی کتاب گاه نگاه: گزارشى در جمعیت شناسى درون

«این منِ کیهان‌وار را، چه باک از جنگ‌ها و توطئه‌ها؟...» کتاب گاه نگاه مجموعه‌ای متشکل از اشعار فرزاد گلی، پزشک و شاعر معاصر ایرانی، است. اشعار این مجموعه، تماماً در قالب شعر آزاد سروده شده‌اند.

درباره کتاب گاه نگاه

فرزاد گلی پزشک سرشناس و شاعر توانای معاصر است. اشعار مجموعه‌ی گاه نگاهِ او، جملگی در قالب شعر آزاد سروده شده‌اند. مضامین این اشعار، حول محور مفاهیمی نظیر تنهایی، عشق، نومیدی و اضطراب وجودی می‌گردند.

از جمله ویژگی‌های برجسته‌ی شعر فرزاد گلی، انتزاعِ فوق‌العاده‌ی این اشعار است؛ انتزاعی که به شعرِ شاعر رنگ‌وبویی عرفانی و فلسفی بخشیده است.

تمایل به بازی با ویژگی‌های آواییِ واژگان (یا آنچه واج‌آرایی خوانده می‌شود)، مهارت در ساخت ترکیب‌های بدیع و استعاره‌های پیچیده، و نوعی درون‌نگریِ ژرف، از دیگر خصائص فرزاد گلی در مقام شاعری امروزین به شمار می‌روند.

کتاب گاه نگاه توسط انتشارات دهکده‌ی سلامت روانه‌ی بازار نشر شده است.

کتاب گاه نگاه مناسب چه کسانی است؟

علاقه‌مندان به شعر معاصر ایران، مخاطبین اصلی کتاب گاه نگاه از فرزاد گلی به شمار می‌روند.

با فرزاد گلی بیشتر آشنا شویم

دکتر فرزاد گلی (Farzad Goli) متولد سال 1350 است. او دارای مدرک فلوشیبپ پزشکی روان‌تنی و روان‌درمانی از دانشگاه فرایبورگ آلمان، و بنیانگذار مؤسسه‌ی علمی و فرهنگیِ «دانشِ تندرستی» است که در سال 1375 تشکیل شده. دکتر گلی، به همراه گروهی از همکاران متخصص خود، مدت‌هاست مشغول فعالیت در حیطه‌ی پزشکیِ ذهن - بدن و هیپنوتراپی است. او از سال 1379، هر ساله دوره‌هایی موسوم به «روانشناسی فرافردی» را برای علاقه‌مندان تشکیل می‌دهد. وی همچنین، فعالیت‌های پژوهشی ارزنده‌ای در زمینه‌ی فلسفه‌ی پزشکی داشته است؛ فعالیت‌هایی که نتایجشان در قالب کتاب‌ها و مقالاتی متنوع، در اختیار مخاطبین مشتاق قرار گرفته‌اند. ضمناً، گفتنی است که دکتر فرزاد گلی، از سال 2011 میلادی کرسی استادیِ رشته‌ی اقتصاد زیست‌انرژی را در دانشگاه مدیسین آمریکا بر عهده دارد.

از میان کتاب‌های دکتر گلی، می‌توان به عناوینی چون «گاه نگاه»، «اقتصاد زیست‌انرژی»، «درآمدی بر پزشکی زندگی‌گرا» و «دانش فرگشت هشیاری» اشاره کرد.

در بخشی از کتاب گاه نگاه می خوانیم

ماه در منزل جوزا بود
و تعجبى نداشت که هر چیز دوگانه مى‌نمود
ماهِ آسمان، ماهِ آب
سیاهى بالا، سیاهى پایین
و در این میان آتشى سرگردان بود
و صورتک‌هایى گرداگرد آن
با هر صورتک
قوسى روشن پدیدار مى‌شد
که لحظه‌اى دیگر
پاره‌اى بى‌نام از تاریکى بود
لختىِ یاد امّا
آنها را حاضر و خاموش
در آنجا مى‌یافت.
صورتکى که کالبد امروز من است
صورتکى که کالبد دیروز من بود
صورتکى که فرداى من خواهد بود
و صورتک‌هاى بى‌شمار دیگرى
که نیاکان،
دوستان،
دشمنان
و پهلوانان خیالى من‌اند.
گاه شعله‌اى
که چون ماهى سرخى از آتش بیرون مى‌جست،
صورتکى مى‌شد
کالبدى خیالى در خیال مادرم
یا یکى از هزاران کالبد خیالى دیگر
که سرگردانِ سرزمین‌هاى خیال دیگران بود.