معرفی و دانلود کتاب کلاس تشریح دکتر تولپ

معرفی کتاب کلاس تشریح دکتر تولپ

چگونه ممکن است یک نقاشی و داستان آن به رمانی جذاب و پرکشش تبدیل شوند؟ نینا سیگل در کتاب کلاس تشریح دکتر تولپ به ما نشان می‌دهد... این اثر، داستانی است که در میانه‌ی قرن هفدهم رخ می‌دهد؛ زمانی که رنسانس، دیدگاه هنرمندان و دانشمندان نسبت به جهان را تغییر داده بود. این کتاب، افتخار بهترین کتاب هفته‌ی Oprah را در کارنامه دارد.

درباره‌ی کتاب کلاس تشریح دکتر تولپ

شاید وقتی رامبرانت جوان، نقاشی کلاس تشریح دکتر نیکولاس تولپ را به تصویر می‌کشید، هیچ‌گاه فکر نمی‌کرد نقاشی او به یکی از آثار ماندگار قرن هفدهم تبدیل شود و رمانی از روی آن به نگارش درآید. رمانی که به بوم نقاشی جان می‌دهد و شخصیت‌های حاضر در آن را زنده می‌کند تا دوباره داستانش را زندگی کنند.

نینا سیگل (Nina Siegal) در کتاب کلاس تشریح دکتر تولپ (The Anatomy Lesson: A Novel)، به سراغ این نقاشی تاریخی می‌رود تا قصه‌ی پشت آن را کشف کند. او از نو به شخصیت‌های نقاشی جان بخشیده و نقاش آن را نیز به عنوان عنصر اصلی داستان به‌کار گرفته است. این موضوع، باعث شده تا رمان کلاس تشریح دکتر تولپ به کتابی نوآورانه تبدیل شود که کنجکاوی هر خواننده‌ای را برای مطالعه برمی‌انگیزد.

داستان رمان، به زمانی برمی‌گردد که انجمن صنفی جراحان آمستردام، از رامبرانت – که در آن زمان نقاشی تازه‌کار و جوان بود – دعوت به عمل آورد تا صحنه‌ی کالبدشکافی را به تصویر بکشد. کالبدشکافی در بخش عمومی، فقط یک‌بار در سال انجام می‌گرفت و جسد نیز بایست متعلق به یک اعدام‌شده می‌بود. رامبرانت به بهترین شکل، فضایی را تصویر کرده است که گروهی از دانشمندان بر سر این پیکر جمع شده‌اند و در حال تکه‌تکه کردن بدنش هستند تا آن را بهتر بشناسند.

پس از وقوع رنسانس، انسان به محور جهان تبدیل شد و جای خدا را گرفت. این تغییر، باعث شد که دانشمندان، متفکران و هنرمندان بیش از هرچیز به شناخت بدن و روح انسان بپردازند. اکنون مفهومی جایگاه مرکزی پیدا کرده بود که آن‌ها هیچ اطلاعی راجع به آن نداشتند و به همین سبب باید در آن به کندوکاو می‌پرداختند. تشریح، یکی از همان اعمالی بود که دانشمندان برای شناخت بدن انسان به آن روی آوردند. از این نظرگاه، نقاشی کلاس تشریح دکتر نیکولاس تولپ نیز به بهترین شکل، تصویرگر عصر خود است.

در کتاب کلاس تشریح دکتر تولپ، شخصیت‌های متعددی وجود دارند که هرکدام به منظوری خاص در اتاق تشریح حاضر شده است: هنرمندی چون رامبرانت، برای به تصویر کشیدن اتاق تشریح، فیلسوفی چون دکارت برای پی بردن به جایگاه روح در بدن انسان و پزشکان برای شناخت دقیق اعضا و جوارح بدن انسان‌ها.

با وجود آنچه گفته شد، چیزی که از اهمیت برخوردار است، انتهای داستان است؛ جایی که رامبرانت تصمیم می‌گیرد همه‌چیز را از نو به تصویر بکشد؛ اما چرا او چنین تصمیم گرفته است؟

نکوداشت‌های کتاب کلاس تشریح دکتر تولپ

• استادانه! سیگل با استفاده‌ از جزئیات نشان می‌دهد که چگونه هنر و خشونت درهم‌ می‌آمیزند. (Publishers Weekly)
• این رمان، ما را به هلند قرن 17 میلادی می‌برد و با هنرمندی چون رامبرانت همراه می‌کند. (Historical Novel Society)
• سیگل موفق شده است که به هدف خود برسد. او مواد خام خود را به بهترین شکل به اثری هنری بدل کرده است. (The New Yorker)
• سیگل، داستانی را به نگارش درآورده که پشت یک شاهکار است. اثر او به بهترین شکل غم ناشی از فقدان را به نمایش می‌گذارد. (Oprah)

کتاب کلاس تشریح دکتر تولپ مناسب چه کسانی است؟

این کتاب برای تمام علاقه‌مندان به رمان‌های واقعی و تاریخی جذاب خواهد بود. همچنین اگر به رامبرانت و نقاشی‌های او علاقه دارید، مطالعه‌ی این کتاب را از دست ندهید.

با نینا سیگل بیشتر آشنا شویم

نینا سیگل نویسنده و روزنامه‌نگار آمریکایی است که با نشریه‌ی مطرحی چون نیویورک‌تایمز و سایر نشریات بین‌المللی همکاری دارد. او پانزده سال در آمستردام زندگی کرده است و با فرهنگ اروپا و به ویژه هلند آشناست و این موضوع در نوشته‌های او بیش از هرچیز دیگر خود را نشان می‌دهد. از دیگر آثار سیگل می‌توان به کتاب‌های «تو برای این از من تشکر خواهی کرد» و «نگهبانان خاطرات» اشاره کرد.

در بخشی از کتاب کلاس تشریح دکتر تولپ می‌خوانیم

به واخ که وارد شدم و همراه جنازه پشت درهای سنگین اتاق انجمن مأوا گرفتم، حداقل احساس امنیت کردم. وقایع آن روز را یک‌به‌یک از نظر گذراندم: تعقیب روتزاک، پرندۀ قلابی، ملاقات با نقاش، آزادی یوپ، التماس به قاضی برای جسدی دیگر، به ‌ستوه آمدن در خیابان‌ها. پرنده، ملوان، نقاش، جسدها، خیل جمعیت. به‌محض اینکه سکوت حکم‌فرما شد، احساساتم غلیان کرد. شرم از این اقرار ندارم که لحظه‌ای نشستم و مثل کودکان زار زدم.

بعد خودم را جمع کردم، چون کارم محتاج اندکی تعجیل بود. باید نخست کفش از پای جنازه درمی‌آوردم: یک جفت کفش قراضه از چرمی داغان، با کفی سوراخ و پاشنه‌های پوسیدۀ چوبی. بعد، آنچه از جامۀ مندرس بر تنش مانده بود، با تیغ بریدم، که تنها یک جفت جوراب پشمی زمخت و تنکه‌ای تا زانو بود. نیم‌تنه یا پیراهنی به بر نداشت، چون از کمر به بالا لباس‌هایش را برای نمایش حلق‌آویز کنده بود. تنها پوشش بالاتنه‌اش نوارهای زخم‌بندی بود که محکم دور دست بریده‌اش پیچیده بود. چرک و خون دلمه‌بسته را به‌زحمت زدودم.

بعد، وظیفه داشتم موها و ریشش را مرتب کنم. به گمانم موهای پرپشتش هرگز شانه به‌ خود ندیده بود و لابد ریشش را هم فقط با چاقوی تاشوی خودش مرتب می‌کرده. تمام سرش مثل موی سگ‌های ولگرد ژولیده بود و همچون میان پاهای سگان بوی گند می‌داد. می‌توانستم با قیچی آن را ببرم، ولی با یکی از وسایل جراحی این کار را کردم. سرش را به‌سان نظامیان اصلاح کردم و ریشش را، جز موهای چانه، تراشیدم.

بعد از این کار، سطل را از آب‌صابون سرد پر کردم، دستمال در آن زدم و مشغول شست‌وشو شدم. تمام پوستش کبرۀ ضخیمی بسته بود و نواری روی شکمش بود که از ضخامت زیادش گمان می‌کردید رنگ شده است، درست همان‌جایی که شکمش به سجاف نیم‌تنه می‌رسید. پوستش آن‌قدر زمخت بود که دستمال به‌کندی روی بدن حرکت می‌کرد. باید موم از گوشش و مخاط از بینی‌اش می‌زدودم.

فهرست مطالب کتاب

یادداشت نویسنده
I روز اعدام
II قلب
III دهان
IV چشم‌ها
V مغز
VI قلب
VII ‌دهان
VIII قلب
IX تن
X قلب
XI دهان
XII چشم‌ها
XIII تن
XIV چشم‌ها
XV قلب
XVI دهان
XVII دست
XVIII چشم‌ها
XIX قلب
XX تن
XXI مغز
XXII چشم‌ها
XXIII چشم‌ها
XXIV تن
XXV چشم‌ها
XXVI دهان
XXVII جشنوارۀ زمستانی
سپاسگزاری‌
دربارۀ نویسنده