معرفی و دانلود کتاب چه کسی مغز مرا خاموش کرد؟: مهار افکار، عواطف و احساسات سمی

معرفی کتاب چه کسی مغز مرا خاموش کرد؟: مهار افکار، عواطف و احساسات سمی

به زعم کارولاین لیف، روانشناس برجسته‌ی اهل زیمباوه، افکار منحط و اضطراب‌آور ریشه‌ی اصلی ناآرامی‌های ما در زندگی به شمار می‌روند. لیف در کتاب چه کسی مغز مرا خاموش کرد؟ که یکی از عناوین پرفروش حیطه‌ی خودسازی‌ست، شیوه‌ی غلبه بر این گونه از افکارِ تنش‌زا را به ما آموزش داده است.

درباره کتاب چه کسی مغز مرا خاموش کرد؟

یک فکر سمّی چیست؟ بنا به تعریف کارولاین لیف در کتاب چه کسی مغز مرا خاموش کرد؟ (Who Switched Off My Brain)، یک فکر سمی عبارت است از فکری که در ما عواطفی تنش‌زا از قبیل اضطراب، نگرانی، هیجان کاذب، ترس، دلزدگی و... تولید نماید. هنگامی که افکار سمی ذهن ما را به احاطه‌ی خویش درمی‌آورند، احساسی داریم نظیر این‌که گویی ذهنمان «خاموش شده است.» خاموشی ذهن وقتی رخ می‌دهد که در خود یارای مقابله با احساسات منفی و مخرب را پیدا نمی‌کنیم، و اصطلاحاً در مقابل فشارهای زندگی وا می‌دهیم. خاموشی ذهن به مرور ما را به سوی مشکلات روانی حاد، از قبیل افسردگی و حملات اضطراب سوق می‌دهد.

با مطالعه‌ی کتاب چه کسی مغز مرا خاموش کرد؟ می‌آموزیم که در مقابل افکار سمی از خود دفاع کنیم. به زبان استعاری می‌توان چنین گفت که آموزه‌های این کتاب ما را در برابر حمله‌ی بی‌امان لشکر افکار تنش‌زا مجهز می‌سازد. کارولاین لیف از این افکار تنش‌زا با عنوان «پلیدهای دوازده‌گانه» یاد می‌کند، به این دلیل که افکار سمی دوازده حوزه‌ی اثرگذاری دارند. یا به عبارت ساده‌تر، افکار سمی را می‌توان ذیل دوازده گونه‌ی متفاوت تقسیم‌بندی کرد. این افکار دوازده‌گانه، در یک نکته مشترکند: این‌که همیشه به چیزهای بد مربوط و منتهی‌اند و می‌توانند به شکلی جدی آسیب رسان باشند؛ به همین سبب نیز باید از وجودمان زدوده شوند.

حقیقت شگفت‌آور این است که هر یک از فکر‌های ما، چه مثبت چه منفی، وقتی شکل می‌گیرند، چرخه‌ی یکسانی را طی ‌می‌کنند. افکار ما از تکانه‌های الکتریکی، مواد شیمیایی، و نورون‌ها (سلول‌های عصبی) تشکیل شده‌اند و مثل درخت، شاخه‌شاخه‌اند. وقتی فکری خاص گسترش پیدا کند و در ذهن تثبیت شود، شاخه‌های بیشتری می‌دواند و پیوند میان این شاخه‌ها محکم‌تر می‌شود. نحوه‌ی فکر کردنمان را که عوض کنیم، بعضی از شاخه‌ها از بین می‌روند، شاخه‌های جدیدی شکل می‌گیرند، میزان دوامِ پیوند بین شاخه‌ها تغییر می‌کند و خاطراتِ جدید، با دیگر فکرها‌یمان شبکه‌ی ارتباطی می‌سازند. مغز، برای تغییر یافتن، برقراریِ پیوندهای جدید عصبی، و افزایش توانایی‌هایش، قابلیت شگفت‌انگیزی دارد. در زبان معنوی - مذهبی، به این قابلیت می‌گویند «نوسازیِ ذهن». این نوسازی ذهن همان کنشِ نجات‌بخشی است که صفحات کتاب پیش رو به شما می‌آموزند.

کتاب چه کسی مغز مرا خاموش کرد؟، با عنوان فرعی مهار افکار، عواطف و احساسات سمی، توسط شادی جهرانی به زبان فارسی ترجمه شده و از سوی نشر پندار تابان در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.

در نکوداشت کتاب چه کسی مغز مرا خاموش کرد؟

• تحقیقات نشان می‌دهد که 87 تا 95 درصد بیماری‌های روحی و جسمی، نتیجه‌ی تفکرات سمی است. دکتر کارولاین لیف در کتاب پرفروش چه کسی مغز مرا خاموش کرد؟ به ارائه‌ی توصیه‌هایی پرداخته که به سم‌زدایی از افکار شما کمک می‌کنند. (آمازون)

کتاب چه کسی مغز مرا خاموش کرد مناسب چه کسانی است؟

علاقه‌مندان به آثار حوزه‌ی خودیاری و خودپروری مخاطبین اصلی کتاب چه کسی مغز مرا خاموش کرد؟ از کارولاین لیف به شمار می‌روند.

با کارولاین لیف بیشتر آشنا شویم

کارولاین لیف (Caroline Leaf) متولد سال 1963 و اهل کشور زیمباوه است. او در رشته‌ی آسیب‌شناسی ارتباطاتِ دانشگاه کیپ تاون تحصیل کرده و به مدرک دکترا نائل آمده است. شهرت وی در میان مخاطبین عام، مرهون آثار روانشناختی اوست؛ آثاری که در آن‌ها شیوه‌های پاکسازی ذهن از تفکرات مخرب، به تفصیل و با ذکر مثال‌های واقعی بسیار، بیان شده است. از میان این آثار می‌توان به عناوین پیش رو اشاره نمود: «چه کسی مغز مرا خاموش کرد؟»، «صد و یک راه برای غلبه بر استرس» و «فکر کن، بیاموز، موفق شو».

در بخشی از کتاب چه کسی مغز مرا خاموش کرد؟ می‌خوانیم

سم‌زداییِ مغز تنها مربوط به زمان بیداریِ شما نیست. وقتی دارید خواب می‌بینید، بخش‌های مختلفِ جسم و ذهنتان در حال تبادل اطلاعات هستند و سلول‌های گلیای شما37 (سلول‌های پشتیبانِ درون مغز) شبکه‌های ارتباطیِ خاطرات‌تان را رُفت و روب، و برای روزِ بعد آماده می‌کنند. وقتی خواب هستید، همه‌ی خاطراتِ سست‌پایه، پاک‌سازی می‌شوند.

تازه، جالب‌تر این که بسیاری از مطالعات نشان می‌دهند همین موضوع که باید خوابمان به حدِ کافی عمیق شود تا وارد مرحله‌ی خواب‌ دیدن شویم، کمک می‌کند تا خاطرات موجود در ذهنمان، از لحاظ ساختاری تقویت، و پایدارتر شوند. اگر در طولِ روز مطلبِ‌ جدیدی یاد بگیرید، پس از یک خواب خوبِ شبانه می‌بینید که روز بعد، درکِ بهتری از آن مطلب خواهید داشت. بنابراین بهتر است خوب بخوابید و فکر کردن به مسئله‌ی ذهنی‌تان را به روز بعد موکول کنید.

اشخاص، اغلب به من می‌گویند که نمی‌توانند خواب‌هایشان را به یاد بیاورند، یا این‌که هرگز خواب نمی‌بینند. حقیقت این است که همه‌ی ما خواب می‌بینیم. خواب‌ دیدن، فرایندی مربوط به روان است. از آن‌جا که خواب‌ها سبب بیداریِ بعضی عواطف و احساسات در ما می‌شوند، بسیاری از ما اصولاً خواب‌هایمان را سرکوب می‌کنیم، یا به‌راحتی به دستِ فراموشی می‌سپاریم.

خواب‌هایی که می‌بینیم ما را به چالش می‌کشند تا مشی عاطفی ‌احساسی‌مان را نظم ببخشیم. هر قدر خواب‌ها‌یتان پریشان‌تر و اضطراب‌آورتر باشند، لازم است بر مشی فکری‌تان بیشتر کار کنید.

عواطف و احساساتِ شدید، اگر کاملاً بررسی و پردازش نشوند، در سطوحِ سلولی انبار می‌شوند؛ آن وقت است که شب‌هنگام یا هر زمانِ دیگری که می‌خوابید، این اطلاعاتِ آزاد مثل حباب‌هایی می‌جوشند و آزاد می‌شوند و در ذهن آگاهمان به شکل خواب دیدن نمود پیدا می‌کنند. محتوای خواب‌های شما، به شکل ماجراهایی داستان‌گونه به سطح آگاهی‌تان می‌رسند و دارای موضوعِ اصلی و شخصیت‌هایی هستند که به زبانِ آگاهیِ معمولتان ترسیم‌شده‌اند، اگرچه همیشه هم به‌صورتی نیستند که فوراً متوجه معنایشان شوید.

فهرست مطالب کتاب

یادداشتی از نویسنده
بخش 1: مغزتان را «روشن کنید»
فصل یکم: سرآغاز
فصل دوم: فکر سمّی چیست؟
بخش 2: تنش
فصل سوم: تنش و پلیدهای دوازده‌گانه
فصل چهارم: گذرگاه سمّی
بخش 3: دانشِ شناخت فکر
فصل پنجم: گردآوری
فصل ششم: ژرف‌نگری
فصل هفتم: یادداشت‌برداری
فصل هشتم: بازنگری
فصل نهم: دست‌یابی
بخش 4: پلیدهای دوازده‌گانه
فصل دهم: افکار سمّی
فصل یازدهم: عواطف و احساسات سمّی
فصل دوازدهم: گفتار سمّی
فصل سیزدهم: انتخاب‌های سمّی
فصل چهاردهم: خواب‌های سمّی
فصل پانزدهم: بذرهای سمّی
فصل شانزدهم: ایمان سمّی
فصل هفدهم: عشق سمّی
فصل هجدهم: لمس سمّی
فصل نوزدهم: جدیتِ سمّی
فصل بیستم: سلامتیِ سمّی
فصل بیست و یکم: برنامه‌ریزی‌های سمّی
سخن پایانی
سپاس
پیوست الف
فهرست منابع