معرفی و دانلود کتاب پدر بودن

معرفی کتاب پدر بودن

رابطه‌ی پدر و فرزندی همیشه در طول تاریخ، موضوع بحث بسیاری از روانشناسان بوده است. پدرها برخلاف تصور عموم، می‌توانند به شدت احساساتی و شکننده باشند. کتاب پدر بودن، روایتی جذاب و احساسی است. کارل اوه کناسگور قسمت‌هایی برگزیده از داستان خود، مرد عاشق، را در این کتاب آورده و تجربیات زندگی واقعی خود را به‌عنوان یک پدر برای خوانندگان بازگو می‌کند.

درباره‌ی کتاب پدر بودن

کتاب پدر بودن (Fatherhood) چکیده‌ای خوش‌خوان از رمان مرد عاشق از مجموعه داستان‌های نبرد من کارل اوه کناسگور (Karl Ove Knausgard) است. پدر بودن روایتی بسیار شخصی و تامل‌برانگیز است. نویسنده با قلم شیوای خود نشان می‌دهد که چگونه نقش پدر بودن، هویت یک مرد را بازتعریف کرده و لایه‌های جدیدی را از مسئولیت، عشق و حتی سردرگمی به شخصیت او اضافه می‌کند. این کتاب نشان می‌دهد که پدر بودن تنها یک نقش اجتماعی نیست؛ بلکه سفری شخصی است که فرد را به سمت اکتشافات عمیق‌تری نسبت به خود سوق می‌دهد.

تضادهای درونی که تمامی پدران در طول دوره‌های مختلف رشد فرزند خود تجربه می‌کنند، در کتاب پدر بودن به شیوه‌ی محسوسی به نمایش گذاشته شده است. پدر داستان ما، از یک سو با احساس شادی و رضایت عمیق از حضور در کنار فرزندانش لذت می‌برد و از طرف دیگر، احساس می‌کند که بخشی از هویت خود را از دست داده است. هویتی که پیش از پدر شدن از آن او بود. توقعات و انتظارات خانواده‌ها از یک پدر، گاهی می‌تواند چالش‌های بسیاری را در درون او ایجاد کند. عشق، مسئولیت و ترس از ناتوانی در برآورده کردن انتظارات اعضای خانواده، هسته‌ی اصلی داستان پدر بودن است.

سبک نوشتاری کارل اوه کناسگور، بسیار صمیمی، جزئی‌نگر و روایی است. وی توانسته است با پرداختن به جزئیات دقیق در وقایع روزمره، تمامی احساسات خود را به‌عنوان یک پدر بازگو کند. از این رو کتاب پدر بودن می‌تواند یک سرگذشتنامه باشد که در آن ابعاد روانی والد بودن مورد بررسی قرار می‌گیرد. شخصیت‌های کتاب، نه تنها به‌عنوان شخصیت‌های داستانی، بلکه به‌مثابه‌ی افراد واقعی زندگی نویسنده به تصویر کشیده شده و روابط انسانی او را به شیوه‌ای منحصر به فرد نشان می‌دهند. توصیف‌های طولانی و تاملات به غایت فلسفی کناسگور، دغدغه‌های درونی و نوع نگرش او به زندگی را به خوانندگان می‌نمایاند. این یک کتاب کوتاه است، اما با خواندن آن گویی در دریای عمیقی از احساسات انسانی غوطه‌ور می‌شویم.

کارل اوه کناسگور در کتاب پدر بودن به چالش‌هایی که یک مرد بعد از والد شدن با آن‌ها مواجه می‌شود پرداخته است که از میان آن‌ها می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

از دست دادن هویت فردی: کناسگور بارها در سطرهایی از کتاب خود به این موضوع می‌پردازد که با پدر شدن، بخشی از هویت قبلی خود را از دست داده است و در ایجاد تعادل بین نیازهای شخصی و برآوردن نیازهای اعضای خانواده دچار مشکل شده است.

مسئولیت پذیری: پدر بودن مسئولیتی سنگین است. نویسنده‌ی کتاب پدر بودن از تجربه‌های شخصی خود در مدیریت این مسئولیت‌ها روایت کرده و به فشارهایی اشاره می‌کند که توسط عرف و تفکر غالب جامعه بر او به‌عنوان یک پدر وارد شده است.

چالش برقراری ارتباط با فرزندان: روابط پدر و فرزندی پر از چالش‌های عاطفی و روانی است. پدر داستان ما همواره در تلاش است که فرزندان خود را بهتر درک کرده و پیوند عاطفی پایداری را با آن‌ها برقرار کند.

تاثیر پدر شدن بر زندگی حرفه‌ای: نقش پدر بودن می‌تواند سایر نقش‌های اجتماعی یک مرد را زیر سایه ببرد. پدر داستان ما یک نویسنده‌ی پرکار است که به دنبال ایجاد تعادل میان زندگی خانوادگی و حرفه‌ای است و در این امر گاهی با کشمکش‌های درونی مواجه می‌شود.

کتاب پدر بودن، توسط زهره خلیلی به فارسی برگردانده شده و به همت نشر هنوز در اختیار شما عزیزان قرار گرفته است.

کتاب پدر بودن برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی کتاب پدر بودن به تمامی پدران و مردانی که قصد فرزندآوری دارند، پیشنهاد می‌شود. زنان جوان نیز با مطالعه‌ی این کتاب، درک بهتری از احساسات مردانه به دست می‌آورند و می‌توانند از این طریق در روابط عاطفی و خانوادگی خود موفق‌تر عمل کنند.

در بخشی از کتاب پدر بودن می‌خوانیم

وانیا محکم سرش را به علامت نه تکان داد. عینکش را صاف کرد. او از هجده‌ماهگی ‌سواری می‌کرد، و پاییزی که نقل‌مکان کردیم به مالمو، وقتی دوسال‌و نیمش بود، مدرسۀ اسب‌سواری را شروع کرد. مدرسه وسط پارک فولکست بود، یک سالن سوارکاری درب و داغون دلگیر که کف آن پر بود از خاک‌اره، البته برایش تجربۀ فوق‌العاده‌ای بود، همه‌ چیز را جذب می‌کرد و درس که تمام می‌شد دوست داشت از آن حرف بزند. صاف روی کره‌اسب سربه‌هوایش می‌نشست و لیندا افسارش را می‌گرفت و او را دور می‌چرخاند و دور می‌چرخاند، یا گاهی اوقات که خودم باهاش می‌رفتم، یکی از دختربچه‌های یازده‌دوازده‌ساله‌ای که به نظر می‌رسید زندگی‌شان را آن‌جا می‌گذرانند، افسار را می‌گرفت و مربی که آن وسط راه می‌رفت دستور می‌داد چه کار کند. مهم نبود که وانیا همۀ تعلیمات را نمی‌فهمید؛ مسئلۀ اصلی تجربه کردن اسب‌ها و محیط پیرامون‌شان بود: اسطبل، گربه‌ای که میان کاه و یونجه‌ها بچه کرده بود، لیستی که اعلام می‌کرد بعدازظهر چه کسی سوار کدام اسب بشود، کلاه ایمنی‌ای که انتخاب می‌کرد، لحظه‌ای که اسب را می‌آوردند توی سالن، خودِ اسب‌سواری، کلوچۀ دارچینی و آب‌میوۀ توی کافی‌شاپ بعد از سواری. این‌ها برایش لذت‌بخش‌ترین قسمت هفته بود. اما در طول پاییز بعدی اوضاع تغییر کرد. مربی سوارکاری عوض شد و وانیا، که ظاهرش بزرگ‌تر از بچه‌های چهارساله نشان می‌داد، با خواسته‌هایی مواجه شد که از عهده‌شان برنمی‌آمد. حتی با این‌که لیندا با مربی حرف زده بود اوضاع فرقی نکرد و وانیا هر بار که می‌خواست برود، بازی درمی‌آورد به هیچ ‌وجه دلش نمی‌خواست برود و بالاخره ما هم تسلیم شدیم. حتی حالا هم که می‌دید هایدی بدون این‌که توقع کاری از او برود سواری می‌کند دلش نمی‌خواست سواری کند.