معرفی و دانلود کتاب هنر تنها بودن: خلوت، خانه‌ی من است، تنهایی قفسم بود

معرفی کتاب هنر تنها بودن: خلوت، خانه‌ی من است، تنهایی قفسم بود

کل زندگیمان را در شلوغی می‌گذرانیم. همه‌جا پر از ماشین و آدم و صداست و انگار در ماراتن سرعت زندگی می‌کنیم؛ اما با این وجود از تنهایی می‌ترسیم. نگرانیم که مبادا کسی ما را دوست نداشته باشد. کتاب هنر تنها بودن نوشته رنوکا گاورانی به ما نشان می‌دهد که تنهایی چه موهبت بزرگی است و چگونه می‌توانیم از آن به بهترین شکل لذت ببریم و از این فرصت در راستای پیشرفت خود استفاده کنیم.

درباره‌ی کتاب هنر تنها بودن

تلفن خانه را از برق می‌کشید و دور موبایلتان را با ورق آلومینیومی می‌پوشاندید تا هر کسی با شما تماس بگیرد، پیغام «مشترک موردنظر در دسترس نیست» را بشنود. آیفون را خاموش کرده و با ظرفی پر از سیب‌زمینی سرخ‌کرده و لیوان 400 میلی‌لیتری نوشابه‌ی کوکاکولا، فیلم موردعلاقه‌تان را تماشا می‌کنید. وقتی فیلم تمام شد، می‌توانید از بین گزینه‌های پیش رویتان، رسیدگی به پروژه‌ها، کتاب خواندن، گوش دادن به پادکست، پیاده‌روی یا حتی شرکت در یک مهمانی بزرگ، هر کدام را که دوست دارید، انتخاب کنید. شما آزاد هستید که حتی در میان برف و بوران زمستان، پنجره‌ها را باز بگذارید و نور خانه را به شکلی که راحتید تنظیم کنید. حتی می‌توانید ساعت سه نصف شب از خواب بیدار شوید و با موسیقی تکنو برقصید. همه این‌ها از مزایای تنها بودن است؛ همان چیزی که اغلب قدرش را نمی‌دانیم و سعی می‌کنیم آن را همچون زباله‌ای بی‌ارزش کنار بگذاریم. کتاب «هنر تنها بودن» (The Art of Being ALONE) به ما نشان می‌دهد که تنهایی یک انتخاب هوشمندانه است و اگر بتوانیم به درستی از آن استفاده کنیم، آن‌قدر لذت‌بخش خواهد بود که دیگر هیچ‌گاه نمی‌خواهیم آن را رها کنیم.

دقیقاً نمی‌دانیم نخستین کسی که تنها بودن را با بدبخت بودن یکسان دانست، چه کسی بود؛ اما رنوکا گاورانی (Renuka Gavrani) می‌کوشد تا نادرست بودن این فرضیه را با ما در میان بگذارد. بخش عظیمی از احساس بدی که نسبت به تنهایی داریم، به یک دلیل برمی‌گردد: رسانه. در فیلم‌های سینمایی، کتاب‌ها و موسیقی‌ها، آدمی که تنهاست، طرد شده است. کسی او را دوست ندارد و کم‌کم به افسردگی و خودتحقیری دچار می‌شود؛ درصورتی که گروهی از آدم‌های تنها، اگر به تعامل با دیگران تمایل داشته باشند، می‌کوشند تا شبیه به اطرافیانشان رفتار کنند و علاقه‌ی آن‌ها را به خود جلب نمایند؛ گروه دیگری از افراد تنها هم حدأقل به سه نفر از دوستانشان به‌دروغ گفته‌اند که در شهر حضور ندارند و بقیه‌ی دوستانشان را هم به شیوه‌ای دیگر دست به سر کرده‌اند تا بتوانند در تنهایی محض وقت بگذرانند و کسی مدام رشته‌ی افکارشان را به پنبه تبدیل نکند.

کتاب هنر تنها بودن به ما می‌گوید حتی اگر فرض کنیم تنهایی به معنای بی‌کسی است و هیچ‌کس ما را دوست ندارد و محبوب نیستیم، باز هم این موضوع اهمیتی ندارد. احساسات و تصورات آدم‌ها بدون هیچ دلیل خاصی دائم در حال تغییر است و ما نمی‌توانیم همیشه خود را با سلیقه و خواست دیگران هماهنگ کنیم. رنوکا گاورانی ما را وادار می‌کند که با خودمان رو‌به‌رو شویم. او از ما می‌خواهد که صادقانه درباره خودمان فکر کنیم. چرا به دیگران نیاز داریم؟ به دنبال چه چیزی هستیم؟ آیا دوست داریم کسی را در فعالیت‌های موردعلاقه‌مان شریک کنیم؟ به همدل و شنونده‌ای برای گفتگو نیاز داریم؟ وقتی به این سؤالات پاسخ بدهیم، می‌توانیم بفهمیم این حس خلأ و نیاز به دیگران که در درونمان احساس می‌شود، از کجا آمده و باید چه راه‌حلی برای وابستگی خود به دیگران پیدا کنیم.

تنها بودن یک فرصت بی‌نظیر برای رشد درونی است. جز معجزه‌ی تنهایی، هیچ موهبت دیگری به شما داده نمی‌شود که بتوانید با آن به توسعه فردی برسید و درباره‌ی خود، درونیات و افکارتان تأمل کنید. رنوکا گاورانی برای کسانی که نمی‌توانند از لحظات تنهایی خود لذت ببرند و شادی‌شان به حضور دیگران وابسته است، راهکارهای مختلفی را پیشنهاد می‌کند. از جمله این راه‌ها می‌توانیم به انجام فعالیت‌های مفید مانند کارهای عام‌المنفعه یا یادگیری مهارت‌های جدید اشاره کنیم. کتاب «هنر تنها بودن» تلاش دارد ما را به جایی برساند که بتوانیم با هدف و برنامه‌ریزی، تنهایی را انتخاب کرده و از آن لذت ببریم.

کتاب هنر تنها بودن با ترجمه‌ی الهام رضایی و به‌کوشش اندیشه آگاه منتشر شده است.

کتاب هنر تنها بودن برای چه کسانی مناسب است؟

تنهایی هدیه‌ای است که تا به ما اهدا نشود، نمی‌دانیم چه نعمتی را از خود محروم کرده‌ایم؛ تا زمانی که تنها نشده‌ایم نمی‌دانیم چه آرامشی در آن نهفته است. تنهایی از بیرون تلخ و دردناک به‌نظر می‌رسد. تصور می‌کنیم هر آدمی که تنهاست، از سر بیچارگی و طرد شدن تنها مانده، در صورتی که بسیاری از آدم‌ها برای تنها شدن تلاش می‌کنند و با دنیای ذهنی خود راحت‌ترند. کتاب هنر تنها بودن، برای افرادی که تصور می‌کنند چون تنها هستند، بیچاره‌ترین آدم جهانند، خواندنی و مناسب است.

در بخشی از کتاب هنر تنها بودن: خلوت، خانه‌ی من است، تنهایی قفسم بود می‌خوانیم

صلاً نیازی نیست که احساس تنهایی کنید یا دلتان به حال خودتان بسوزد. تنها بودن بخشی از زندگی است، قسمتی از مسیر بزرگ شدن است. دوستان و پارتنرهایتان نمی‌توانند برای باقی عمر در کنارتان بمانند. زندگی خیلی سریع می‌گذرد و همه تلاش می‌کنند سریع‌تر بدوند تا از جریان زندگی عقب نمانند. واقعیت ساده زندگی این است که آدم‌ها ترکمان می‌کنند و خوب یا بد، زندگی همچنان ادامه دارد. بعضی‌ها شما را برای به دست آوردن موقعیت‌های شغلی بهتر ترک می‌کنند و بعضی مواقع این شما هستید که ناچارید برای رشد و ترقی حرفه‌ای، دیگران را ترک کنید. گاهی هم حوصله آدم‌ها از شما سر می‌رود و اسباب‌بازی‌ تازه‌ای برای بازی کردن پیدا می‌کنند. همینی که هست.

آیا می‌توانید برای حل این مسئله کاری کنید؟ احتمالاً خیر؛ اما یک کار هست که می‌توانید انجام دهید، از دلسوزی برای خودتان دست بردارید. از فکر کردن به اینکه مسئله و ایرادی در شما هست که باید برطرفش کنید دست بردارید. از تلاش مداوم برای فهمیدن اینکه چه‌چیزی را باید در خودتان تغییر دهید یا از فکر اینکه چگونه می‌توانید تظاهر کنید تا کامل و بی‌نقص به نظر برسید، دست بردارید.

صنعت سرگرمی در به تصویر کشیدن اینکه «تنها بودن به معنای بی‌کس و غریب بودن است» بسیار خوب عمل کرده است.

خصوصاً در فضای مجازی که می‌بینید همه در اینترنت چند دوست خوب و صمیمی برای خودشان دارند. بعضی از آن‌ها با دوستانشان به سفر می‌روند و بعضی دیگر تصاویری از تفریحات دو نفری با دوستانشان را به اشتراک می‌گذارند و میان این همه سروصدا خیلی ساده است تا خیال کنیم تنها آدم بی‌کس‌و‌کار و تنها ما هستیم. تنها کسی که هیچ دوست باحالی ندارد. تنها کسی که انتخاب نشده است.

فهرست مطالب کتاب

درباره نویسنده
پیشگفتار
معرفی
فصل اول: تبدیل کردن تنهایی به خلوت با خود
بخش اول: از خیال‌پردازی راجع‌به تنهایی دست بردارید
بخش دوم: درد ناشی از پنهان کردن خود واقعی‌تان
بخش سوم: چگونه خودتان باشید
1- دوست داشتن خود با پذیرش خود آغاز می‌شود
2- دوست داشتن خود با شناخت خودتان افزایش می‌یابد
بخش چهارم: اشتیاقی برای خلوت با خود
فصل دوم: اوقات خلوت با خودتان را به دوره رشد فردی‌تان بدل کنید
بخش پنجم: تمرین مهارت تنها بودن
1. خلاصه کنید، تأمل کنید، ریست کنید
2. هنر بی‌حوصله شدن
بخش ششم: زمان تنهایی را به دوره‌ رشد فردی بدل کنید
3. یاد بگیرید که به خودتان تعلق داشته باشید
بخش هفتم: یک رفیق صمیمی تازه پیدا کنید
بخش هشتم: برنامه‌ریزی برای یک زندگی رؤیایی
تعاریف خود را مشخص کنید
بخش نهم: برنامه اجرایی
گام اول: قدرت یک چیز
گام دوم: یک حرکت اساسی و بزرگ
گام سوم: منش و شخصیتتان را بشناسید و کارهایتان را با هم تلفیق کنید
بخش دهم: اوقات تنهایی‌تان را دلچسب کنید
1. چندین منبع شادی خلق کنید
2. مهارت‌های جدید یاد بگیرید و خودتان را به چالش بکشید
3. مغزتان را با دانش تغذیه کنید
بخش یازدهم: مستقل شوید